In deze post op Allfacebook.com las ik dat in de VS in 80% van de gevallen de Facebook-pagina van toekomstige studenten wordt gecheckt. Gekeken wordt naar foto’s van dronken avondjes en status-updates die niet door de beugel kunnen. Welke beugel is misschien nogal college-afhankelijk, maar laten we aannemen dat elke update na middernacht als status non grata kan worden beschouwd.
Studenten, net-afgestudeerden, lijkt de doelgroep te zijn die het meest wordt geconfronteerd met hun social media gedrag in een digitaal gedreven maatschappij waarin het CV niet alleen meer de twee pagina tellende opsomming van educatie en ervaring behelst, maar ook een Google of Facebook zoekopdracht moet resulteren in professioneel succes en digitale beschaafheid.
Niet om mezelf in een social media savvy ivoren toren te plaatsen, maar ik denk dat het ronduit dom is om dronken foto’s van jezelf op je profiel te plaatsen, al helemaal om klaagzangen en wazige updates via Twitter en Facebook te verspreiden. Ookal heb je Facebook en Twitter met al die smartphones altijd letterlijk bij de hand, een beetje zelfbeheersing is toch niet zo moeilijk?
Praatgrage Twitter snaveltjes
Waar ik me meer zorgen om maak is de jongere generatie. Zeg de internet starters. Jongens en meisjes die na maanden zeuren eindelijk een Hyvesprofiel mogen aanmaken van hun ouders of die de @-knop veelvuldig gebruiken om via Twitter de grootst mogelijk onzin de wereld in te sturen. Sinds ik te maken heb met automatisch follow-applicaties (absolute no-go by the way) en mijn timeline zich vulde met de updates van 13-jarigen én ik op Twitter mijn (voormalige) oppaskinders, nu tieners, volg, begin ik me echt zorgen te maken.
Kinderen en media, het is altijd een ambivalente combinatie geweest en diverse aannames en onderzoeken hebben aangedragen hoe die kleine vierkante ogen kunnen worden beschermd tegen al het grote en boze in de digitale en visuele wereld. Wat mij altijd bij is gebleven is het belang om als ouder te praten met je kroost over wat het ziet en hoort op de beeldbuis. Maar hoe doe je dat met profielen op Hyves en accounts op Twitter? Als ik lees hoeveel er door al die kids aan onzin, scheldwoorden, negatieve uitlatingen en ronduit krankzinnige informatie wordt verspreid via diverse social media, wil ik eigenlijk al die onbezonnen jonkies een @-tje sturen en zeggen of ze enig idee hebben waar ze hun informatie naar toe sturen en hoelang dat mogelijk kan worden bewaard. L*l, k*t, f*ck, maar ook discriminerende teksten en zelfs anti-semitisme kom ik tegen op de profielen van die kleine schatjes.
Stoepkrijt op de digitale muur
Misschien maak ik me teveel zorgen en komt het met al die kleine Twitter-snaveltjes uiteindelijk wel goed. Zal het niet zover komen dat ze over koud 10 jaar niet bij de Hogeschool naar binnen mogen omdat ze eens in hun pre-puberteit via Twitter een paar behoorlijk hatelijke tweetjes de wereld hebben gestuurd? Misschien niet. Maar dan als nog: laat iemand die kinderen eens even heel goed duidelijk maken dat social media open zijn en dat veel van de informatie die zij op Internet plaatsen heel lang kan worden bewaard op het Internet.
Internet is niet het schoolplein; met stoepkrijt een hinkelbaan krabbelen is niet vergelijkbaar met een digitale krabbel op een muur op Facebook. En mocht niemand zich geroepen voelen die digital natives eens een lesje social media savvyness te geven, dan ben ik bang dat ik een paar dagen lang @-tjes zal moeten gaan sturen aan alle Tweeps >16 jaar!
