Een vrouw slaakt een ijzingwekkende kreet, terwijl ze slap op de grond zakt. Haar tot klauwen gevormde handen glijden in haar schoot. Een dun stroompje bloed sijpelt uit haar mond, terwijl ze kreunt van de pijn. Boven haar torent een man, gehuld in een lang gewaad met een kap. Traag trekt hij zijn zwaard terug en prevelt een gebed, voordat hij naar zijn metgezellen seint dat het veilig is.

LARP staat voor Live Action Role Playing en het intro omschrijft hoe de ‘toneelspelers’ hun verhaal zien en ervaren. Ze leven zich in in hun karakter of hun ‘poppetje’ zoals insiders het noemen, alsof het een levensecht persoon is met een geschiedenis, familie, vrienden, specifieke karaktertrekken en -eigenschappen. Hier wordt doorgaans veel tijd aan besteed.

Voor ieder ‘type’ LARP-er is er wel een vereniging (larpen.nl), of dit nu bijvoorbeeld post-apocalyptisch of fantasy is.

Copyright Henk van Rijssen
© Henk van Rijssen

Zowel festivalgangers (Elfia, Castlefest) als LARP-ers maken er een sport van om er zo mooi mogelijk uit te zien; kostuums worden vaak maanden van tevoren zelf gemaakt en er worden indrukwekkende pantserstukken aan hun outfit toegevoegd om status en kracht uit te stralen. Daarnaast zijn er zelfs specifieke trainingen om bekwaam te worden met LARP-wapens (die overigens nog behoorlijk hard aankomen) en wordt er tijd besteed aan het uitdenken van rituelen en het behoorlijk uitvoeren van magische spreuken.

Want wat ziet de ‘normale’ mens?

Een vrouw krijst de boel bij elkaar terwijl ze zich op de grond gooit. “Zal wel zo’n vieze gothic zijn met dat zwarte haar en die zwarte kleding. O wacht, er staat iemand bij met een nepzwaard. Dit heb ik wel eens op tv gezien! Dat is dat gekke LARP!” Achter een boom staan vier mensen vlak achter elkaar te wachten. “Wat hebben DIE nou weer aan?”

Iedereen weet hoe beïnvloedbaar we zijn door de media. Als iets constant belachelijk gemaakt wordt, dan IS het ook belachelijk en dan zijn we het daar allemaal over eens. LARP én fantasy-fanaten worden vaak uitgelachen of worden raar aangekeken als ze beginnen over het onderwerp. Sterker nog, op mijn werk praat ik er hooguit met enkele collega’s over, die me overigens ook aan staan te kijken alsof ze water zien branden. Ze proberen in ieder geval nog begripvol te knikken, dus ik ben dankbaar voor de poging.

LARP
© Ork Fotografie

Er zijn door de media een aantal pogingen gedaan om fantasy-evenementen en LARP-ers in kaart te brengen, tot grote ergernis van de betrokken partijen. Want ondanks de gegeven uitleg door de insiders, komt daar toch weer een irritante voice-over die er weer een grote grap van maakt. Veel ‘normale’ mensen die ik spreek over LARP en aanverwanten, verwachten niet dat ik een van die gekken ben. Zodra ik begin over het onderwerp zie ik de radertjes gaan. “Goh, ze ziet er zo normaal uit.” Ik zie er ‘normaal’ uit, ik heb een goede baan, huisje, boompje, beestje. Kortom, er zitten vooroordelen aan vast.

Een andere, sociale wereld

Ik ben erg open over het onderwerp als mensen ernaar vragen. Een veelgestelde vraag als ik uitleg dat je tijdens LARP een heel weekend je karakter bent en niet jezelf, is of het is om te ontsnappen aan de werkelijkheid. Het antwoord dat ik vaak geef is: Misschien wel. Het is niet anders dan een middagje gamen, sporten of films kijken. Het is een vorm van ontspanning waarbij je geen tijd hebt om na te denken over de ellende op je werk of over de dagelijkse sleur. Het is sociaal, want je bent met een grote groep mensen bezig, die dag en nacht over een terrein lopen, samen praten, vechten en eten.

