Ik kom net terug uit Dublin, wat een geweldige stad. Een stad vol cultuur, gezelligheid en traditie, een echte aanrader. Wat mij opviel in ieder winkelcentrum, restaurant en iedere pub was de aankondiging free WiFi. En gezien alle bezoekers om mij heen die gretig met hun telefoon bezig waren, wordt de free WiFi enorm gewaardeerd. Na deze trip denk ik serieus dat we niet meer zonder WiFi, of überhaupt mobiel internet, kunnen. Of denk jij misschien van wel?

Uit eten met iPhone en Blackberry

Je kent het wel; na weken van WhatsApp-berichten, gezellige telefoontjes, datumprikkers en 3 keer een nieuwe afspraak plannen is het zover. Je hebt een gezellige date met vriendinnen, heerlijk even bijkletsen. Of misschien is dit voor veel stellen tegenwoordig ook nodig, die berichten, telefoontjes en datumprikkers. We hebben immers een druk sociaal leven, zowel online als offline. Maar goed, stel je hebt een date, met wie dan ook. Misschien staat er wel eentje gepland binnenkort. Ik wil je vragen om eens op te letten hoelang het duurt voordat iemand zijn telefoon tevoorschijn haalt. Het voorgerecht haal je waarschijnlijk nog niet eens. Als ik heel eerlijk ben vind ik het verschrikkelijk, bijna asociaal zelfs. En het ergste is; ik doe het zelf ook! Ik probeer dit moment altijd zo lang mogelijk uit te stellen, maar ook ik hou het vaak niet vol om niet op mijn telefoon te kijken. Is het een verslaving? Of nieuwsgierigheid?

Even ouderwets bijkletsen

Even Facebook checken, een Twitter berichtje plaatsen over dat ik zo lekker aan het eten ben, of een WhatsApp-berichtje versturen naar een vriendin waarmee ik volgende week heb afgesproken. Ik ben nog niet zo heel erg oud, maar heb wel behoorlijk wat ontwikkelingen meegemaakt, waaronder het ontstaan van internet en de mobiele telefoon. En ik ga er volledig in mee, maar zou af en toe gewoon eens terug willen naar de tijd waarin je afsprak met elkaar en het maar de vraag was of je vriendin wel op tijd bij jou was, want ze kon je niet even bellen. Of het samen naar de videotheek gaan en een film kijken die redelijk recent was en waar je nog niets van wist, want je had nog geen recensie via Twitter gelezen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het mobiele internet een geweldige uitvinding. En ook ik “like free WiFi”. Maar soms zou ik gewoon even bij willen kletsen zonder dat iedereen zijn iPhone of Blackberry meeneemt. Gewoon, lekker ouderwets samen praten zonder onderbrekingen. Heerlijk lijkt me dat.

Hoe kijkt de nieuwe generatie aan tegen mobiel internet?

Hoe gaan jongeren om met mobiel internet? Interessant in het kader van de toekomst; als zij nu al net zo opgaan in hun telefoon als ik zelf en mensen in mijn omgeving, dan zal het gebruik van mobieltjes, altijd en overal, waarschijnlijk niet afnemen de komende jaren. Hieronder een interessant stukje uit het onderzoek “Hey, What’s App?” van stichting Mijn Kind Online (maart 2012, pagina 41). Sowieso een erg interessant onderzoek, te downloaden op de site van kidsenjongeren.nl, mocht je interesse hebben.

“Maar er zijn ook jongeren die [..] vinden dat hun leeftijdsgenoten te veel met hun mobiele telefoon bezig zijn. [..] Jongeren klagen dat ze tijdens de pauze niet meer kunnen kletsen, [..], zoals dit meisje (15 jaar): “soms in de pauze, dan wil je een praatje maken met je vriendinnen, en die zijn dan alleen met hun Blackberry bezig. Heel irritant.”

Ook binnen de huidige generatie jongeren verlangen sommige dus nog steeds naar een goed gesprek en dat is – in mijn ogen – een geruststellend gegeven.

Communicatie anno 2013

Wat denken jullie, communiceren we over een aantal jaar alleen maar via de telefoon? Of is iedereen het straks beu om continu alles bij te houden via de telefoon? En hoe kijken jullie aan tegen het altijd en overal gebruiken van je telefoon, zelfs als je met andere mensen op pad bent?

0 Shares:
5 comments
  1. Leuk artikel Joyce en inderdaad, het is lastig om de blik van het scherm te houden. Maar gelukkig merk ik ook vaak genoeg dat ik hem helemaal vergeet. Dan bedenk ik mij uren na thuiskomst in ene dat mijn telefoon nog in mijn jaszak zit, soms op mute (per ongeluk, knopje raakt een beetje lam). Dan heb je wel eens een belletje of whatsappje gemist, maar vaak ook helemaal niet.

    Gelukkig worden telefoons er bij etentjes met vrienden niet zo snel bij gepakt, en als dat wel gebeurd is het om foto's te laten zien of om even wat feiten in de discussie te gooien ;-)

    1. Dat is waar, zo erg is het ook allemaal niet. Maar het viel me in Dublin zo erg op, dat ik het wel goed vond om er weer eens bij stil te staan ;-)

Comments are closed.

Dit artikel is 3.145 keer gelezen