Schrijver worden wil ik al heel lang. Zelfs toen ik nog met mijn ouders op vakantie ging, meestal in de UK, struinde ik de antiekwinkels al af naar een 19e eeuws draagbaar schrijfkistje. Misschien heb je ze wel eens gezien. Zo’n kistje dat opengeklapt een schuin aflopend schrijfoppervlak heeft en vaak is ingelegd met leer of vilt. In het kistje kun je papier en pennen kwijt. Nog steeds droom ik van zo’n kistje maar het zal moeten wachten. De ironie van het leven wil dat ik geen geld meer over heb voor frivoliteiten want ik ben inderdaad schrijver geworden.
Frivool versus functioneel
Vorige maand echter schoot er op mijn zakelijke rekening een klein beetje geld over en na de teloorgang van een geleende laptop zocht ik naarstig naar een oplossing voor het moderne equivalent van het 19e eeuwse draagbare schrijfkistje want als schrijver wil je overal kunnen schrijven en als MODERNE schrijver moet je het geschrevene toch een keer op Internet kunnen zetten. Ik zocht dus geen frivoliteit maar een puur functioneel apparaat. Dat apparaat heb ik gevonden: de iPad 2.
Driehoek
Met de iPad cover die ik erbij heb gekocht is dit schrijfgereedschap zelfs een beetje in de vorm van het antieke schrijfkistje om te toveren. Je kunt die cover namelijk in een driehoek opklappen en daarna onder de achterkant van de iPad rollen zodat de iPad enigszins schuin voor je ligt. Net als het schuine vlak van het schrijfkistje.
Laptop-vervanging
Is de iPad een laptop-vervanging? Dat hangt heel erg van je eisen af. Voor mij geldt een volmondig “Ja!” maar voor een ander zal een even volmondig “Nee!” gelden. Geen USB-poorten, geen cardreader-sleuf, geen 17″ scherm, geen optische drive en zo kan ik nog wel even doorgaan met wat de iPad niet heeft. Kijk even op de Apple site bij de specificaties voor een vergelijk met een goedkope laptop. Je zult tot de conclusie komen dat de iPad nogal kaal uit de bus komt.
Essenties
Maar waarom dan toch voor de iPad gekozen? Omdat ik graag voor essenties kies. Ik wil een super draagbaar apparaat waarop ik mijn hersenspinsels snel en betrouwbaar kwijt kan. Een apparaat dat aan staat zodra ik een knop indruk of de cover oplicht zodat ik kan schrijven voordat het idee vervliegt. En daar is de iPad een meester in. Door de afwezigheid van allerlei extra’s die ik toch zelden of nooit nodig heb is het een puur functioneel apparaat dat precies doet waar ik het voor nodig heb en binnen een paar tellen klaar is voor gebruik. Zonder zeurschermen over updates en dergelijke.
Eenvoud
En dan de besturingssoftware. Die is fenomenaal in z’n eenvoud. Jazeker, dat zorgt ook voor limitaties. Er is geen bestandssysteem zoals je dat gewend bent. Je kunt niet even een bestandje van de ene plek naar de andere slepen. Iedere app heeft de bestanden die bij die app horen in eigen beheer en andere apps kunnen daar niet zomaar aankomen. Daar is iTunes voor nodig en dus de koppeling naar een computer. Dan worden ook gelijk je foto’s en filmpjes veiliggesteld en al je apps ge-synced. Dit gaat overigens verdwijnen in iOS 5 (najaar 2011) als alles via iCloud van Apple gaat. Dan is die koppeling naar een andere computer niet meer nodig.
Rotsvast
Maar de eenvoud en dus de beperkingen van het OS hebben ook een voordeel: rotsvaste stabiliteit. Ik heb de iPad nu een paar weken en ik gebruik het apparaat dagelijks, soms voor lange periodes. De iPad wordt daarbij niet warm, voelt altijd snel aan en ik moet de eerste crash nog meemaken. Ideaal dus voor een schrijver want oh de frustratie als je idee niet gevat kan worden omdat de hulpmiddelen het af laten weten.
Typegemak
Voor een schrijver telt natuurlijk het typegemak zwaar. En daar blinkt de iPad 2 in uit. Het onscreen toetsenbord werkt voorbeeldig en ik kan een hoge typesnelheid bereiken zonder al teveel fouten. Maar mocht ik echt serieus aan de slag gaan dan is het Bluetooth toetsenbord dat hier verschillende gadgets bedient een uitkomst. Even koppelen, de iPad rechtop zetten – waar de multifunctionele opklap-cover z’n meerprijs waardig toont – en je hebt een mini-PC. Werkt erg fijn. Het enige wat de nodige ergernis opwekt is de autocorrectie. Die is a) niet al te best in het gokken van het goede woord, b) nogal eigenwijs en c) niet los te koppelen van de spelling-checker. Daar kan Apple echt wat aan verbeteren! Ditzelfde euvel onttrekt regelmatig een krachtterm aan mijn anders zo serene vocabulaire wanneer ik de iPhone gebruik.
Kwestie van tijd
Ondanks dat is de iPad voor mij meer dan een spel/multimedia/erbij-computer. Ik zit bijna niet meer achter de ‘grote’ Mac. Alleen als ik Flash georiënteerde dingen moet doen want iOS en Flash, dat gaat niet samen. Maar dat is slechts een kwestie van tijd want Flash is nog niet dood maar zeker terminaal ziek van het HTML5 virus. Voor mijn specifieke geval is de iPad dé laptop-vervanging en met de updates in iOS die de komende paar jaar zullen komen wordt de functionaliteit hopelijk alleen nog maar groter. Sterker nog ik denk dat de tablet – van Apple en van andere fabrikanten – de laptop gaat vervangen. Ook dat is een kwestie van tijd.
Comments are closed.