Het mooie van online media is dat het een platform kan bieden om mensen mee te laten denken en feedback te krijgen van je achterban. De band tussen organisaties en klanten/burgers kán hierdoor versterken. Dit zou toch iedere organisatie moeten aanspreken? Ieder bedrijf zou toch niets liever moeten willen dan een goede relatie met haar klanten? Zou je denken..
Maar dat valt vies tegen. Als webredacteur bij een commercieel bedrijf, maar ook als vrijwilliger bij Oxfam Novib kom ik veel verschillende soorten organisaties tegen. Stuk voor stuk zijn ze bang om de controle uit handen te geven. Eerder heb ik een artikel geschreven over het sociale media beleid bij Vodafone, SNS Reaal en Eurail waarin diezelfde drang om controle te willen houden naar voren komt.
Dubieuze angst om controle los te laten
Dat commerciële bedrijven bang zijn om de controle los te laten is natuurlijk wel een beetje begrijpelijk. Ze hebben altijd veel macht en controle gehad en zouden dat nu uit handen moeten geven door social media. Maar eigenlijk zouden ze daar niet bang voor hoeven te zijn: als zij gewoon zorgen voor goede producten en diensten, waarom zouden ze dan kritiek vrezen? Dat is ook de reden dat ik hun angst om de controle kwijt te raken aan de consument enigszins dubieus vind. Zouden ze wellicht al weten dat hun producten wel beter zouden kunnen?
Non-profits zijn ook bang
Wat me echter nog meer frustreert is de angst bij non-profits om controle te verliezen. Hoewel het voor veel organisaties in de non-profit sector juist goed zou zijn om meer open te staan voor feedback, lijken zij des te banger voor ongecontroleerde media-uitingen. Als vrijwilliger ben ik onlangs nog tegen een kleine ontwikkelingsorganisatie aangelopen die mij gebood: ‘alle media-uitingen gaan via ons’. Ze vergaten blijkbaar dat ik in het online campagne team zat en het juist de bedoeling was dat wij zouden zorgen voor (online) media uitingen. Uiteindelijk zijn er alleen nette persberichten naar de media verstuurd. Online hebben we niets kunnen bereiken omdat ze alles in eigen handen wilden houden. Erg frustrerend..zeker als het gaat om onderwerpen waar we de wereld mee zouden kunnen verbeteren.
Meedenken in een platform
Zelf ben ik erg voor het werken vanuit een platform. Doordat je mensen mee laat denken en doen creëer je meer draagvlak en meer betrokkenheid. Social media kunnen zo’n platform uitstekend bieden. Juist voor non-profit organisaties zouden social media de ideale manier zijn om mensen mee te laten denken en aan hun doel te binden. In bovenstaand voorbeeld wilde de betreffende organisatie in eerste instantie ook een platform. Ze kwamen met idealistische ideeën om mensen ideeën in te laten sturen, mensen mee te laten ontwerpen enzovoorts. Puntje bij paaltje bleek dat er echter niets gedaan werd met deze ideeën; de organisatie ging lekker haar eigen gang.
Non-profits: wakker worden!
Nu is het niet mijn bedoeling hier non-profits de grond in te boren. Ik wil ze juist wakker schudden en laten inzien dat social media voor hen dé uitkomst zijn. Laat die angstvallige controle toch varen en ga met je achterban in gesprek. Kom erachter wat ze van je werk vinden, met welke vragen ze zitten en laat hen inzien hoe ze eventueel kunnen helpen. Met enige trots wil ik hier een mooi voorbeeld van geven, namelijk het Praat Mee platform van Oxfam Novib. Zo kan het dus ook. Zeker voor een grote en soms logge organisatie als Oxfam Novib is het goed dat de (kritische) achterban haar vragen, kritiek en ideeën kwijt kunnen.
Luisteren
Nog belangrijker is dat er ook naar geluisterd wordt en geprobeerd wordt om hier echt wat mee te doen. Zoals te lezen is op praatmee.oxfamnovib.nl/trajecten worden er zelfs concrete stappen ondernomen om met de ideeën aan de slag te gaan. Natuurlijk is dit maar een eerste stapje, maar naar mijn mening wel in de goede richting. Ik hoop dat dit een inspiratie is voor andere non-profits en zij zich open durven te stellen voor de stem van de achterban.
1 comment
Ja!
Comments are closed.