Het aanpakken van illegaal downloaden en internetpiraterij zijn hete hangijzers in Nederland. De welwillendheid om er iets aan te doen is duidelijk aanwezig. De praktijk laat echter zien dat het makkelijker gezegd is dan gedaan. Toch worden sommige kansen nog niet optimaal benut.
Op diverse manieren proberen de politiek en andere maatschappelijke organisaties illegaal downloaden een halt toe te roepen. In mijn vorige blog vertelde ik over thecontentmap.nl, een initiatief van minister Bussemaker (OCW) om legaal downloaden en streamen te promoten. Mijn mening is dat de site een stap in de goede richting is, maar de nodige manco’s heeft om effectief te zijn.
In de loop der jaren zijn er allerlei pogingen ondernomen om het illegaal downloaden en internetpiraterij tegen te gaan. Een kleine opsomming.
Blokkade
Stichting Brein, de belangenorganisatie van de creatieve sector, wist begin 2012 via de rechter een blokkade van The Pirate Bay af te dwingen. Nu, twee jaar later, zet de rechtbank van Den Haag een streep door het vonnis nadat XS4ALL en Ziggo in hoger beroep in het gelijk zijn gesteld. De kans is groot dat andere providers binnenkort ook de blokkade mogen opheffen. Uit onderzoek van de Universiteit van Amsterdam (UvA) blijkt bovendien dat de blokkade van The Pirate Bay niet tot minder illegale downloads leidt.
Downloadverbod
De politiek wil piraterij tegengaan door het instellen van een downloadverbod. Op dit moment is alleen het aanbieden van auteursrechtelijk beschermd materiaal strafbaar. Met een downloadverbod wil de overheid het downloaden uit illegale bronnen wettelijk verbieden. Er is echter geen parlementaire meerderheid in de Tweede Kamer die met dit wetsvoorstel instemt, omdat het inbreuk maakt op onze privacy. De enige manier om een downloadverbod te handhaven is namelijk door het permanent aftappen van internet. Als Edward Snowden iets heeft aangetoond, is dat we erg gesteld zijn op onze privacy.
Thuiskopieheffing
Ten slotte kennen we een thuiskopieheffing voor digitale apparaten met opslagcapaciteit. Met deze heffing wil de politiek het inkomensverlies van auteurs en artiesten als gevolg van illegaal downloaden, compenseren. Maar de thuiskopieheffing is niet meer dan een doekje voor het bloeden, en bovendien een tijdelijke maatregel (tot eind 2015). Cruz Villalón, advocaat-generaal bij het Europees Hof, zei onlangs nog in een advies aan het Hof dat de thuiskopieheffing “de massale verspreiding” van illegale content in de hand werkt.
Hoop
Kortom, de politiek probeert van alles om het illegaal downloaden aan banden te leggen. Erg effectief zijn al deze maatregelen niet. Maar niet alles is verloren.
Legaal downloaden heeft wel degelijk voordelen ten opzichte van vertrouwen op het illegale circuit. Zo is de kwaliteit van de producties altijd uitmuntend, loop je geen risico om je computer te beschadigen (bijvoorbeeld door het binnenhalen van virussen of andere malware) en zijn de nieuwste films/muziek/games vrijwel altijd direct beschikbaar. Als iedereen voor het illegale circuit kiest, dan snijden we onszelf dus in de vingers. Genoeg argumenten dus om voor de legale markt te kiezen.
Belevingsfactor
Om consumenten aan te zetten tot legaal downloaden, is het in mijn ogen essentieel hen iets bijzonders te bieden. Dat wordt ook wel de ‘belevingsfactor’ genoemd. Wat de belevingsfactor is en inhoudt, dat verschilt per persoon.
Een belangrijke belevingsfactor is exclusiviteit: als eerste (of als enige) toegang hebben tot de nieuwste content. Voor vele consumenten is dit een belangrijke reden om extra te betalen. Andere belevingsfactoren zijn bijvoorbeeld hoogwaardige kwaliteit (HD of UHD, hoge bitrate), kortingsacties, scherpe prijzen, het ruime aanbod, het ontbreken van advertenties, etc.
Aanbod te klein
Netflix, Videoland, iTunes, Spotify: aanbieders van legale content zijn er genoeg. Het aanbod van sommige aanbieders is echter een ander verhaal. Meer dan eens horen we kritische noten over het beperkt aantal nieuwe films en series bij bepaalde videodiensten. Daarom zou het voor consumenten niet aantrekkelijk zijn een abonnement af te sluiten, maar het internet af te struinen naar illegale content. Daarom is naast een scherpe prijs een breed en actueel aanbod onmisbaar in de strijd tegen illegaal downloaden.
Mentaliteitsverandering
Ten slotte is een mentaliteitsverandering noodzakelijk. We moeten met z’n allen inzien dat piraterij niet in ons belang is. Dat is niet iets wat van de ene op de andere dag plaatsvindt. Een mix van legaal downloaden/streamen blijven promoten en downloaden uit illegale bron strafbaar stellen, is de komende jaren hard nodig. Alleen door deze combinatie kan de vlucht naar illegaliteit een halt worden toegeroepen. Een blokkade van The Pirate Bay of andere torrentsites is onvoldoende om het probleem aan te pakken.
Hoe nu verder?
Hoe zouden jullie het bestrijden van illegaal downloaden en internetpiraterij aanpakken? Meer websites blokkeren die zich schuldig maken aan internetpiraterij? Downloaders van illegale content keihard aanpakken door ze strafrechtelijk te vervolgen? Hen hoge dwangsommen opleggen? Legale contentproviders subsidiëren om de consumentenprijs te drukken? Ik ben benieuwd naar jullie reacties!
2 comments
De premisse klopt niet. In lang niet alle gevallen verbiedt de wetgever het downloaden. Het is dan ook niet een wetsovertreding, laat staan illegaal, in de meeste gevallen.
Er moet zeker wat veranderen bij de aanbieders, je stelt dat bij legaal downloaden de kwaliteit uitmuntend is en de nieuweste producties direct beschikbaar zijn, dit is dus niet het geval wat je zelf ook al aangeeft en dit zal als het aan de content eigenaren ligt voorlopig ook niet veranderen, die houden nog teveel vast aan beperkte time windows en koppelverkoop.
Consumenten willen ook de vrije keuze hebben en niet bij tien verschillende aanbieders een abonnement afsluiten. Die vind een abonnement al voldoende en als daar dan net die serie of film niet binnen valt, dan zal deze middels een omweg, illegaal dus alsnog proberen hier aan te komen. De consument wil wel betalen, maar nooit teveel en het liefste ook met het gemak dat ze kennen van het downloaden.
Hier ligt denk ik weer een taak voor de kabelaars, om een zo compleet mogelijk aanbod te creeren door contracten af te sluiten met diverse content aanbieders en die dan te ontsluiten naar de consument die dan niet hoeft te kiezen voor de ene of de andere aanbieder. Google wil zelf ook gaan aanbieden, net als ze met boeken doen, door echt alles te verzamelen en te ontsluiten.
Wat ik zelf nog mis is een open catalogus van alle content, zonder dat deze in een timewindow zit, gooi gewoon alles online, als ik een bepaalde film wil zien, maar die is uit het assortiment, dan ben ik wel aangewezen op andere kanalen om te zoeken.
Comments are closed.