Please LIKE me!

& Like the money. 

Hoewel in het Engels de term “like” al veel langer misbruikt wordt dan onze “zeg maar” (en op dezelfde manier), is er sinds een paar jaar een nieuwe LIKE opgestaan. De Social Media Like, waarbij Facebook de standaard heeft gezet. Deze heeft zich intussen ontwikkeld tot wapen, wenskaart, winstoogmerk, gedragscode, hoofdpijndossier en nog veel meer.

De ontwikkeling van de Like

Het begon als een klein seintje om aan te geven dat je iets wel leuk vond, maar niet leuk genoeg om er een echte reactie op te geven. Het is wat ‘vriendelijker’ dan een porretje, dat mensen toch negeren, of zelfs blokkeren. Zo ontwikkelde de like zich al snel tot een machtig instrument. Hoe meer likes hoe beter. Want hoe meer mensen jouw posts leuk vinden, hoe meer dit op jou wordt geprojecteerd, en hoe populairder jij wordt. Het heeft ook een zelfversterkend effect: “oh, al 15/150/15.000 mensen vinden dit leuk, daar wil ik ook bij horen”.

Overigens is de Nederlandse versie “vind ik leuk” een heel slap aftreksel van LIKE! Mijn oude moeder heeft die vertaling zelfs niet nodig, toch word deze heel flauw overal in de Nederlandse versie van de platforms weergegeven. Vind ik minder leuk.

Zijn Likes te makkelijk?

De Likes vliegen ons nu om de oren (en de meldingen daarover kun je bijna als spam gaan zien): men rolt door zijn tijdslijn heen en gebruikt de like bijna als “check – gezien”. Nieuwe profielfoto? (is wel OK, maar heeft al 35 likes) Like! Link naar een filmpje (niet kijken, zal wel grappig zijn): Like! Discussie over het weer? Vervelend, maar toch Like! De hond van iemand is overreden, maar hij post er heel gevoelig over? LIKE! (maar dan beter wel nog een opbeurend berichtje toevoegen).

Het gevaar zit in een klein like-je.

Er kleeft ook een gevaar aan. Wat als je iets post wat heel leuk is, maar iemand waarvan je vindt dat die dit ook leuk moet vinden (want zo sociaal zijn die media!) geeft het geen like? Zak je dan in Klout-score? Zullen anderen je gaan mijden? Of valt het niemand anders op en doet het alleen pijn, heel veel pijn?? Ga je die persoon er op aanspreken, of gaan anderen dat zelfs doen, zoals dat in Southpark werd gepersifleerd (over likes, porren, vriendenverzoeken)?

Er zit geld in een Like

De meeste sociale media zijn niet echt bedoeld voor zakelijk gebruik. Toch hebben veel bedrijven overal een pagina, al was het alleen maar om het hébben van een pagina. En dan moeten de likes worden verzameld, want we hadden al vastgesteld: hoe meer, hoe beter. Een post op zo’n pagina wordt dan door veel mensen gezien (de meesten zijn wel familie en vrienden en collega’s) en het is als schieten met hagel: wellicht is het maar voor 1 persoon interessant of zelfs belangrijk, maar met 1.000 likes zit die persoon er vast tussen. Direct Marketing uit de jaren 70.

Fop likes

Een manier om er business van te maken? Zet een pagina op waarbij je een iPad verloot onder de likes: je moet eens zien hoe hard dat gaat. Zeker als je “member get member” ook gaat belonen! (wel lastig bij te houden, maar lukt met enige handigheid wel) En als je dan 5.000 likes hebt, verkoop je die pagina aan een bedrijf, dat de naam verandert, het logo verandert, en met een forse groep volgers van start gaat. Ik weet dat dit gebeurt: ben alleen benieuwd wat zo’n truc oplevert…

Unlike/dislike

Een like-je kun je zo weer weghalen, maar dat toont nog geen afkeuring aan. Facebook – en volgens mij de meeste grote platforms – hebben (nog) geen dislike knop (“vind ik niet leuk”, ook een erg fijne vertaling). Ik denk dat dat gebeurt om de sfeer Leuk te houden, want voor je het weet wordt er van bruggen gesprongen als de dislikes boven de likes uitstijgen. Wil je niet. Vind je niet leuk.

Bij een aantal media heb je wel een + of -/- knop voor bijvoorbeeld foto’s,  om iets te waarderen, om er op te stemmen. Ben benieuwd of dat ooit nog gaat komen bij Zuckerbook.

En dan nu…

Een Like is makkelijk. Ook vrij flauw, neutraal. Iets wat je héél leuk vindt, kun je toch maar 1x liken. Ik stel daarom voor om alvast de volgende knoppen in te voeren:

Toch maar doen. Kun je tenminste laten zien dat je iets onzin is vindt. Of dat je het uit wilt maken met je vriendin (i.p.v. die sms te sturen).

Heel feestelijk, daar word ik blij van. Er zit nog glitter in mijn oren.

“That’s so gay, I love it.”

”Ik houd mijn hart vast.”

Zo. En nu maar wachten tot Facebook dit overneemt.

Tenslotte nog de mening van Loes over Likes.