Laat ik het eerlijk toegeven: ik ben absoluut geen gamer. Ik haat doodgaan in games, gooi al snel met controllers wanneer ik niet verder kom en heb helemaal geen zin om goed te worden in het maken van ingewikkelde combo’s die special moves opleveren.

Een kleine biecht: ik heb de originele Super Mario nooit uitgespeeld!

Dat betekent niet dat ik me nooit aan een spelletje waag. Daar ben ik namelijk gek op. Maar tegenwoordig zijn spelletjes niet meer wat ze geweest zijn. En het is allemaal de schuld van de smartphone.

Blijf bij mij

Als je zo stokoud bent als ik, kun je je de tijd vast  nog herinneren dat spelletjes gemaakt waren om uiteindelijk te kunnen winnen. Je speelde, je trainde je moves, je probeerde het  nog eens, je zorgde ervoor dat je altijd op save klikte en je kwam langzaam maar zeker verder. Games zijn nog steeds zo. Althans, de games die je offline op console en pc speelt. Spelletjes daarentegen worden niet langer gemaakt om uit te spelen, maar vooral om je zo lang mogelijk binnen te houden en financieel uit te kleden. Een eurootje per keer, maar ook al die kleine bedragen lopen – als je even niet oplet – snel op.

Gratis is relatief

Hoe anders is dat bij – een deel van de – spellen nu. Hoewel ze vaak in aankoop gratis zijn (niet eens altijd), houdt daarbij de gesloten portemonnee op. Free-to-play heet dat (maar ondertussen wel: pay-to-win). Na oeverloos proberen, blijkt dat je alleen met een in app-aankoop – die dan sterkere wapens, extra levens, een betere verdediging etc. moet opleveren – verder kunt. En dat heeft niet alleen impact op je uitgaven, maar ook op de manier waarop spelletjes überhaupt worden gemaakt: niet om te winnen, maar om zo lang mogelijk hooked te blijven. Deze nieuwe generatie spelletjes zijn meestal laagdrempelig, simpel van aard (ook al omdat het vaak Facebook- en smartphone-spelletjes betreft) en hoogst verslavend om die reden. Daarnaast zijn er veelal ‘sociale’ elementen toegevoegd die de spelletjes in kwestie inherent viraal maken: nieuwe levens en mogelijkheden, kun je aanvragen bij vrienden.

Gratis bestaat niet

Is dat erg? Niet per se. Gratis bestaat nou eenmaal niet en voor niets gaat de zon op, en meer van wat er in je grootmoeders toilet op tegeltjes is geschilderd. Ook de ontwikkelaars van apps moeten ergens van leven. En zelfs het feit dat je voor veel van deze spelletjes vrienden in moet schakelen voor extra levens en meer, is op zichzelf geen ramp. Ja, het is irritant als je zelf niet speelt, maar dat ligt vooral aan je vrienden die te lui zijn om te kijken wie er wel en wie er niet spelen, voordat ze een invite versturen. En aan de spelletjes zelf, die het ook wel érg gemakkelijk maken om iedereen die je ooit een mail hebt verstuurd een invite te verzenden. Maar wie een beetje slim is, kan dat allemaal omzeilen. Prima dus dat ontwikkelaars geld verdienen en willen dat zoveel mogelijk mensen hun spelletje downloaden en spelen. En extra prima nu in elk geval Google heeft toegezegd om spelletjes met in app-aankopen niet langer het label gratis te geven. Want laten we eerlijk zijn, dat was niet helemaal een accurate beschrijving van de werkelijkheid.

Casino wint altijd

Spelen om te spelen, tegenover spelen om te winnen, is niet  nieuw. Casino’s en gokhallen doen dit al jaren. Want hoeveel geld je er ook tegenaan gooit, uiteindelijk wint het huis altijd. Mijn eerste vriendje was eindeloos gokverslaafd (erg slecht voor je financiën en vreselijk ongezellig) en van hem leerde ik dat zelfs de lichtpatronen op de gokkasten er op gemaakt zijn om je als het ware te hypnotiseren. De eerste stap in zijn ‘genezing’ was dan ook het dragen van een zonnebril tijdens het gokken. Wat maar aantoont dat deze praktijken toch op z’n minst lichtelijk evil zijn.

Doet King (van Candy Crush) dat ook? Is Candy Crush erop gebouwd om mensen het geld op slinkse wijze uit de zakken te kloppen? Naar eigen zeggen is dat absoluut niet het geval. Maar ze kúnnen het wel, als ze dat zouden willen. De geschiedenis leert ons dat wat mensen kúnnen doen, ze ook vaak doen. Omdat ze er mee wegkomen.

Connected spellen

De vraag is ook wat dat betekent voor de toekomst van gaming. Ook PC- en console games zijn – anders dan vroeger – tegenwoordig uitgerust met een mogelijkheid om online extra’s binnen te halen. Dat maakt de weg vrij om ook daar te werken met in game-aankopen. Voor The Sims geldt dit in elk geval al. De aankopen zijn echter niet nodig om het spel uit te spelen en dienen alleen om het spel uit te breiden. Maar hoe lang duurt het nog voordat je 60 euro neerlegt voor een spel, alleen om er dan achter te komen dat je alsnog bakken geld uit moet geven om het fatsoenlijk te kunnen spelen?

Business model is aantrekkelijk

Voor ontwikkelaars ging het altijd zo: je ontwikkelde een spel en verkocht dat voor redelijk wat duiten. Bij succes ontwikkelde je een paar jaar later een nieuwe versie van het spel en gingen mensen voor de winkel liggen om ook voor de nieuwe versie die duiten neer te leggen. Maar is dat nog wel interessant? Wie wel eens Candy Crush speelt, weet dat als je bereid bent te betalen, de pakketten die je kunt aankopen, oplopen tot wel 100 dollar! En iemand die bereid is één keer 100 dollar neer te leggen voor een spel, is daar waarschijnlijk vaker toe bereid. Het model van King is dan ook veel rendabeler dan dat van old skool game-makers. En als ik dat kan bedenken, doen zij dat vast ook.

Fanboys en -girls

Gelukkig zijn er nog  hardcore gamers. Zeker voor de meer complexe games zijn er fans, die zich dit hele systeem niet aan laten naaien. Althans niet zonder slag of stoot.  Maar dat deze manier van game-maken op termijn grote impact zal hebben, staat voor mij vast. Bereid je maar voor op games die je niet kunt winnen zonder bij te betalen. Dan weet je ook hoe ik me voelde bij Super Mario.

0 Shares:
Dit artikel is 5.339 keer gelezen