Zweet. Over het algemeen zijn we er niet dol op, maar in de toekomst krijgt dit lichaamsvocht misschien een hele andere betekenis. Onderzoekers hebben namelijk een tijdelijke tattoeage met een biobatterij ontwikkeld. En die biobatterij kan zweet omzetten naar elecktriciteit. Het mini-apparaatje werd gepresenteerd op een bijeenkomst van de American Chemical Society.
Het oorspronkelijke idee achter de tattoo was een manier te vinden waarop professionele athleten eenvoudig hun melkzuurwaarden kunnen meten. Melkzuurwaarden zijn namelijk een belangrijke indicator voor de effectiviteit van fitness- en trainingsprogramma’s. Voorheen hield dat proces verschillende bloedmonsters en lab-analyses in. Tijdrovend, vervelend en duur.
Van melkzuur naar elektriciteit
Dus ontwikkelde een team van de Universiteit van California San Diego een tijdelijke tattoeage met een sensor die reageert op melkzuur (lactaat) in zweet. Met de tattoeage zijn veranderingen in lactaatwaarden eenvoudig te monitoren tijdens diverse trainingen. De sensor bevat een enzym dat electronen uit lactaat haalt en deze omzet in een zwakke elektrische stroom. Het onderzoeksteam voegde vervolgens een biobatterij toe, die opgeladen wordt door diezelfde elektrische stroom.
In onderstaande video wordt het hele verhaal haarfijn uitgelegd.
Kleine stapjes naar een groter resultaat
De stroom die wordt opgewekt uit al dat gezweet is nog zwak. Maar de onderzoekers werken hard aan verbetering. Zodat in de toekomst zweet gebruikt kan worden voor het opladen van biobatterijen voor kleine apparaten, zoals een hartslagmeter, horloge of smartphone. Het voordeel van biobatterijen is dat ze sneller opladen, alternatieve energiebronnen gebruiken en geen chemische stoffen bevatten.
Fitter niet altijd beter
Denk je dat dit niets is voor jou, omdat je liever zweet in de sauna produceert, dan op een spinningfiets in de sportschool? Dan heb je het mis. Saunazweet werkt waarschijnlijk niet (dat zou wel heel makkelijk zijn), maar zweet van ongetrainde mensen wel. De proefpersonen die zich minder dan één keer per week op een workout stortten, produceerden meer melkzuur dan de topfitte proefpersonen. Waarschijnlijk omdat de ongetrainden eerder vermoeid raakten, wat zorgt voor een hogere lactaatproductie. Zo heb ieder nadeel, toch weer zijn voordeel.
