Iedereen kan bloggen in deze vrije online wereld. Maar dat wil niet zeggen dat elk blog goed is. In deze blog noem ik de tien grootste blogfouten die je als blogger beter niet kunt maken.
Bloggen is iets waar je in de loop der jaren steeds beter in kunt worden. Mits je het vaak doet en feedback krijgt op wat je doet. Als ik nu naar mijn eigen blogs van 2008 en 2009 kijk, zie ik een hoog knulligheidsgehalte. Niet dat ik mezelf op dit moment als zo’n begenadigd schrijver zie, maar ik ben in elk geval een stuk wijzer geworden dankzij goede feedback en heel veel oefening! Wijzer of niet, ook ik maak nog steeds een of meerdere van de hieronder genoemde fouten. Dus deze blog is ook een herinnering voor mezelf: blijf scherp!
Als lid van het Content & Quality-team van Content Collective krijg ik nu heel wat goeie en minder goeie blogs onder ogen. Ik heb dus een redelijk goed beeld bij wat een goed blog is. En wat er fout is aan een slecht blog. Om jou te helpen goede blogs te schrijven, noem ik hieronder tien dingen die je in elk geval NIET moet doen als blogger.
1. Spelfouten
Spatiefouten, spelfouten, tangconstructies, verkeerd gebruik van interpunctie, verkeerde vervoegingen van (oorspronkelijk Engelse) werkwoorden: ik gruwel ervan. Natuurlijk gruwelen niet al je lezers van dit soort fouten. Maar het is toch een kleine moeite om ze te voorkomen? Laat iemand je tekst van feedback voorzien, op inhoud én taal.
2. Niet doelgroepgericht
Waarom schrijf je wat je schrijft? Wil je de lezer iets meegeven, zoals een advies of een gedachte? Schrijf dan ook met die lezer in gedachten. Voor blogs werkt het doorgaans goed om je voor te stellen dat je tegenover je lezer zit en je verhaal vertelt. Ik zie regelmatig blogs die een hoog dagboekgehalte hebben; bloggers die min of meer in zichzelf gekeerd een boel letters uit het toetsenbord rammen. Dat lucht vast erg op, maar bereik je ermee dat je blog beter gelezen wordt? Ik denk het niet. Overigens is dit voor mij een belangrijk verbeterpunt geweest afgelopen jaren.
3. Geen diepgang
Oppervlakkige blogs zijn vaak niet meer dan wat uitgeschreven gedachten van de schrijver. Vaak zonder dat het verhaal ergens naar toe gaat of zonder dat er scherpte in zit. Ik wil als lezer iets opsteken van je verhaal, dus ik verwacht een mening over de tool of app die je beschrijft. Is het iets of juist niet? Moet ik er iets mee of kan ik het beter links laten liggen?
4. Geen structuur
Blogs zijn anders gestructureerd dan wetenschappelijke artikelen. Anders dan krantenartikelen. Anders dan nieuwsartikelen. Je neemt de lezer mee in je verhaal en daar helpt een goede structuur bij. Begin met een inleiding en aanleiding van je verhaal, vervolg met de inhoud en zorg voor een goed afsluitend stuk van je verhaal. Ik heb zelf de wetenschappelijke aanpak (eindigen met ‘conclusie’) moeten afleren. Je conclusie moet namelijk niet verstopt zijn aan het einde van je blog. Prikkel de lezer vanaf het begin!
5. Geen afbeelding(en)
Nee, het gaat niet alleen om jouw geweldige teksten; ook afbeeldingen bij je blog doen ertoe. Ze zijn belangrijk in de afweging van lezers of ze jouw blog wel of niet gaan lezen. Beeld heeft impact. Zorg dus voor een fantastische foto voor bij je blog. Let daarbij wel op de copyright natuurlijk. Twitterende bloggers vatten het mooi samen voor je op blogpraat.com.
6. Geen bewijsvoering
Je hebt een stevige mening over een onderwerp. Dat is prima en vaak prikkelend om te lezen! Maar zorg wel voor onderbouwing van je verhaal, want N=1. Dat jij iets vindt, wil nog niet zeggen dat iets ook zo is. Hoe beter de onderbouwing van je argumenten, hoe sterker je blog. Link naar artikelen die je verhaal onderbouwen, maar kijk ook naar artikelen die misschien iets anders beweren. En doe ook daar iets mee in je blog.
