Een fysieke ruimte om samen te komen, speciaal voor vrouwen die actief zijn in de tech- en ICT-business (mannen zijn alleen welkom als introducé). Dat is Double Union. De locatie raakt aan ‘Girls Who Code‘ en andere initiatieven om meer vrouwen in de sector te krijgen, maar kent een belangrijk verschil. Het is niet de thuissituatie of opleidingsrichting die vrouwen tegenhoudt in de ICT-sector, zegt Double Union, maar voor een heel belangrijk deel de vrouwonvriendelijke sfeer die in de mannenbolwerken hangt. ‘We’ voelen ons niet thuis in technologiebedrijven en worden zelfs regelmatig echt lastiggevallen. Van de vrouwen ervaart 63% (!) dit, blijkt uit studies. Double Union wil met de nodige humor een veilige omgeving realiseren waar deze drempel wordt weggenomen. De push richting meer vrouwen in de ICT via initiatieven als Girls Who Code is heel mooi, maar die gesponsorde trainingen, bijeenkomsten en PR gaan geheel voorbij aan één element waar de meerderheid van de vrouwen mee te maken heeft, vindt Double Union: seksuele intimidatie, een vrouwonvriendelijke sfeer en zelfs fysieke overtredingen. Diverse verhalen in het nieuws de afgelopen tijd (bijvoorbeeld Tinder), onderstrepen dit. Begin eerst maar eens om de vrouwen die er al zíjn op de juiste manier te behandelen, is het devies van Amelia Greenhall, oprichtster van Double Union. The only girl in the village Ik herken wat ze zegt en voel me soms onderdeel van die 63%. Regelmatig was ik de enige vrouw op de vloer en die uitzonderingspositie werd continu bevestigd. Dit dwingt je in een rol waarin het bewijzen van je capaciteit steeds de boventoon voert. Soms door stereotypen in ‘grappige’ opmerkingen tegen te spreken, soms door meerdere keren op een dag aan gasten mee te geven: ‘Nee, ik ben niet de secretaresse, ik ben degene die jou gaat adviseren.’ Niet bepaald een fijne manier om te werken. Een groep met richtlijnen als Double Union (no boys allowed) roept altijd veel weerstand op. Het is slachtoffergedrag, overdreven, of discriminatie van mannen, en de vergelijkingen met kettingrokende, kortgeschoren, tuinbroekdragende vrouwen zonder bh zijn natuurlijk niet van de lucht. Maar is dit werkelijk zo radicaal? In een sector waar de meerderheid van de vrouwen vervelende ervaringen heeft in contact met collega’s, is een ruimte met een deurbeleid het minste wat er mag gebeuren om de discussie over dit onderwerp kracht bij te zetten. Een uitgebreid interview met Amelia Greenhall vind je hier. Hoe ervaar jij het werken de ICT-sector? Heb je wel eens iets meegemaakt dat niet door de beugel kan? En wat zouden we er aan kunnen doen? Gerelateerd Geschreven door Annemarie van Campen
