Vandaag heb ik een brief geschreven. Daar is op zich niks bijzonders aan natuurlijk. Vooral niet als je het woord ‘brief’ in brede zin ziet en daar e-mails en andere elektronisch schrijfwerk naar derden in meerekent. We schrijven wat af met z’n allen. Dit was echter een brief in de klassieke zin. Weliswaar met de computer en printer als tussenpersonen want mijn handschrift zou menig handschriftkundige tot waanzin drijven. Toch een brief in klassieke zin. De persoon aan wie de brief is gericht verkeert in zeer moeilijke omstandigheden en derhalve was het een moeilijke brief om te schrijven. Daar deins ik niet voor terug maar het kost veel tijd en veel denk-energie.
laagje vernis
De ontvanger van de brief verkeert zoals ik al zei in moeilijke omstandigheden. De details, of zelfs een vluchtige omschrijving van die omstandigheden laat ik achterwege. Zelfs al zouden ze betrekking hebben op het onderwerp van dit stukje. Het denken over de briefwisseling heeft mij echter ook aan het denken gezet over de technische wereld waarin wij leven en de fragiliteit van het laagje vernis waarmee wij ons omhullen. Vorige week schreef ik al over de kwetsbaarheid van het Internet. Dat was een puur technische kwetsbaarheid. Waar de briefwisseling mij op wees heeft te maken met een menselijke kwetsbaarheid. Vooroordeel, gebrek aan diepgang bij het bepalen van een standpunt, mee blaten met de andere schapen. Het zijn allemaal kenmerken die ons mensen niet vreemd zijn.
niet alleen voor galspuwers
Het Internet, dat heilige der heiligen wordt door mensen bevolkt. Mensen die ook daar hun slechte eigenschappen meebrengen. Het Internet versterkt deze eigenschappen zelfs nog. Dankzij het anoniem kunnen spuwen van gal wordt dit dankbaar gedaan. En aangezien we kuddedieren zijn blaten velen mee bij het spuwen van gal. Gelukkig biedt het Internet ook ruimte aan diegene die zaken anders en genuanceerder zien. En waar op TV de hardste schreeuwer gehoord wordt of waar op een verjaardag de grootste bek de ja-knikkers op zijn of haar hand heeft, kan een genuanceerdere mening op Internet ook zeer luid worden verkondigd. Dezelfde technieken die schreeuwers ter hand staan, zijn ook beschikbaar voor de denkenden onder ons.
mobiliseren
Daarmee verander je de mening van mensen die star in hun overtuiging staan niet. Die bierkaai is onverzettelijk. Maar je bereikt wel diegene die hun standpunten door denken bereiken in plaats van door klakkeloos overnemen. En die mensen konden in de toekomst wel eens zeer belangrijk worden in de ontwikkeling van de sociale media. Kwestie van mobiliseren.
de wereld is groter
We kennen allemaal Harry Potter en zijn bedenkster J.K. Rowling. Zij heeft met haar boeken miljoenen aan het lezen gezet. Het lezen werd herontdekt en niet alleen door de jeugd. En als je eenmaal mensen aan het lezen hebt, gaan ze ook ontdekken. Hun wereld wordt groter. Helaas is J.K. Rowling’s medium de klassieke geweest. En na het verkopen van haar rechten is er geen enkele kans dat haar schrijven ooit op andere wijze dan via de grote-geld-georiënteerde kanalen naar buiten komt. Maar stel je voor dat iemand met dat talent naar buiten komt op onze zo geliefde sociale netwerken? Stel je voor dat deze persoon iets schrijft wat een ieder wil lezen en daarbij dankzij de goedkope infrastructuur zelf de publicatie in handen houdt en het creative commons omhelst. Zo iemand kan veel directer miljoenen mensen beïnvloeden. Aan het denken zetten. Leren dat de wereld zoveel groter is dan alleen dat dorp, die wijk of die stad. Dat er mensen zijn die heel anders leven maar toch ook gewoon mens zijn. Zo zou het Internet een bonte mengeling van andersdenkenden kunnen worden waar geen ruimte is voor door doctrine of beperktheid van geest ontstane haat.
Messias
Het Internet heeft dan een Messias. Iemand die sociale netwerken, fora en e-mail verlost van haat en venijn. Helaas vrees ik de perfectie van de parallel. De off-line wereld, waar de interpretatie van een paar woordjes tot breuk en strijd leidt, zal ook zijn parallel op het Internet hebben. Het Internet is namelijk van en door mensen. Net als religie. De Internet-Messias zal door verschillende fracties worden gedragen als boegbeeld en zij zullen elkaar virtueel en interactief de koppen inslaan. Wellicht kunnen we daar dan een computer-wereld voor bedenken? Of in overleg treden met Blizzard Entertainment en de strijd uitvechten in World of Warcraft. Hoewel minder bloedig dan een niet virtuele strijd is het toch jammer dat een potentieel nieuwe kans al zo snel is verkeken. Eigenlijk zou je het Internet kunnen zien als een ‘training ground’ voor als we straks naar de sterren vliegen. Als we in die virtuele wereld al geen betere wereld kunnen maken, hoe moet dat dan straks als we de buurt van Alpha Centauri gaan bevolken?
nuance overstemd
Terwijl die gedachten borrelen is de brief op de post. Een steunbetuiging gekenmerkt door het zoeken naar de nuance in een wereld waar nuance vaak wordt overstemd. De brief verdwijnt in de ‘real world’ postzak. De virtuele wereld is nog niet helemaal klaar voor dit soort brieven. Daarvoor wordt er nog iets te hard geschreeuwd.
Comments are closed.