In een tijd waarin we langs elkaar heen leven en iedereen bezig is met zijn eigen telefoon, is het een heerlijkheid om bij een fantasy-evenement te staan en gecomplimenteerd te worden door een wildvreemde over je kostuum. Of als je op de grond zit, en iemand aan je vraagt of het wel gaat. Als je de bus gemist hebt, dat iemand je op het treinstation zet. Dát zijn ook de mensen die laveren binnen de fantasy-wereld.

Eigenaardig portret

Tja, ze zien er een beetje raar uit met die elfenoren, vleugels en zwaard van schuimrubber en latex, maar als we ons een beetje verdiepen in iets dat buiten ons eigen stramien valt… Dan valt het allemaal best wel mee.

Ga eens naar een fantasy-evenement om zelf te ervaren hoe het is om hier deel van uit te maken. Word deel van een andere, sociale wereld en laat die koude, ongeïnteresseerde, egoïstische wereld ver achter je!

0 Shares:
10 comments
  1. Leuk stuk om te lezen met een erg gave invalshoek! Ik heb zelf nog nooit aan live action role playing meegedaan maar ben wel een enorme fan van role playing games zoals Dungeons & Dragons…..misschien ooit toch maar eens met mijn zus meegaan naar de fantasy fair en het eens uitproberen

    1. Dank je wel, Joost! Als je D&D leuk vindt, dan beschik je in ieder geval over voldoende fantasie, dus dan komt dat LARP-en ook wel goed :)

  2. ik vindt het altijd vreselijk als castlefest weer voorbij is. ik heb echt meerdere weken nodig om weer te wennen aan ja hoe moet je dat noemen ‘dezogenaamde realiteit’ egoistische echocenrische vervreemdende moderne wereld waarin je moet opgaan in de normen en waarden..of anders dan worden we je disrespectvol behandelt….ik ben gothic in het dagelijks leven en dan wordt ik al raar aangekeken..maar zou het liefst gewoon elke dag elf zijn hoor :)..maar ik zit op de universiteit en ik weet zeker dat ik mijn bachelor dan wel kan vergeten..:S ..ik zelf heb echt groot respect voor larpers..en kan echt heel goed begrijpen waarom iemand aan larp doet..in mijn ogen zijn larpers echt awesome want ze kunnen iets wat 99% van de mensheid niet meer kan…en dat is echt durven zijn wie ze willen! …ik wordt er zo boos van als mensen negatief praten over larp..en hoewel ik zelf (nog) niet larp..voel ik me aangesproken. ….de wereld zou zoveel mooier kunnen zijn!

    1. Larpen is echt gaaf en alles wat met fantasy te maken heeft, ik larp zelf 2x per jaar een weekend en sta op een aantal fantasybeurzen met malien ( sieraden en los materiaal) en.. jaja je raad het al.. Larpkleding en accesoires. Er zijn veel mensen die Larpers ‘raar’vinden, terwijl ze zich er niet verder in verdiepen. Het is heerlijk om een paar dagen je zelf in de normale wereld achter te laten en heel iemand anders te zijn en met andere mensen om te gaan waar je normaal gesproken geen contact mee hebt.

    2. Leuk dat je zo geniet van fantasy-evenementen. Ik vind het ook altijd heerlijk. Aan de andere kant zou dit niet zo speciaal zijn als het dagelijks ook zo ging, nietwaar? ;)

  3. Het is nou weer jammer dat 2 van de gebruikte foto’s niks met larp te maken hebben. Dat zijn mensen die fantasy kostuums maken en meer theater achtige dingen doen

    1. Jammer dat je dat gevoel hebt, Joris. Het artikel gaat niet alleen over LARP, maar ook over fantasy. Daarnaast ben ik afhankelijk van fotografen die hun foto´s willen leveren voor mijn artikelen; daar moet dan maar net datgene tussen zitten waar ik naar op zoek ben. Toch bedankt voor je input.

