Verschillende cursussen, trainingen en zelfs heuse geaccrediteerde HBO-opleidingen Communicatie zijn beschikbaar. Dan is het snel gezegd dat wij beter communiceren dan ooit tevoren. Toch denk ik dat wij steken laten vallen op dagelijkse basis. “Het zijn de kleine dingen die het doen“, gaat het liedje. Hier wil ik het ook over kleine woorden hebben. Kleine woorden die in onze gesprekken sluipen en grote schade aanrichten. “Ja, maar” is misschien wel het bekendste. Dat bespreek ik nu niet hier. Ik wil het hebben over: goed, even en waarom.
Goed, even en waarom
Deze drie woorden “goed”, “even” en “waarom” zijn schadelijk. Schadelijk voor de communicatie in een bepaalde context. “Goed” als evaluatie. “Even” bij een toezegging dat je iets voor een ander doet. En tenslotte “waarom” als vraag naar de reden van andermans actie.
Goed
Wanneer je iemand met “goed” evalueert op de vraag “hoe vond je het?”, doe je de geëvalueerde zwaar tekort. Deze persoon voelt zich gevleid en gesust. Natuurlijk. Men zal niet vragen wát precies goed is. (Wat wel het geval is als het andersom is, bij “niet goed”.) Gebruik de gelegenheid. Vertel uitgebreid wat zijn prestatie goed maakt. En waarom.
Even
Stel, iemand vraagt je te helpen met iets wat hem/haar niet lukt. Waarschijnlijk loopt deze persoon er al een tijdje mee. Hi/zij heeft de nodige drempels moeten overwinnen om jouw hulp in te roepen. Als je belooft het wel ‘even’ voor hem/haar te regelen, tast je de ander aan in het gevoel van eigenwaarde. Ik weet het. Je bedoelt het goed. (Net als de persoon die jou vraagt ‘even’ iets te doen. Iets waarvan jij weet dat het veel inspanning kost. En kennis. En tijd. En werk. Dan voel jij je ook niet serieus genomen. Accepteer het woord “even” nooit.) Het is beter te zeggen dat je hem/haar heel graag wilt helpen. Dat je begrijpt dat het lastig is voor iedereen die ermee onbekend is.
Waarom
Bij een vraaggesprek is de vraag “Waarom?” snel gesteld. Het is een logische vraag op een bekentenis. Het gevaar schuilt erin dat de ander zich ondervraagd voelt. Zich aangevallen voelt. In een situatie gebracht waarin hij/zij zich moet verdedigen. Verantwoorden. Niet de beste manier om een open gesprek aan te gaan. Daarom: als je dan toch in gesprek zit en deze gaande wilt houden, gebruik andere woorden. Vraag met een omweg naar de reden.
Conclusie
De dagelijkse woorden “goed”, “even” en “waarom”, gezien vanuit deze optiek, krijgen ineens een andere lading. Besef waarmee je schermt. Werk aan een betere communicatie. Het is dé manier om het gesprek in stand te houden. Het is de manier om de ander betrokken te houden. Respect te tonen. Je gesprekspartner te waarderen. Serieus te nemen. Gebruik daarom “goed”, “even” en “waarom” op de juiste momenten.
Welke woorden strijken jou tegen de haren in?
3 comments
Zeer herkenbaar! Vooral "Even" en "Goed" liggen gevoelig. Ik probeer altijd te verklaren waarom ik iets goed vind, te analyseren wat er nu precies goed aan was. "Waarom" vind ik een moeilijke. Ik herken wat je zegt, maar het is moeilijk dit woord te vermijden. Suggesties?
Suggesties:
Kan je daar wat meer over vertellen?
Kan je dat toelichten?
Je kan je ook afvragen of alles wel vergezeld moet gaan van een oordeel dat uitgesproken moet worden. Anders gezegd, ergens een mening en oordeel over hebben is een ding. Dat wereldkundig maken en er naar handelen is een ander.
Comments are closed.