Ik moet iets bekennen. Nee, ik heet niet stiekem anders. Ik ben gewoon wie ik zeg dat ik ben. Wat ik ga opbiechten is misschien nog wel veel erger. In de ogen van sommigen althans. Ben je er klaar voor? Komt ie.

Nepper

Ik maak sinds enige maanden gebruik van een autovolg-tool op Twitter. Ja ik weet het. Roept u maar. Valsspeler. Spammer. Nepper. Ik heb me er mentaal al op voorbereid. Wat jullie zeggen kwetst me al lang niet meer. Ik ken de oordelen. Toch is deze blog bedoeld om nou eens een lans te breken voor iets wat voor sommigen ondenkbaar is om te doen.

Volle verstand

Want zeg eens: waarom is dit nou eigenlijk zo verschrikkelijk? Het is nou ook weer niet zo dat ik onder geweld mensen ronsel om me te volgen. De mensen die me terugvolgen op basis van de dagelijkse hengeltjes die ik uitwerp, doen dit (uitzonderingen daargelaten) bij hun volle verstand.

Calvinistisch

Ik geef toe. De reserveringen die jullie hierbij hebben, heb ik zelf ook nog. Calvinistisch als ik ben, vind ik dat populariteit en aandacht je pas toekomen als je er hard voor hebt gewerkt. Dat staat in schril contrast met het op de automatische piloot naar aandacht hengelen. Maar het werkt. En daar kan zelfs ik niks tegenin brengen.

twitter-follow-achiever

De cijfers liegen er niet om namelijk. Jarenlang heb ik me suf geïnteracteerd. Ik schreef me ongans om online mijn zogenaamde presence op te bouwen. Probeerde de meest sociale, leuke versie van mezelf te zijn, zonder daarbij mijn persoonlijkheid geweld aan te doen. Dit leverde mee een kleine duizend volgers op. Niet niks, maar toch.

ROI

Sinds mijn volautomatische knechtje elke dag mensen volgt en ontvolgt, heb ik er in een tijdsbestek van een half jaar 1500 volgers bij gekregen. Qua ROI iets interessanter dan mijn eigen verwoede pogingen, zou ik zo zeggen. Dit helpt wel degelijk om mijn eigen gebruik te rechtvaardigen. Ik durf te stellen dat deze tool bij mij in goede handen is. Ik kom van ver namelijk en ben niet ondankbaar.

Persoonlijke welkomstwoordjes

Want of het nou de paus is, de slager van de hoek of Henk en Ingrid. Ik houd van elke nieuwe volger die ik erbij krijg. Want alhoewel mijn nieuwe volgers zich in rap tempo aandienen, tel ik ze nog steeds elke dag. De persoonlijke welkomstwoordjes schieten er helaas wel bij in. Dat wordt een beetje veel van het goede (misschien daar ook eens een tooltje op zetten?).

Nadelen

Er kleven ook wel nadelen aan. Zo moet je elke dag wel een stuk of wat seksaccounts ontvolgen. Die kennen dit soort tools namelijk ook en gebruiken doelbewust de keywords waarop mijn nietsvermoedende volgtools aanslaan (social media, marketing, etc.). Ook raakt mijn homefeed wat vol. Gelukkig is dit eenvoudig op te lossen door met Twitterlijsten te gaan werken.

IJs gebroken

Ja maar Peter, hoor ik jullie zeggen. Die nieuwe volgers ken je toch niet? Hoe waardevol zijn ze dan werkelijk? Dat klopt, ik ken ze NOG niet, maar de drempel om ze te leren kennen is in elk geval lager. Door mij te volgen, geven ze in feite al te kennen dat ze meer willen weten van me. Het ijs is gebroken.

Self fullfilling prophecy

Los daarvan werkt de macht van het getal gewoon. Mensen haken uit zichzelf sneller aan bij een populair Twitteraccount. Ik word sneller gevonden, als zwaar genoeg gewogen, en ‘organisch’ gevolgd. Het werkt als een self fullfilling prophecy.

Neem het me dus alsjeblieft niet al te kwalijk. Ik beloof dat ik op Twitter gewoon mijn best zal blijven doen, en nederig zal blijven. Mocht je merken dat deze ongekende aandacht me ooit naast mijn schoenen doet lopen, herinner me dan aan mijn eigen belofte. Ik zal je er op mijn blote knieën voor danken.

0 Shares:
7 comments
  1. Waarom bovenstaande zeer slecht is:
    – “Dit leverde mee een kleine duizend volgers op.” Als jarenlange interactie wordt samengevat met een aantal volgers, doe je die volgers teniet. Wat die interactie je oplevert moet de winst zijn: baan gevonden, vrienden gemaakt, contacten gelegd en vooral wat JIJ aan die volgers hebt gegeven. Dat is de pure winst.
    De ‘ROI’ zit hem dan ook niet in een aantal volgers, maar in wat je met die volgers doet. Liever 100 volgers die een waardevol netwerk zijn, dan duizenden waarvan je niet weet wat je eraan hebt.
    Een Twitter-account die evenveel volgers als volgend heeft, wordt ook niet echt als ‘populair’ beschouwd. Het zijn de accounts die volgers kopen en meestal niet meer te melden hebben dan auto-tweets van ‘daily papers’.

