Websites vragen een geheel eigen tekststijl. Tenminste, dat vertelt iedereen me. Wat die geheel eigen stijl dan is, daar wordt niet over uitgewijd. Tips en trucs over zoekwoorden of de indeling van een blogpagina worden wel gegeven. Maar wat goed schrijven eigenlijk inhoudt, en vooral hoe je dat dan doet, daar heeft niemand een antwoord op.
En toch weten we het wel. Op internet lezen we korte zinnen. Weinig komma’s. Zelfs zinnen zonder werkwoorden. Een zin die leest alsof je luistert. Of alsof je in je hoofd hardop aan het praten bent. De snelheid waarmee je leest, moet ook de schrijver gebruiken. We weten allemaal wat leesbare teksten zijn en wat niet. Alleen, hoe schrijf je ze?
Korte zinnen, hap-slik-weg informatie, weinig afkortingen en jargon. Eigenlijk zouden meer mensen dat moeten doen. Al is het grootste afbreukrisico natuurlijk dat je infantiel taalgebruik neerzet. Zo praat je nog niet eens tegen de baby van je zus… dat soort taal moet je dus vermijden.
Les 1 voor vandaag is: goed is goed genoeg. Vrouwen kunnen namelijk blijven twijfelen en het kan altijd beter. Maar wie een tekst schrijft om op te slaan in een computermap en nooit te publiceren, schrijft domweg gewoon niet. Wie niet publiceert, wordt niet gelezen.
Gewoon proberen en het diepe in duiken. De tips en trucs maak ik me vanzelf eigen. Zo eigen, dat ik ze straks zelf kan weggeven. Tenminste, dat is de bedoeling. Dit ben ik, dit schrijf ik. En nu maar hopen dat jullie het lezen.
6 comments
Het is gelezen hoor :)
Leuke foto van een typemachine. lijkt een beetje op de typemachineapp die ik om mijn iPad heb: miTypewriter.
Er bestaat een boek, getiteld Schrijven voor beeldschermen. Volgens mij weet de schrijver daarvan wel waar je op moet letten bij het schrijven voor beeldschermen. Overigens is het idee dat mensen liever geen lange teksten lezen van beeldscherm nu wel achterhaald. Dat geldt misschien wel voor desktops maar niet meer voor lezen van e-readers en iPad.
Huh, hoezo achterhaald? Het is juist actueler dan ooit, omdat het niet alleen op beeldschermen slaat, maar op heel veel typen communicatie.
De opkomst van de computer/het internet/lezen van beeldschermen heeft er deels voor gezorgd dat we ons bewust zijn geworden van de aspecten van een leesbare tekst. Daarvoor zorgen onder andere korte zinnen en dagelijks taalgebruik.
E-ink (dus niet de iPad!) is bedoeld voor het ontsluiten maken van elders gepubliceerde teksten. Daarbij gaat het met name om romans en omdat proza niet is geschreven met toegankelijkheid als hoogste doel, is e-ink er geschikt voor.
De meeste teksten die we in het dagelijks leven tegenkomen hebben geen amuserende maar vooral een functionele of commerciële taak. Daarbij is toegankelijkheid wel nummer één! En voor die uitingen kun je de 'regels' voor webteksten prima toepassen.
@Belle: wellicht is het achterhaald, vanwege de Ipad, maar nog altijd duurt het laden van lange teksten lang op telefoons en heb je als schrijver rekening te houden met je lezer. Op blogs, nieuwssites etc. kunnen lange teksten nog steeds niet.
@extraZin: Een tekst voor een Ipad of e-reader, dat neigt inderdaad al naar daadwerkelijke boeken. Ik ben trouwens niet bekend met e-ink, ik zal het eens opzoeken.
Speciaal voor het web geschreven blijft kort en krachtig. Tenminste, als je wilt dat men het leest ;-)
Comments are closed.