Solio re-charged

Een paar maanden geleden schreef ik al over de Solio Solar Charger en hoe die mijn mobiel gedeeltelijk bevrijdde van het stroomnet. Het was toen net voorjaar en de zon liet zich zo af en toe zien. Nu het zomer is, lijkt het gebruik van deSolio plotseling nog logischer. Bijna 100% van de ladingen van de mobiele telefoon zijn nu door de zon voorzien. Ongeveer een volle dag zon heeft deSolio nodig om zijn accu’s op te laden. En ik moet zeggen, het geeft nog steeds een kleine kick om met een mobiel rond te lopen die door de zon is opgeladen.

Kijkend naar mijn mobiel en de Solio denk ik dan: 1 zo’n paneel van de Solio zou makkelijk achter op de Nokia N82 passen. Dan hoef ik de mobiel maar op zijn buik te leggen, naast me op de tafel buiten en de accu wordt bijgeladen. Misschien is 1 zonnepaneeltje te weinig om de mobiel volledig op te laden maar het zou de gebruiksduur per lading wel verlengen.

Natuurlijk ben ik briljant en dat soort ideeën worden helemaal niet uitgedacht in de laboratoria van de mobiele telefoon fabrikanten. Die weten niet dat hun mobieltjes vaak doelloos naast een biertje op een terrastafeltje liggen. Of op een bureau in het zonnetje of onder een bureaulamp. Terug naar de werkelijkheid: natuurlijk ben ik niet briljant en daaruit volgt automatisch – gezien de eerste zin van deze alinea – dat de telefoonfabrikanten wel degelijk nadenken over dit soort dingen. Getuige de Samsung E1107. Deze telefoon heeft een zonnecel op z’n rug en er zullen er ongetwijfeld meer volgen.

Waarom heeft dit zo lang geduurd? Waarom zijn inmiddels niet alle kleine gadgets met een zonnecel uitgerust? Het is waarschijnlijk zowel ergonomisch als technisch lastig om een ingebouwde zonnecel praktisch te maken. Ergonomisch omdat je een zonnecel een zo groot mogelijk oppervlak wilt geven. Dit oppervlak is dan ook gelijk de plaats waar de telefoon wordt vastgehouden en op wordt neergelegd. Onze vette handen maken zo’n paneel dan al gauw groezelig en de terrastafel zal ongetwijfeld voor krassen zorgen. Onze vijverpomp draait ook op zonne-energie. Als er maar een blaadje of takje voor het paneel waait valt demini-rivier droog. Zonnepanelen zijn nog niet heel erg efficiënt en hebben iedere vierkante millimeter nodig om hun volle capaciteit te bereiken. Een vette vinger of een kras kan dit al aardig belemmeren.

Een technisch probleem is dat accu’s het niet fijn vinden om steeds in kleine hoeveelheden geladen te worden. Gelukkig zijn de nieuwere accu’s minder gevoelig voor het geheugen effect. Dat is het effect dat een accu niet meer volledig ontlaadt en ‘denkt’ bij halve lading al leeg te zijn.

Zowel de accu-techniek als de zonneceltechniek zitten in een stroomversnelling. Daarbij komt het efficienter worden van de componenten in onze gadgets. Ik voorzie, heel optimistisch, dat over een paar jaar het gros van de iPods, mobiele telefoons, schroef-boormachines, laptops, electrische tandenborstels, scheerapparaten, vijverpompen, grasmaaiers, heggescharen en ja, zelfs auto’s een accu-zonnecel combinatie zullen hebben. Deze zullen dan ook bij weinig zonlicht op zijn minst een gedeelte van de energie leveren om het apparaat te gebruiken. Voorlopig zie ik mijn zonnecel-vijverpomp en de Solio-Nokia N82 combinaties als goed geslaagde bêta versies van wat komen gaat.