    2. Die 2e foto heeft alles met Larp te maken, dat is een foto van een Larp-event. Waar haal je het idee vandaan dat het niets met elkaar te maken heeft?

  4. For the foreigners, I’ve translated the article to English, so you can read about it as well!

    Escape from reality
    A woman lets out a bloodcurdling scream as she falls limp to the ground. Her hands formed into claws slide into her lap. A thin trickle of blood seeps from her mouth while she moans in pain. Towering above her stands a man, dressed in a long robe with a hood. Slowly he draws his sword from her body and mutters a prayer before he signals his companions that it’s safe to come out.

    LARP stands for Live Action Role Playing, and the intro describes how the ‘actors’ see and experience their story. They project themselves into their character, as if it were a real person with a history, family, friends, and with specific characteristics. This is usually a time-consuming process.

    For each ‘type’ of LARP-er there is an association (larpen.nl), whether it is post-apocalyptic or fantasy.

    Both LARP-ers and people who visit fantasy festivals like Elfia and Castlefest try to look their best: costumes have been prepared months before the event and impressive armor is added to their outfit to portray strength and status.
    Furthermore, there are special skill lessons to improve fighting with LARP-weapons (which can hit their targets pretty hard) and time is spent thinking on rituals and the proper performance of magical spells.

    What does the average person see?

    A woman screams hysterically as she throws herself on the ground. “Must be one of those filthy gothics with that dreadful black hair and clothing. Oh wait, there is someone else with her with a fake sword. I think I have seen this on tv! Something like LARP? Weird…” Behind the tree four people are waiting. “WHAT are they wearing?”

    Everyone knows the influence media has on us. If something is marked as ridiculous, it IS ridiculous and we all agree on it. LARP and fantasy fanatics are often made fun of when they talk about the subject. I rarely discuss the subject with colleagues, and the ones I do explain what it’s all about, try to nod and understand, but have no clue whatsoever.

    There have been several attempts to enlighten people on LARP and fantasy events by several media; this has often led to them feeling annoyed. Because even though the interviewed insiders explain themselves so well, there’s always that voice-over, making it all into a big joke.

    A lot of people don’t expect me to be one of the ‘crazy’. When I talk about the subject, I can see the thoughts going around in their heads. “Gee, she looks so normal.” Yes, I do look normal, I am educated, I have a respectable job, a house etcetera. There are prejudices.

    Another, social world.

    I try to answer as many questions on the subject. One of the most frequently asked questions, when I tell them you are someone else for an entire weekend, is: are you trying to escape reality? The answer I usually give is: maybe I do. But is it any different than exercizing, gaming, watching movies? It’s a form of leisurement; you try to forget about work and the troubles of your daily life.
    You’re always around other people, talking, figting and eating together, so it can be considered as a social activity.

    In a time in which we ignore eachother most of the time and everyone is minding their own business or phone, it’s a delight to be at a fantasy event. When someone you have never seen before, compliments you on your costume, when you’re looking down and sitting on the grass, someone asks you if you’re doing okay; when you’ve missed the bus, someone drops you off. These are also characteristics of people who enjoy the fantasy world.

    Odd-looking

    Well, they do look a bit strange with those Elven ears, wings and swords made out of foam and latex, but if we step outside our comfort zones for a little bit, it isn’t all that bad.

    Try going to a fantasy event; experience what it’s like to be a part of it. Be a part of another, social world and leave this cold, unfeeling world far behind you!

  5. Nice article and quite to the point Famke. I’m doing my best to change the opinions of the people I meet about larp, but misconceptions are hard to correct.

    Kind regards,

    Lorenzo

Comments are closed.

Dit artikel is 17.202 keer gelezen