Het Google-imperium groeit. Wat moet je daar nou van vinden: is dat goed of slecht? Het antwoord is gelijk aan die beroemde relatiestatus van Facebook: it’s complicated. Maar feiten helpen je wel verder in je denkproces.
Waar ligt de grens tussen goed en fout? Lastig te zeggen, want de wereld is meestal niet zwart-wit. Het is niet zo dat alles wat je doet alleen maar goed voor de mensheid is. En het is ook niet zo dat alles wat je doet alleen maar voor eigen gewin en belang is. Er is altijd meer dan één perspectief van waaruit je kunt kijken naar iets. Dat is ook zo als je naar een bedrijf als Google, euh, Alphabet kijkt.
Optimisten en pessimisten over Google
Het perspectief van de pessimist is dat het eng is dat Google steeds machtiger wordt en dat je zo min mogelijk van zijn diensten gebruik moet maken om je privacy te beschermen (anders weet het hongerige beest Google alles!). Er is vast een geheime missie is die pas later duidelijk zal worden! Lees vooral het boek The Circle; je zult nog veel banger voor de toekomst zijn dan je al was. Optimisten zien Google als de oplossing voor alles. Zij maken gebruik van vele van de diensten van Google en maken zich totaal geen zorgen om hun privacy (“ik heb toch niets te verbergen”). De optimisten vinden het alleen maar goed nieuws dat Google zijn imperium steeds verder uitbreidt. Want Google zorgt goed voor zijn gebruikers!
Neutrale bril: feiten op een rij
Optimisten zien de wereld door een roze bril en pessimisten door een zwarte. Ik hoor je denken: “Ik wil weten hoe het nu echt zit, met een neutrale bril op!”. Dat snap ik! Daarom zet ik een aantal feiten voor je op een rij over Google/Alphabet. En daarna, is het aan jouzelf om erover te oordelen. Of op beide gedachten te blijven hinken, net als ik.
1. Missie van Google
De missie van Google is om alle informatie van de wereld te organiseren en universeel toegankelijk en bruikbaar te maken. Wauw, dat klinkt te gek! Als het aan Google ligt, bestaat er geen geheime informatie meer. Alles wordt transparant voor iedereen (met een internetverbinding)! Maar wil je wel alles weten? Echt? Volledige transparantie maakt lobbyen op hoog politiek niveau een stuk lastiger. En mag iedereen alles van jou weten? Of wil je ook een stukje van je leven voor jezelf houden? Hoe ver gaat dat eigenlijk, het toegankelijk maken van alle informatie van de wereld? Daar doet Google – zover ik kon vinden – geen uitspraken over. Misschien weten ze het zelf ook nog niet.
2. Google groeit.. heel snel
Google is pas in 1998 opgericht door toenmalige Stanford-studenten Larry Page en Sergey Brin. In de eerste jaren was de omzet nog wisselvallig maar sinds 2001 maakt het winst en elk jaar meer. In 2014 was het nettoresultaat 14,4 miljard dollar, voornamelijk uit advertentie-inkomsten. In 2014 werkten er 53.600 medewerkers bij Google, terwijl dit er vier jaar eerder nog 24.400 waren. Deze mensen werken in meer dan 70 kantoren in meer dan 40 landen. Google heeft in Europa een marktaandeel van 92 procent en is daarmee monopolist. En Google is nog niet klaar met zijn expansiedrang. Intussen is een aantal nieuwe bedrijven opgericht dat gelieerd is aan Google maar zich met andere kernactiviteiten bezig houden. Het werd tijd voor een nieuw moederbedrijf: Alphabet.
3. Google is opgegaan in Alphabet
Page en Brin stelden een nieuwe CEO aan voor Google en verhuisden zichzelf naar een nieuw bedrijf: Alphabet. Alphabet werkt als overkoepelend bedrijf voor alle activiteiten die Google inmiddels ontplooid heeft. Bedrijven die onder Alphabet vallen, naast Google:
- X-lab: zelfrijdende auto’s, drones en veel onbekends..
- Google Fiber: snel internet voor iedereen
- Life Sciences: gezondheidsprojecten
- Nest: huishoudelijke apparaten
- Calico: medisch onderzoek
- Sidewalk Labs: verbeteren van leefomstandigheden in steden
- Robotafdeling: wordt mogelijk losgekoppeld van X-lab
- Google Ventures: investeringen in o.a. startups
- Google Capital: investeringen in volwassen bedrijven
Technologie is de rode draad, maar ondanks dat zijn het best wel veel verschillende bedrijven, nietwaar? En er komen er vast nog meer bij. Voor elke letter van het alfabet is er nu al een onderwerp waar Alphabet zich mee bezighoudt. Toeval?
4. Google heeft ruzie met de Europese Commissie
Al sinds 2010 doet de Europese Commissie (EC) onderzoek naar het bedrijf Google en in 2015 was daar dan de aanklacht: machtsmisbruik door eigen diensten voorrang te geven boven concurrenten. Als je in Google bijvoorbeeld zoekt op een stofzuiger, dan krijg je in de zoekresultaten eerst een paar Google Shopping-exemplaren te zien en daarna pas andere sites met stofzuigers. Dat vindt de EC niet eerlijk. Google is op moment van schrijven bezig met een verweer tegen deze aanklacht. De EC gaat trouwens ook een officieel onderzoek instellen tegen Android, om dezelfde redenen. Zelf kijk ik nooit naar die Shopping-resultaten (jij wel?) maar dit punt is vast een van de weinige concrete werkwijzen van Google waarop de EC bezwaar kán maken tegen monopolist Google. De EC wil Google reguleren wat een mooi streven is. Alhoewel je soms ook kunt twijfelen aan de objectiviteit van dit overheidsorgaan.
