Misschien komt ’t door de lente, heeft iedereen het voorjaar in z’n hoofd …Misschien komt het omdat ook het journaal én RTL Boulevard én de IKEA je er elke keer mee om je oren slaan en omdat je stiekem eigenlijk wel een beetje voor volslagen idioot wordt uitgemaakt als je niet minstens elke dag een uur bezig bent met….Social Media.
Hoe het ook zij, ik meen een zekere Social Media moeheid te bespeuren.
Ergens is dat niet zo vreemd. Wanneer we ergens met z’n allen volop induiken, ontstaat er vanzelf een tegenbeweging. Dat is natuurlijk zo bepaald. Na de ‘hebbeh hebbeh hebbeh periode’ gingen we ‘back to basics’. Na ‘kant-&-klaar’ gingen we voor ‘slow food’ en nu komt er na de Social Media hausse ook een ‘ik spreek liever persoonlijk met iemand af’-beweging.
Gangbare vrouwen week- en maandbladen zoals Viva, Flair, Linda. en Cosmopolitan komen om de haverklap met artikelen als ‘een week a-social’. Lees: een week geen Twitter, geen Facebook en geen LinkedIn. Eentje ging er zelfs zover dat ze haar smartphone en internet niet meer gebruikte maar dat heeft natuurlijk niets met Social Media te maken. Dat is jezelf gewoon cold turkey een week lang afsluiten van de wereld. Maar oké, ieder zijn ding zullen we maar zeggen.
Van de week stond er een artikel op Telegraaf.nl over ‘irritante Facebookvrienden’. Ik vroeg vervolgens aan mijn eigen FB-vrienden wat zij daarvan vinden en kreeg onder andere de volgende mooie reactie ‘wil nog wel een paar vrienden overhouden ;) ’ en later de toelichting dat het toch vooral de opmerking van het niveau ‘kind al 2 dagen verkouden’ zijn die de grootste ergernis oproepen. Gedachten die je vooral ook op Twitter veel tegenkomt en die het meest worden opgeworpen om een kanaal af te schieten zonder het überhaupt maar geprobeerd te hebben.
Desalniettemin, ook in mijn eigen kringetje (volstrekt representatief natuurlijk ahum, not) merk ik dat mensen er soms een paar dagen niet zijn, en, jaja, ik ga zelf ook met de figuurlijke billen bloot, zelf vind ik het ook wel eens prettig om een paar dagen niet zo intensief met de bekende kanalen bezig te zijn. Ik kan niet helemaal zonder, check minstens elke 2 uur wat er gebeurt op FB en Twitter en toch ook elke dag op LinkedIn maar kan het dan ook af met enkel ‘gluren’. Meestal. Soms. Oké, heel af en toe ;)
En dat brengt me bij mijn volgende gedachte: ik merk dat de functies van Facebook en Twitter steeds meer door elkaar heen gaan lopen. Sinds ik voor mezelf begonnen ben, probeer (met de nadruk op probéér) ik de ergste ‘no need to know’-gedachten achterwege te laten op Twitter. In plaats daarvan plaats ik ze op Facebook. Maar wel net zo kort, en vaak ook met een hashtag.
Facebook gebruik ik nu namelijk vooral privé. Van de mensen met wie ik daar gelinkt ben, verwacht ik / hoop ik dat ze me goed genoeg kennen om bepaalde opmerkingen met een (soms grote) korrel zout te nemen. Ik denk dat dit een opkomende trend is. Zoekend naar balans tussen werk en privé, want we mogen natuurlijk ook onze ‘personal branding’ niet vergeten, wegen we steeds vaker af welk kanaal we waarvoor gebruiken en wie we waar willen toelaten. Een proces dat met vallen en opstaan gaat.
Ik hou je op de hoogte van mijn vorderingen ;)