    1. Je kunt het een doen zonder het ander te hoeven laten. Dus je kan EN de interactie aangaan voor wat jij waardevolle volgers acht EN tegelijkertijd een autovolg tool hebben lopen. Je hebt me nergens zien schrijven dat een tooltje een vervanger is voor interactie.

      Jij definieert winst op Twitter op een bepaalde manier. Ik definier m weer anders. Dat komt omdat iedereen Twitter nou eenmaal op zn eigen manier gebruikt. In termen van potentieel bereik is zo’n tool erg handig voor mij gebleken. Ik krijg meer reacties op tweets, waar ook weer meer interessante reacties tussenzitten. Dus ook de trefkans met interessante, gelijkgestemde mensen wordt er groter door. Ergo, uiteindelijk neemt ook het aantal waardevolle contacten toe.

      Daarnaast koop ik beslist geen volgers. De tool volgt mensen uit een bepaalde doelgroep (keywords uit tweets, twitterbio etc). Die mensen beslissen vervolgens zelf om mij terug te volgen. Ze krijgen daar niets voor.

      Je mag vinden wat je wil, maar stellen dat dit zonder meer slecht is, vind ik nogal buitensporig. Wat bedoel je daar eigenlijk mee, dat het onethisch is? Wie bepaalt dat, de Twitterpolitie?

      1. Wat ik slecht vind aan je manier van je volgers behandelen: je legt uit dat je het liefst en – en doet om daarmee een zo groot mogelijk bereik te krijgen. Dat vat ik op als dat je de individuele gebruikers niet van waarde vindt, als het bereik maar zo groot mogelijk is.

        Volgers kopen of autovolgen met een tooltje zit nogal in dezelfde hoek van shady social media gebruik. Het was op de fax de willekeurige fax naar heel veel mensen versturen (groot bereik!) en het call center dat iedereen belt (groot bereik!) en uiteraard e-mail spam (groot bereik!). Fijn dat je groot bereik hebt. Gefeliciteerd.

  2. Grappig, al die nieuwe mij onbekende volgers blok ik bij voorkeur. En van geblokte gebruikers hoor (lees) ik helemaal nooit meer wat! Ik heb me de laatste tijd regelmatig afgevraagd waarom al die onbekende mensen mij toch allemaal wilden volgen. Ze spreken vaak niet eens dezelfde taal! Ik dacht al dat ik me ergens zorgen over moest maken of iets fout gedaan had, virusje?
    Die onbekende volgers zullen dan wel hetzelfde of een vergelijkbaar tooltje gebruiken, gok ik. Bij mij heeft het een averechts effect: ik ga je bewust blokkeren als ik denk dat je me volgt maar niks met me hebt. Waarbij mijn redenering is dat mensen met een relevant netwerk waardevol zijn en dat relevante netwerken niet bestaan uit duizenden mensen. Want duizenden volgers hebben alleen de Shakira’s en de ontzettende guru’s. Als ik je niet in die categorie kwalificeer ben je dus ‘een volger-jager’ en daar heb ik het niet zo op. Of misschien moet ik, mede op basis van jouw relaas mijn tactiek herzien? Ik ga er eens over denken…

  3. @ Marja, fijn dat mijn blog je in elk geval aan het twijfelen heeft gebracht.

    @Steven, die vergelijking slaat als een tang op een varken. Ik val niemand ongevraagd lastig. Dat is bij cold-calling en spam wel het geval. De tool volgt mensen (een principe waar Twitter groot mee is geworden), als deze mensen niet terugvolgen, ontvolgt hij ook weer automatisch. Welke ‘last’ heeft iemand daarvan? Dat het volgerstellertje oploopt? Mensen die niet gevolgd willen worden, kunnen hun account gewoon afsluiten.
    Jouw gevolgtrekking dat ik individuele volgers niet van waarde vindt, is een aanname die nergens op is gebaseerd. Als dat zo zou zijn, waarom zou ik dan hier uberhaupt de moeite nemen om mezelf te verklaren. Dat zou me dan toch ook worst wezen?

    1. De vergelijking gaat over het uitgangspunt dat het grootste bereik krijgen het belangrijkste is. Daarin komen ze allen overeen. En het lastig vallen zit hem in het feit dat zo’n autotool je gaat volgen, ontvolgen, volgen, ontvolgen, etc, net zolang tot je terugvolgt. Dat is wel degelijk irritant.

      1. Ik zeg niet dat groot bereik het belangrijkst is. Wel dat bereik helpt. En als je het irritant vindt, kun je gewoon blokkeren. Scheelt je een hoop frustratie, en is dat is beter voor je gezondheid.

Comments are closed.

Dit artikel is 10.670 keer gelezen