Gisteren de laatste hand gelegd aan een lezing. Of presentatie, het is maar hoe je het noemen wilt. De plaatselijke boekwinkel-eigenaar wil graag in het dorp waar ik woon wat meer culturele activiteiten brengen. Hij organiseert daarom regelmatig literair getinte avonden waarin sprekers de verzamelde menigte vermaken en informeren. In het verleden is er onder andere al een avond geweest met reisboeken schrijfster Carolijn Visser en een avond in het kader van Emily Dickinson met Eva Gerlach, Sylvia Hubers en Peter Verstegen. Erg leuk initiatief en leuke avonden, onverwacht in dit soms wat saaie dorp.
celebrity status
Het leek mij leuk om tussen die traditionele literaire onderwerpen ook eens een avond te besteden aan dat wat dichter bij ons – de nerds – ligt: publiceren op het Internet. Aangezien het mijn dag-en-soms-nachttaak geworden is heb ik me opgeworpen als spreker voor een avond. Natuurlijk is mijn naam volledig onbekend en de avond zal daarom ook niet de celebrity status hebben die ons dorp inmiddels gewend is en wellicht verdient. Maar dat geeft niet. Ik wil graag vertellen over dat wat ik dagelijks doe. Over hoe het Internet ons, schrijvers, fotografen, schilders, cineasten een enorm platform geeft waar je met hard werken als onafhankelijk publicist je werk kunt verspreiden.
conservatief
Ik ga er van uit – gezien de twee avonden waar ik bij ben geweest – dat het publiek ruimschoots 50+ zal zijn en dat er de nodige scepsis zal zijn als het op elektronisch publiceren aankomt. Ik reken op een conservatief publiek. Conservatief maar wellicht niet suf en zeker niet dom! En dat vind ik leuk. De uitdaging van het enthousiasmeren van een moeilijk publiek prikkelt mij. Dat en het breken van taboes en het neerhalen van heilige huisjes, dan ben ik in mijn element. Een beetje als het schrijven van een prikkende (en prikkelende) column.
incognito
Het kan natuurlijk tegenvallen. Het publiek kan incognito zijn en ontzettend ter zake kundig blijken. Volledig op de hoogte van alles wat het Internet te bieden heeft en Twitter en Facebook als top bookmark in hun mobiele browsers hebben staan. In dat geval ben ik natuurlijk in goed Nederlands ‘well and truly screwed’. Misschien moet ik dan als éénoog ook dat ene oog sluiten en als blinde in het land der zienden door de avond heen worstelen. Maar ik denk dat het mee gaat vallen, ik kom beslagen ten ijs met alle informatie die in mijn brein is opgeslagen na jaren en jaren luisteren naar podcasts van de Internet wijzen zoals Steve Gillmor, Leo Laporte en Peter Day nog aangevuld door een variëteit aan hele slimme mensen in de Entrepreneurial thought leaders podcasts. Die informatie is vele malen om-gedacht en gevormd in blogposts en voelt dus als een goed passende handschoen.
kunstmest
Dat geeft mij ook het zelfvertrouwen om zo’n avond aan te durven. De informatie die al jaren in mijn oren wordt gepompt en waar ik veel over nadenk wil ik eindelijk gaan gebruiken. Zowel bij dit soort evenementen als in het raad geven aan anderen. Niet omdat ik een gelijk wil bewijzen of het zo goed denk te weten maar omdat ik denk dat de informatie die ik te geven heb wellicht helpt het zaad te kiemen van nieuwe ideeën en inzichten bij diegene die misschien een beetje vastgeroest zijn. Als een soort kunstmest voor een veel slimmer brein dan het mijne.
beide benen op de grond
En daar is zo’n lezing dan ook weer erg handig voor. Vraag en antwoord kan nieuwe inzichten opleveren vanuit de zaal. Juist als de zaal gevuld is met mensen die vanuit een andere hoek en de nodige scepsis naar jou bekende wereldje kijken. Gezond verstand dat overmatig enthousiasme tempert. Opmerkingen vanuit de zaal die jargon verbieden en je dus dwingen helder te zijn in je uitleg zodat je datgene waarover je praat opnieuw moet bezien. Twitter is heel fijn om te communiceren met gelijkgestemden, diegenen die het Internet en communicatie via dat netwerk al hebben omarmd. Maar soms moeten beide benen weer op de grond. Er zijn namelijk ‘maar’ 1,6 miljard Internet gebruikers en bijna 7 miljard mensen op aarde. En dat vergeten we wel eens. Er zijn vele ideeën, interacties en inzichten die niet in je Twitter stream verschijnen. Om die te vinden en mogelijk te gebruiken in je eigen idee-vorming moet je zo af en toe even uit het Internet stappen en de dialoog aan gaan met diegenen die het een worst zal zijn.
geen beamer
Dus geen iBook en Keynote via de beamer. Gewoon vertellen en verteld worden. Ik heb zin in die lezing. Zin om mijn verhaal te doen, zin om te proberen te enthousiasmeren, zin om weerwoord te krijgen, zin om te beargumenteren. Kortom, zin om een heleboel kunstmest in mijn brein te strooien. Misschien groeit er iets moois uit.
Comments are closed.