Waarom projectleiders aan storytelling moeten doen

Een paar van mijn projectverhalen doen het goed op verjaardagen. Daar moeten vrienden om lachen. Of ze trekken juist een smerig gezicht. Dat zijn mijn ‘professional stories’ en iedere projectleider zou zulke verhalen paraat moeten hebben.

Storytelling als marketinginstrument

Storytelling is hot in marketingland. Al een jaar of tien gonst het en sinds drie jaar is het idee van storytelling voor de klant echt tot bloei gekomen. Corporate storytelling zijn we het gaan noemen. Marketeers zoeken uit hoe storytelling hun claims het best kan ondersteunen. Er is iedere week wel een seminar waar ik met andere specialisten kan praten over social, content of branded stories. Maar hoe zit dat intern? Hoe vertellen we verhalen aan elkaar in een team, aan onze managers of collega’s? Of is dat niet nodig?

Waar zijn de professional stories?

Ik loop twintig jaar mee in het vak en barst van de verhalen. Van het webproject dat ons deed schreeuwen van succes, tot mijn eigen mislukkingen met drie slapeloze weken en een hernia als resultaat. Het zijn allemaal waardevolle inspiraties, waarschuwingen, lessen en anekdotes. En als we die aan elkaar vertellen, doen we niks anders dan al duizenden jaren gebeurt. We leren anderen wat ze moeten doen of laten, hoe onze wereld eruit ziet en hoe we het beste onze taak kunnen uitvoeren. Hé, klinkt dat niet als een rol in een projectteam?

Verhalen als best practice

Bij een vorige werkgever wilden we ooit de best practices uit projecten vastleggen. Volgens mij probeert het bedrijf dat nog steeds. Het is nooit gelukt en ik weet ook waarom: het interesseert geen mens welke template gebruikt moet worden in een bepaalde situatie. En het is ook helemaal niet inspirerend te weten welke procedure gevolgd moet worden als er iets mis gaat. Maar we weten allemaal hoe een prins een prinses redt: in drie pogingen. Dat is nog eens een best practice! Helaas zijn we niet allemaal prinsen en de klant die ik probeer te helpen is zelden een prinses. Maar mijn eigen successen en mislukkingen zijn nog dagelijks van toepassing. Als ik er maar aan wil denken en er zo af en toe over vertellen.

Een beetje dom

Eigenlijk zijn we dus al die jaren een beetje dom geweest. We probeerden best practices te schrijven, ontwikkelden projectmanagementmethoden en volgden opleidingen. Maar we hadden verhalen moeten maken van onze ervaringen en die aan elkaar vertellen. Gewoon aan de lunchtafel of tijdens een planningsoverleg. Ze hadden zelfs de basis kunnen zijn van strategische keuzes, zodat we anderen zouden inspireren of waarschuwen. Dat is misschien wel de best practice van ons professionele leven. Want leren van de verhalen van anderen is veel inspirerender en blijvender dan welke template of procedure dan ook.

Maak professional stories

Laat projectleiders en verandermanagers dus een voorbeeld nemen aan sprookjes: iedereen kent ze en iedereen kan ze navertellen. Laten we werken aan de professional stories als belangrijkste best practices. Ik weet niet hoe vaak een IT-er daarin een server moet herstarten om een webwinkel te redden, maar ik gok op drie: dat is altijd een magisch getal.