Radiostilte

@Bwaw wees mij onlangs op een artikel in de Daily Telegraph over hoe de digitalisering van de aarde voor onze verre buren op radio stilte gaat lijken. Een klein poosje, minder dan een flits in de kosmologische tijdsspanne, was de aarde een waar radio baken. Analoge radiosignalen werden vanaf onze aardkloot de ruimte in geslingerd. Dit was niet de bedoeling maar slechts een bijproduct van onze honger naar informatie. Radio, T.V. en telefonie maakten gebruik van analoge signalen om ons van de nodige audiovisuele stimuli te voorzien.

sterke draaggolf

Om een analoog signaal enigszins vertaalbaar over te sturen is een sterke draaggolf nodig. Deze golf moet een zeer stabiele karakteristiek hebben om het voor ons bruikbare deel eruit te filteren en om te zetten in beeld en geluid. Dit bruikbare deel lijkt immers veel op de draaggolf en die draaggolf moet dus uiterst uniek blijven ten opzichte van de informatie golf. Bij digitale informatie komt dit een stuk minder kritisch. De enen en nullen zijn een stuk makkelijker te herkennen en bovendien is het een stuk makkelijker om op een digitaal signaal een foutcorrectie algoritme los te laten. Dit algoritme hoeft immers alleen maar enen en nullen te herkennen. Alle tussenliggende waarden kan het algoritme negeren en als ruis beschouwen. Klopt de optelsom niet, dan kan er vaak een herstel algoritme gebruikt worden om de missende een of nul toe te voegen of in het ergste geval kan er verzocht worden om een nieuwe versie.

aard-radio

Hieruit volgt dat de signalen die nu de aarde rond schieten weliswaar in aantal zijn toegenomen dankzij de explosieve groei van onze communicatie infrastructuur, de sterkte van de signalen is echter afgenomen. Dus onze aard-radio heeft een veel minder groot bereik gekregen. Dit kan natuurlijk twee gevolgen hebben.

buurt-barbecue

Het eerste scenario is dat onze intergalactische buren blij zijn met het feit dat hun equivalent van T.V. en radio niet meer gestoord worden door die mega-zender in hun buurt. Ik kan me voorstellen dat dit ons in dank wordt afgenomen. “Eindelijk hebben die Neanderthalers zich aangepast aan de rest van de buurt. Misschien moeten we ze toch eens uitnodigen bij de volgende buurt-barbecue.” Kan interessant worden.

wie zwijgt…

Het tweede scenario is dat het planningsbureau belast met de aanleg van de inter-stellaire snelweg, al eens genoemd in “Hitchhiker’s guide to the galaxy”, nu zonder veel bureaucratisch gewauwel onze sector kan aftekenen. Wie zwijgt stemt toe… of bestaat niet meer.

worst bradend

Zo zie je maar dat de digitalisering van onze maatschappij niet alleen een sociale impact heeft in onze aardse samenleving maar ook gevolgen heeft voor onze potentiële connectie met het galactisch sociaal netwerk. We twitteren ons helemaal zot maar behalve wijzelf, ziet niemand het. Misschien moeten we een speciale zender bouwen die zijn straal regelrecht de ruimte in stuurt. Dit signaal moet een ouderwets, worst bradend vermogen hebben ook al draagt hij alleen maar digitale signalen, zodat ze tot in de verste uithoek van het heelal onze tweets kunnen lezen. Hoe moet men daar buitenaards anders weten wat ons bezig houdt? Onbekend maakt onbemind en dat kun je met ver voorbij geëvolueerde buren maar beter niet hebben. Hoewel als ze onze tweets kunnen lezen en erger nog, begrijpen valt het met dat voorbij evolueren misschien nogal mee. Hoe dan ook, better safe than sorry: bouwen die zender. Mijn eerste tweet die de ruimte in gaat? “And I, for one, welcome our new insect overlords.” Zoals ik al zei, better safe than sorry.