Als je contentmarketing serieus neemt, moet je bloggen. Maar wat doe je als je schoon genoeg hebt van je bedrijfsweblog? Schrijf dan eens over wat je echt bezig houdt.
Ik moet een stukje maken voor mijn blog, maar ik heb geen zin. Dat komt zo: het moet een stukje worden over een boek. De uitgever heeft dat me opgestuurd en dan mag ik het houden als ik er een stukje over schrijf. Niks mis mee. Maar ik heb geen zin. Zo’n bespreking is prima linkbuilding omdat uitgevers er graag naar verwijzen. Als je het boek niet tot de grond toe affikt dan. Het doet het ook goed op social media, hoewel het daar meestal juist helpt om lekker kritisch te zijn. Heel veel moeite om te schrijven kost zo’n stukje ook niet. Maar ik heb geen zin. Wat is het probleem? Waarom heb ik geen zin in dat stuk en zit ik nu wel dit stuk te typen? Antwoord: het is saaaaaai. En waarom is het saai? Als ik door mijn eigen blog heen blader denk ik ook (afgezien van: ik blog te weinig): dit is bo-ring. Ik moet het dus toegeven. Mijn blog is stomvervelend. Vooral voor mij, maar misschien voor jullie ook wel.
Zeker weten dat het gaat lukken
Ik zal jullie ook vertellen waarom ik zo’n stukje niet (meer) leuk vind om te maken. Ik weet namelijk zeker dat het gaat lukken. Ik heb in mijn leven al een paar honderd boekbesprekingen gemaakt en daar waren er bij die stukken ingewikkelder waren. Geen probleem dus, dit stukje, maar ook geen uitdaging. En dan vind ik er niet zo veel meer aan.
Ontdekken wat bij je past
Mijn hele leven tot nu toe heeft in het teken gestaan van ontdekken wat voor werk er nou eigenlijk bij me past. Ik ben ingenieur geweest, software-ontwikkelaar, programmamanager, dichter, journalist, recensent, docent en copywriter. Toen vond ik wat ik wilde doen. Of eigenlijk ontstond mijn droomberoep voor mijn ogen: contentmarketeer. Het is de ideale mix van werken met bedrijfsprocessen, tekst en creativiteit en computertechniek, maar vooral is het een vak waarin je steeds weer iets nieuws mag bedenken, uitvinden of testen.
Het zoveelste top 10-lijstje
Maar nu ik dit mooie werk voor mezelf heb gevonden, kijk ik om me heen en zie ik heel veel contentmarketeers iedere week hetzelfde blogje afleveren, hetzelfde top 10-lijstje op Twitter zetten, dezelfde infographic copy-pasten en dezelfde social media- en curationsites volzetten met dezelfde links naar dezelfde blogs. Stomvervelend, maar iedereen doet het dus moest ik het ook maar eens gaan doen. Dus blogde ik braaf over mijn vak, schreef ik SEO-tips en retweette ik Jeff Bullas. Maar dat kostte me steeds meer moeite. Omdat er niks aan is. Omdat het niks over mij zegt. En omdat het mijn (potentiële) klanten dus ook geen, of zelfs een verkeerd, beeld van mij geeft.
Beginnen met tikken
Dus ben ik maar gewoon eens begonnen met tikken. Ik weet dus niet waar dit stuk gaat eindigen. Ik weet ook niet of jullie er tot nu toe iets aan vinden. Sterker nog, ik ben erg bang dat jullie inmiddels denken: ‘Wat lult die gast?’ Maar dat is juist wat me aan de gang houdt. Ik probeer iets en het risico dat het gaat falen is wat het leuk maakt. Dat zegt vast iets over mijn karakter, maar wat precies, dat mogen jullie hieronder in de comments zetten.
Zou ik dit mijn klanten aanraden?
Zou ik mijn klanten aanraden om op deze manier te bloggen? Natuurlijk zijn er regels bij het bloggen. Je moet dingen maken die jouw doelgroep aanspreken en hun vragen beantwoorden. Maar dat wil niet zeggen dat we allemaal hetzelfde moeten gaan zitten doen. Een klant wil natuurlijk dat je hem helpt bij customer journeys, persona’s, SEO en contentkalenders. Die dingen moet je allemaal kunnen en dat moet je op je blog laten zien. Maar wil een klant niet ook nog iets anders? Iets meer dan alleen maar kennis? Wil een klant, bewust of onbewust, ook niet zaken doen met een bepaald soort mens? Zonder nou meteen hele sites te willen vullen met verhalen over de hond en het partijtje golf van dit weekend, zou ik mijn klanten dus zeker aanraden om vooral veel van zichzelf te laten zien. Als je passie voelt voor wat je doet, dan komt die vanzelf naar voren als je jezelf de ruimte geeft om eens vrijelijk na te denken over je vak en over andere dingen.
Wat er in je omgaat, niet wat je wilt verkopen
Waarom zou je je klanten bijvoorbeeld niet eens een keer vertellen waarom je in je huidige werk terecht bent gekomen? En aan welke bezigheid je echt een pokkenhekel hebt? Dat het best aanpoten is, nu je collega ziek is? Of hoe fijn een nieuw gereedschap of product is om mee te werken? Zet de deuren eens open en vertel mensen wat er in je omgaat, in plaats van wat je wilt verkopen. Volgens mij vinden ze dat stukken interessanter.
Wat voor klanten zoek je eigenlijk?
Vraag je je wel eens af: ‘welke klanten zoek ik eigenlijk?’ Langzaamaan kom ik er achter dat dit voor iedere onderneming de centrale vraag zou moeten zijn. En het antwoord is voor iedereen anders. Het antwoord is in ieder geval niet: ‘Klanten die geld betalen voor de producten die wij hebben.’ Als dat namelijk de enige binding is die je met je klanten hebt, lopen ze bij je weg als ze ergens hetzelfde product goedkoper, makkelijker of leuker kunnen krijgen. De klanten die mij als mens en als adviseur waarderen, met mening en persoonlijkheid en humor en eindeloos gezwatel over mijn kinderen en katten en alles, zijn trouwer en pingelen minder op de tarieven. Bovendien zijn ze voor mij stukken leuker om mee te werken.
See what I did there?
Zie je nou wat er gebeurde? Ik begon dit stuk met een gevoel waar ik mee rondliep en let my fingers do the walking. Dat deed ik omdat ik bloggen anders saai vind. Nu ik klaar ben, staat er een gedachte – een mening, als je wil – over contentmarketing die heel veel zegt over wie ik ben en wat ik voor mijn klanten kan doen. Eén klap, twee vliegen. Zo wil ik bloggen en zo ga ik ook weer vaker bloggen. Sommige mensen gaan dat waarderen en sommige niet. Het zij zo. En die boekbespreking? Die ga ik natuurlijk maken. Want beloofd is beloofd. Zo ben ik dan ook wel weer.