7. Geen respect
Je mening geven in een blog is prima, goed zelfs! Maar houd wel altijd respect voor andersdenkenden. In mijn blog over #applegekkies deed ik erg mijn best om het verschijnsel van het Apple-fanatisme met respect te verklaren. Volgens sommige reageerders was ik daar niet in geslaagd want: hoe kon ik zo negatief zijn over het almachtige merk Apple? Oeps, nu doe ik het hier weer.. Maar goed, sommige #applegekkies maken het er zelf ook wel een beetje naar, vind ik. Mijn punt is: zoek gerust de grenzen op maar probeer wel altijd respect voor je medemens te houden.
8. Geen punt maken
Deze blogfout ligt dicht bij punt 2 (niet doelgroepgericht). Je begint met tikken totdat je je hart hebt gelucht en naar je idee het blog klaar is. Maar wacht, welk punt wil je eigenlijk maken? Beter is om eerst te bedenken waar je naar toe wil werken en vervolgens daar naar toe te schrijven.
9. Geen tussenkopjes
Tussenkopjes hebben een doel: ze brengen structuur aan in je tekst en verleiden de lezer om verder te lezen. Gebruik die dingen dus! 42bis’er Xaviera schreef al eens gepassioneerd over tussenkopjes en de noodzaak ervan.
10. Saai schrijven
Houd je lezer bij de les, zodat hij tot het einde blijft lezen! Dat doe je onder andere door bovengenoemde fouten niet te maken maar dan nog is het mogelijk om saaie teksten te produceren. Iets wat ik onlangs in een CoCo-kennissessie heb geleerd: lees je tekst nog een paar keer door en schrap overbodige woorden. Probeer met zo min mogelijk woorden toch je punt te maken. Daarvan wordt je tekst heel vlot leesbaar en verre van saai!
Andere lijstjes
Ik ben niet de eerste en niet de laatste met dit soort lijstjes. Ik raad je aan lijstjes te vergelijken en er voor jou uit te halen waar je wat aan hebt! Ik heb er vast een paar voor je op een rijtje gezet:
- De knapzak van van de moderne blogger (42bis.nl, Xaviera Ringeling)
- De oneindige lijst met tips voor een succesvolle blog (KarelGeenen.nl, Karel Geenen)
- 20 tips voor beter bloggen (Jaap Stronks.nl, Jaap Stronks)
- 10 slimme tips om sneller en beter te bloggen (Frankwatching.com, Rutger Steenbergen)
- 5 vragen die je moet beantwoorden voor fantastische blogposts (afrit22.nl, Martijn Bloksma)
Weet jij nog grote blogfouten die in deze lijst ontbreken? Of vind je ze maar onzin? Laat het me weten in de comments!
14 comments
Deze regels zijn handig voor blogs die een soort informele opiniebladen vormen. Maar bloggen is veel breder dan dat. Denk bijvoorbeeld aan de prachtige kleine verhalen van DeFrysk. Of technici die iets aan het ontwikkelen zijn en af en toe de stand van zaken weergeven. Mijn eigen blog bestaat voor de helft uit fietsverhalen, en dat vraagt weer om een heel andere benadering.
Ik denk daarom dat de allereerste vraag die je jezelf moet stellen is: Wat voor blog wil ik eigenlijk maken.
Kun je wat meer vertellen over die andere benadering (op jouw blog bedoel ik dan)?
Ik zie deze vraag een beetje laat, sorry. Hier dan toch een antwoord.
Het probleem dat ik in mijn blog bij ieder reisverhaal moet overwinnen, is dat het elke dag weer hetzelfde is. Opstaan – eten – opbreken – hard fietsen, mooie landschappen – koffie – hard fietsen, mooie landschappen, tent opzetten, eten, slapen. Zes dagen per week.
Dat spannend houden, is een heel ander vraagstuk dan hoe overtuig je iemand, hoe bewijs je dat je gelijk hebt.
Wat ik meestal doe, is zoeken naar een kleine gebeurtenis of observatie waarover ik een pakkende openingsalinea kan maken. Iets kleins werkt veel beter dan iets groots. In de rest van het verhaal schrijf ik enerzijds over de omgeving, anderzijds over de worsteling die je als fietsreiziger doormaakt. De worsteling met jezelf, en met de elementen en de kilometers. In de loop van het verhaal breng ik die bij elkaar. Meestal eindig ik met een moment van rust en tevredenheid over hoe ik weer een paar honderd kilometer achter me heb gelegd en het intense geluk dat ik daardoor ervaar.
Vanaf de openingsalinea tot aan het rustmoment probeer ik een rode draad door het verhaal heen te weven die telkens weer anders moet zijn dan het vorige verhaal. Dat kan van alles zijn: mooie beklimmingen, eenzaamheid maar bijvoorbeeld ook een serveerster die zo mooi was dat ik eigenlijk niet verder wilde fietsen.
