Op woensdag 7 januari vond er een verschrikkelijke aanslag plaats in Parijs waarbij 12 mensen zijn vermoord. Vlak na deze aanslag werd er al snel geroepen om privacy barrières op te heffen ten gunste van de inlichtingendiensten.
Tijd is veiligheid
Mensen zijn enorm geschokt, zijn in rouw en roepen zaken als “Handen af van onze vrijheid”, “Onze vrijheid is vermoord!” en “Wij zijn nu in staat van oorlog!”.
Het is donderdag 8 januari. Naast de diverse experts op de televisie en radio, verscheen er een interview bij RTL nieuws met generaal-majoor b.d. Pieter Cobelens. Cobelens gaf tot 2011 leiding aan de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) en was daarvoor directeur operaties bij Defensie. In dit interview geeft hij aan dat tijd verloren gaat door de privacy barrières en dat, als je de pakkans wilt vergroten, je de verschillende gegevens snel moet kunnen combineren. Kort gezegd: “Tijd is veiligheid”.
Het voormalig hoofd van de MIVD pleit in dit interview voor een centrale database. Een database die de databases van de Belastingdienst, trajectcontroles (ja, er wordt opgeslagen waar en wanneer je rijdt) en beveiligingscamera’s met elkaar verbinden.
De database van de Belastingdienst is trouwens een hele interessante. De Belastingdienst heeft al een geheime overeenkomst gesloten met de politie om te beschikken over de gegevens van de ANPR (Automatic Number Plate Recognition) camera’s die boven de snelwegen hangen. Deze gegevens slaat de Belastingdienst vele jaren op. Bijzonder is dat de Belastingdienst deze gegevens jarenlang mag opslaan en dat de politie deze gegevens na een aantal weken moet wissen. In diezelfde database staan inmiddels ook de parkeergegevens van jouw auto (kentekenparkeren).
“Het is kiezen tussen veiligheid of de bescherming van persoonsgegevens” –
Pieter Cobelens.
Waarom is privacy ook alweer zo belangrijk?
Dat geroep om privacy altijd… Je hebt toch niets te verbergen?
Think again. Het gaat niet alleen om zaken die nu misschien sociaal onwenselijk zijn, of zelfs strafbaar. Maar wat is privacy dan wel?
pri·va·cy (de; v(m))
1 de mogelijkheid om in eigen omgeving helemaal zichzelf te zijn.
Bij privacy gaat het dus ook om jezelf zijn, en dus om jouw innerlijk: jouw gevoel en jouw gedachten. Want als al jouw gevoelens en gedachten opeens voor iedereen zichtbaar zijn, dan zal jij gaan veranderen. Los van jouw gevoel en innerlijke gedachten, gaat privacy ook over het uiten van die gedachten en gevoelens. Dat uiten gaat via wat je zegt en doet, online en offline.
Wat nu heel normaal is, kan over een aantal jaar misschien wel strafbaar zijn, of gewoon erg ongewenst, bijvoorbeeld omdat het politieke klimaat drastisch is veranderd. En die like op Facebook? Die blijft jaren bewaard. Welke websites je hebt bezocht? Ja ook die ene website waarvan je niet wilt dat iemand dat weet… Het wordt allemaal vastgelegd. En als het aan staatssecretaris Teeven ligt: voor een lange tijd. Teeven’s argument dat dit geen schending is van jouw en mijn privacy: “Je zou kunnen zeggen dat er geen sprake is van schending van privacy zolang gegevens nog in een trommel zitten en de deksel daarvan niet wordt opgelicht. “. Tja…
Is de overheid eigenlijk wel te vertrouwen?
Hier had een heel verhaal kunnen staan over waarom wij onze overheid wel zouden kunnen vertrouwen. Maar het antwoord is simpel: Nee, je kunt onze overheid niet vertrouwen.
Staatssecretaris Fred “Er is geen sprake van schending van privacy” Teeven (Justitie) gaat zelfs in tegen een uitspraak van het Europese Hof van Justitie. En de opsporingsdiensten in Nederland zoals de politie, FIOD en AIVD? Die schenden de privacy regels massaal. Minister Opstelten (Justitie) heeft al vier keer de Big-Brother Awards gewonnen. Deze minister stelt dat de opslag van gegevens van alle burgers noodzakelijk is, omdat er vooraf geen onderscheid gemaakt kan worden tussen verdachte en niet-verdachte burgers. Daarmee geeft Opstelten eigenlijk aan dat onze overheid, de regering vindt dat alle burgers verdacht zijn (ja: jij ook!).
De keuze tussen veiligheid en privacy
Levert het inleveren van privacy meer veiligheid op? Nee. De daders van de aanslag in Parijs waren vooraf bekend bij de veiligheidsdiensten. De daders van de aanslag in Boston zijn niet tegengehouden. Wanneer je denkt aan een totalitaire overheid. Een overheid die alles controleert en waarbij de burgers geen privacy hebben, dan denk je al snel aan het voormalige Oost-Duitsland waar de Stasi alles van iedereen controleerde. Maar ondanks die enorme controle en mensen die elkaar spioneerden, lukte het Oost-Duitsers toch om te vluchten naar het westen. Kon de Stasi niet op basis van de vergaarde inlichtingen voorkomen dat de inwoners van Oost-Duitsland de muur afbraken.
Vrijheid!
Privacy gaat over vrijheid. De vrijheid om jezelf te uiten. De aanslag in Parijs was een aanslag tegen de vrijheid van meningsuiting. Die vrijheid moeten wij heel hard koesteren. Onze overheid heeft als taak om haar burgers te beschermen. Niet alleen tegen aanslagen zoals in Parijs, maar ook om de vrijheid van haar burgers te beschermen. Het inperken van privacy gaat lijnrecht in tegen de taak om de vrijheid te beschermen.
Wat denk jij? Moeten privacywetten worden ingeperkt om het werk van inlichtingendiensten makkelijker te maken? Laat het weten in de comments onder dit artikel.