5. We kunnen niet meer zonder Google
Google levert diensten met goede kwaliteit, met als gevolg dat je, eenmaal hooked, niet meer zonder wil. Wat een verademing was Gmail na Hotmail, wat is Google Docs fijn voor samenwerken en wat ben ik blij met mijn Android-telefoon. Zonder Google Maps reed ik nog steeds met papieren printjes van vage routesites en verdwaalde ik. Zoeken in Google levert nog steeds kwalitatief de beste resultaten op. Google snapt wat ik zoek, meestal. Google snapt zijn gebruikers.
6. De consument of het product?
Zijn wij consumenten die gebruik maken van de gratis diensten van Google omdat Google ons zo lief vindt? Of biedt Google die diensten aan om vervolgens jouw informatie op te slaan en verder te verwerken? Immers, informatie moet voor iedereen georganiseerd en toegankelijk worden. Hoe zeker weten we dat Google geen kwade bedoelingen heeft met die informatie? Dat weten we niet, we kunnen het alleen maar hopen. Pessimisten zeggen dat Google zich gedraagt als parasiet, zowel ten opzichte van bedrijven als individuele gebruikers. De zoekmachine heeft als informatiemakelaar een natuurlijke monopolie want het bepaalt wat wij te zien krijgen. Maar als ik nog steeds vind wat ik zoek, is dat dan erg?
7. Google’s toekomstplannen
Sundar Pichai, de nieuwe baas van Google, vertelt in zes minuten over zijn zonnige toekomstbeeld voor Google:
Zwart of wit? Grijs!
Dit is wat ik denk, gezien het bovenstaande: Google is geen heilige samaritaan die alleen maar geeft en niets terugvraagt; Google is ook geen kwaadaardige genius die de wereld wil overnemen. De waarheid zit er waarschijnlijk ergens tussenin. Beetje ongemakkelijk hè, die onzekerheid? Zelf probeer ik zoveel mogelijk bewuste afwegingen te maken wanneer ik van Google-diensten gebruik maak: welke heb ik echt nodig en waar zijn goede alternatieven voor beschikbaar? Wat wil ik met Google delen en wat niet? Kortom: ik spreid mijn kansen.
Ben jij een pessimist, optimist of zo’n grijze zoals ik? Hoe ga jij om met de diensten van Google?
4 comments
Dat dubbele gevoel is heel herkenbaar. Ik geef Google vooralsnog het voordeel van de twijfel. Anders dan bijvoorbeeld facebook zijn de producten van Google altijd gericht op de wensen en het gemak van de gebruiker, niet enkel die van adverteerders. Maar ook voor de adverteerders is het goed toeven bij Google met hun tools die het je leven toch echt makkelijker maken.
Concurentie zou fijn zijn, maar erg lastig, hoe big is big data nog als je het opsplitst. En van wie is die big data nu eigenlijk? Omdat google het verzameld is het van hun? Ze zouden het vrij kunnen geven, om met hun eigen idee terug te komen dat informatie universeel toegankelijk moet zijn, waarom dan enkel via Googles eigen kanalen?
Dank voor je reactie!
Bij Daily Dot deden ze van de week nog een poging eea vanuit het perspectief van Google te zien, vond het wel een mooie aanvulling op mijn verhaal: http://www.dailydot.com/opinion/google-helps-itself-more-than-you/
Ik weet niet of concurrentie het probleem zal oplossen, ik zie het niet in elk geval. Ik neig er nu naar te denken dat enige regulatie van hogerhand (lees: overheid) zou moeten komen om te zorgen dat eea echt universeel en voor iedereen toegankelijk is en blijft. Wat denk jij daarvan?
Welke overheid? Binnen de EU valt misschien nog iets te regelen, maar dan nog, het internet valt niet direct onder een overheid en is lastig te reguleren. Hoe meer er gereguleerd wordt hoe makkelijker het is voor overheden om er weer misbruik van te maken, denk aan Rusland of China.
Concurentie kan het probleem misschien zelfs verergeren, nog meer partijen die er vandoor gaan met je data en wie weet wat er mee gaan doen. Zolang de big data bij google centraal staat kan je je oog er nog op houden en google in de gaten houden, maar mochten ze een kant op gaan die je niet bevalt, hoe haal je dan je eigen data uit die big data pool?
Ergens zou het mooi zijn als je je eigen stukje data kan beheren, zelf kan regelen waar het staat, wie het mag zien. Een decentrale data pool en zelf regel je wat je vrij geeft. Dan kan je ook direct de reclame inkomsten derven, wil iemand jouw data kopen? kom maar over de brug. Het zullen centen zijn, maar wel duidelijker.
Dat laatste lijkt me een mooie oplossing! Eentje die ik ook al eerder ben tegengekomen idd. Wie weet gaat het daar wel naar toe!
Comments are closed.