Tweet jij of tweet ik?

De tijd dat organisaties zich afvroegen wat ze met Twitter aanmoeten ligt gelukkig achter ons. Twitter heeft zich al lang en breed bewezen als blijvertje. Maar wie moet de zakelijke tweets de wereld insturen. De communicatiemedewerker? De directeur? Iedereen? Wie krijgt het blauwe vogeltje op zijn schouders?

Twitter = van Communicatie

“Twitter is een middel om te communiceren met je doelgroep. Dus hoort het bij de afdeling communicatie. Zij weten wat er speelt, kunnen goed schrijven en hebben verstand van social media. Alleen die medewerkers mogen twitteren.”

Klinkt logisch. Maar weet een communicatiemedewerker alles? Natuurlijk niet. Onmogelijk. Zeker niet in grotere organisaties. “90 jaar en still going strong. Gebak van meneer Jansen voor de hele afdeling.” Dit zou een leuke tweet uit een verzorgingshuis kunnen zijn. Met foto uiteraard. Je bent goed bezig met zakelijk twitteren als je het luchtig houdt: laat zien dat je een vlotte organisatie bent. De communicatiemedewerker was helemaal niet op de hoogte van de verjaardag, dus de tweet is geplaatst door een verpleegster. Fout?

Twitter = van iedereen

“Alle medewerkers in je organisatie praten met klanten. Of het nu aan de telefoon is, via e-mail of via een persoonlijke afspraak. Waarom zouden al die medewerkers dan ook niet mogen twitteren. Ze weten zelf het beste wat er speelt. En er worden heus geen rare dingen geplaatst. Social media is zelfregulerend.”

Ook niet gek. Maar niet iedereen schrijft even sterk. Een spelfoutje is snel gemaakt. Of een verkeerde link. Een slechte foto. Of twee medewerkers die per ongeluk over hetzelfde onderwerp twitteren. En wie geeft er eigenlijk antwoord op de direct message van die ene meneer? Je merkt, een decentraal beheer van een zakelijk twitteraccount is ook niet altijd even handig.

Er zijn dus meerdere waarheden. Wat is voor jou wijsheid?