Writer’s block definitief te lijf

Ik lees met enige regelmaat artikelen van mensen die opbiechten al een hele tijd niks geschreven te hebben, omdat het ze tijdelijk niet lukt. Ik hoop ten eerste dat ik zelf nooit in zo’n fase terecht zal komen, maar ten tweede denk ik dat ik deze mensen misschien een beetje kan helpen. Mijn visie is wellicht wat militant, maar voor mijn eigen schrijfsels werkt ‘ie erg goed, dus ik zal ‘m met jullie delen. En hopelijk kun je er je voordeel mee doen!

Inspiratie perspiratie
Onder veel mensen leeft de mythe nog van de inspiratie. Dat ideeën voor artikelen je plots op een dag te binnen moeten schrijven, en dat je er dan pas vanaf bent wanneer je het op hebt geschreven in de vorm van een geweldig anderen inspirerend artikel. Wie deze mythe heeft bedacht, weet ik niet. Maar op een paar schrijvers na, geven alle schrijvers in interviews aan dat ze gewoon werken.

En als ze geen idee hebben voor een artikel gaan ze zitten en actief nadenken, als fulltime baan, totdat ze wel een idee hebben. Of ze gaan maar in de wilde weg hun gedachten opschrijven, totdat er eindelijk iets op papier staat waar ze mee verder kunnen. Schrijven is dus dikwijls niet gebaseerd op inspiratie, maar op het eruit persen van een artikel. Ook ikzelf heb soms even geen idee waar ik over zou kunnen schrijven, en dan ga ik zitten en rondkijken, of maak ik een mindmap, totdat ik een rijtje van drie redelijke schrijfideeën heb. En dan kan ik weer verder. Gebrek aan “inspiratie” is dus nooit een goed excuus.

Nadoenerij is noodzakelijk
Iets anders wat ik af en toe lees, is dat mensen dan wel een idee hebben, maar vervolgens blijkt dat ze niet de eerste zijn met dat idee. Dat er al iemand, of 10, of 100 mensen over precies datzelfde onderwerp, met precies diezelfde invalshoek hebben geschreven. En dat ze het dan zelf maar laten.

Alsof er onderwerpen over zijn waar nog niet over geschreven is! We leven namelijk op een wereld met 6,918 miljard mensen en dat aantal groeit nog elke dag. En vrijwel elk van die mensen denkt, een deel van die mensen schrijft, een heel klein deel van die mensen schrijft in het Nederlands, en een nog kleiner deel schrijft in het Nederlands voor Contentgirls. Als blijkt dat iemand anders op deze wereld dus ooit over het door jou beoogde onderwerp had nagedacht, of geschreven, of in het Nederlands geschreven, of voor Contentgirls geschreven, is dat hélémáál geen verrassing.

En het maakt werkelijk niks uit. De grootste schrijvers schrijven over een aanspoelscène op het strand, alhoewel Odysseus dat ook al deed, en ongetwijfeld velen vóór hem. Het maakt niet uit. En zoek er ook niet naar, maar begin gewoon te schrijven. Niemand is uniek, dus doe ook niet alsof het kan.

Rupsje Nooitgoedgenoeg
En dan nu de onzinnigste van dit rijtje, namelijk de stelling ‘Ik schrijf niet goed genoeg’. Het leuke aan schrijven is namelijk dat het te leren is. Niemand die voor het eerst een woord zwart op wit zet creëert meteen een lekker lopende volzin, maar hoe vaker je het probeert, hoe beter je wordt. En elke keer dat je weer opnieuw schrijft, zal je zien dat het je makkelijker af gaat dan de vorige keer. En elke keer dat je opnieuw een artikel af hebt, zal je zien dat het een beter lopend verhaal is dan de vorige keer.

Het is dus een drempel waar je overheen moet, en laat je vooral niet afschrikken door anderen die beter zijn. Zij hebben namelijk ook dat leerproces mee moeten maken, maar zijn gewoon al wat verder. Doe er je voordeel mee, want ook van andermans schrijfstijl valt te leren. En zo komen we samen verder, gewoon voor onze lol.

Meer tips, vragen of kritiek: plaats het hieronder. Zo helpen we elkaar!