Ik hoop dat dit een beetje duidelijk is. Ik weet niet of dit de beste benadering is voor reisverhalen, maar voor mij werkt het.
Maar dan ben je toch ook aan het nadenken over overtuigen? Over hoe je een (potentiële) lezer overtuigt om jouw verhaal te lezen. Over wát je moet vertellen en hóe je dat het beste kunt vertellen?
Ik zie in de punten in het artikel hierboven geen zaken die niet zouden opgaan voor jouw type verhalen eigenlijk hoor.
Daarom ben ik benieuwd waar jij vindt dat het afwijkt.
Nou, ik gebruik geen tussenkopjes, bijvoorbeeld ;-)
De lezer vasthouden en de lezer overtuigen zijn twee totaal verschillende dingen. Ik schrijf ook opiniërende blogs, en ik merk dat het een heel andere manier van denken en schrijven vraagt. Redenaties en emoties zijn heel verschillende dingen.
Om even bij het bovenstaande lijstje te blijven: bij een reisverhaal zijn 6,7 en 8 niet relevant. Ik zou ze vervangen door zaken als; kijk naar details in de omgeving, geef de lezer inzicht in wat de omgeving met jouw emoties doet, etcetera.
En trouwens, die tussenkopjes zijn wel degelijk een punt. In een opiniërend blog onmisbaar, maar bij een reisverhaal kunnen ze de lijn verstoren. Bij nader inzien is het geen toeval dat ik ze onderweg niet gebruik.
Misschien moet ik zelf eens een lijstje opstellen voor reisblogs.
Tussenkopjes zijn er om de tekst te breken en de usability te vergroten, zodat de lezer gemakkelijker de tekst kan consumeren. Zie geen reden waarom dat bij reisblogs anders zou zijn.
Ik heb ook reisverhalen geschreven – hoewel toen voor een papieren magazine – en daar hadden we ook gewoon tussenkopjes.
Op mijn eigen – persoonlijke blog – heb ik ze niet. Niet omdat ik vind dat ze er niet moeten zijn of omdat ik verhalend schrijf, maar omdat ik bijzonder lui ben daar. Ik zou ze wel moeten hebben. :)
Die onderbouw en respecteer-punten, zie ik ook niet verdwijnen in meer verhalende stukken, alleen vul je dat net anders in, maar de essentie blijft hetzelfde.
Als je mij vertelt wat de omgeving met jouw emoties doet, wil ik ook het pad erheen (de onderbouwing) weten. Anders is het maar leeg. Je hoeft dan idd niet wetenschappelijk te onderbouwen, maar neemt de lezer in elk geval maar weinig mee als je gewoon zou zeggen ‘ik voel me blij…’ punt :)
Helemaal vergeten te melden: ik heb daadwerkelijk mijn lijstje opgesteld, specifiek voor reisweblogs. http://www.fietsersafstappen.nl/2015/01/30/over-het-schrijven-van-een-reisweblog/
Overigens ontdekte ik dat de WordPress-app geen functie heeft voor het toevoegen van tussenkopjes, dus die discussie is een tikje theoretisch van aard ;-)
schrijven via de app? wat een gruwel! :)
Los natuurlijk van dat dat geen reden is om ze niet te hebben. Je kunt in de HTML gewoon < h2> neerzetten.
Tja, het is via de app schrijven of niet schrijven. Ik heb geen secretaresse die ik mijn verhaal kan dicteren. Dus die keuze is niet zo moeilijk.
De HTML-truc werkte niet goed helaas. Hangt misschien van je thema af.
@Walter: je hebt natuurlijk blogs in allerlei soorten en maten, dat klopt. Ik heb me vooral gefocust op blogs zoals we ze hier schrijven.
maar voor alle blogs geldt uiteindelijk: je schrijft ze zodat ze gelezen worden en dus > je maakt het zo gemakkelijk mogelijk om ze te lezen. Niet: nou, ik vind het gemakkelijker om (bijv.) de app te gebruiken, dus mijn lezer…nou, die moet het er maar mee doen ;)
@walter nope….komt door de app. Je kunt met je foon en mobile browser ook gewoon in de backend van WP en dan heb je alle normale functionaliteit. App voegt wat dat betreft weinig toe.
App scheelt enorm op je dataverkeer en accugebruik. Ik heb het hier over sportieve reizen, daar gaan dat soort dingen tellen en mijn lezers weten dat ook. Webinterface is veel te zwaar als je achter een gammele 2G-verbinding zit en niet dagelijks je foon kan inpluggen. Heb het één keertje nodig gehad om onderweg een spamaanval af te weren, holy moly dat was niet leuk.
Comments are closed.