De logica ontging mij al een poosje. We hebben vrijwel allemaal een computer-in-mini-formaat bij ons waar mijn 16-jarige zelf een lichaamsdeel voor over zou hebben gehad in de jaren tachtig en toch moeten we daarnaast nog meerdere vormen van chips bij ons hebben om verschillende betalingen te verrichten.
Fiets stallen bij het station: een chippas (nee niet de OV-chipkaart, dat zou TE logisch zijn). Reizen? Een OV_chipkaart dus. Winkeldagje in de stad? PIN-pas. Kroketje, wachtend op de trein terug? Klinkende munt. En dan heb ik het nog niet over Internet-bankieren en online betaalmiddelen als iDeal en PayPal. Zoveel diensten, zoveel manieren van betalen.

 

Gelukkig, er komt er waarschijnlijk nog een bij. Google gaat een systeem testen waarbij je met je mobiele telefoon kunt betalen. Wij kennen dit al van bij de parkeermeter maar dit systeem werkt toch enigszins anders, je hoeft namelijk geen nummers te bellen en codes in te tikken.

Er wordt alweer een nieuwe chip in de strijd gegooid: de NFC chip. Deze chip kan gegevens bevatten over je banksaldo, winkelpasjes (airmiles e.d.) en andere winkelvoordeelcoupons. De chip is speciaal ontwikkeld voor dichtbij-communicatie. Of te wel: de chip in je telefoon communiceert met een chip in de kassa en presto, je betaling is gedaan. Inclusief kortingen, spaarpunten en ongetwijfeld een vinkje bij de juiste categorie in je koopgedrag database, we hebben het tenslotte over Google.

Het systeem gaat de komende maanden eerst getest worden in New York en San Francisco, volgens Bloomberg. Daarna zal het worden uitgebreid.

Op zich ben ik noch voor noch tegen. Je houdt dit soort ontwikkelingen toch niet tegen. Maar waar ik zo langzamerhand toch enigszins de balen van heb is dat er met al onze technologische vooruitgang niet gewoon één betaalmiddel kan worden ingezet. Of als alternatief dat er op alle plaatsen met alle betaalmiddelen betaald kan worden. Want heeft mijn telefoon een NFC chip? Nee. Dus ik pak m’n chippas. Nee mijnheer, die werkt hier niet want daar moeten wij extra voor betalen. Ehm, pinnen dan? Ja dat kan maar niet met die pas want het huppeldepuplogo staat er niet op. Creditkaart? Ja hoor dat kan. Kost maar €12,50 per transactie extra. Sorry? Even grabbelen in jas- en broekzakken. Contant dan? Wat is dat, mijnheer?

Die trein terug ga ik dus niet halen op deze manier. En ik bedenk me net dat ik bij het verlaten van het station ook vergeten ben om uit te checken dus die kroket kan ik me niet meer veroorloven. Dit dagje shoppen gaat me niet in de koude kleren zitten! Als de gezamenlijk rail-beheerders zich afvragen waarom mensen hun OV-chipkaart kraken? Wat mij betreft is dat omdat we het zat zijn. De burger laat zich maar tot zover treiteren. Al dat moderne gedoe waarbij iedere geldverslinder een eigen betaalsysteem wil hebben. Het lijken wel honden: allemaal een plasje bij dezelfde geldboom. Ik wordt er op slag conservatief ouderwets van. Ik wil weer gewoon bij die sjaggerijnige mevrouw achter glas een kaartje bestellen en een paar muntjes op die draaischijf klingelen die dan met een prompte zwaai aan een hendeltje achter het glas verdwijnen in ruil voor een stukje papier waar later een gaatje in wordt geknipt door de conducteur (m/v).

0 Shares:

Comments are closed.

Dit artikel is 3.126 keer gelezen