Die hanenpoten op het formulier zou ik zelfs in mijn lagere schooltijd niet hebben geschreven. Ik had al gezien met hoeveel moeite de zakelijk geklede jongeman zijn pen vasthield. Verkrampt en onwennig. Alsof hij voor het eerst een balpen hanteerde. Dit is het gevolg van de digitalisering van onze maatschappij. We leren op school niet meer fatsoenlijk een pen vasthouden. Laat staan mooi schrijven.
Digitaal
Zelf zit ik dagelijks vele uren achter mijn toetsenbord. Ouderwets schrijven doe ik nog amper. Dat is ook niet langer nodig. Vrijwel alles gaat via het internet. En steeds meer zaken en documenten kan ik digitaal behandelen. Met mijn toetsenbord invullen. Printen. Terugzenden. En zelfs ondertekenen doe ik digitaal. Met de SignNow app. Super handig. Hoef ik niet eens meer eerst te printen. Het document kan zo weer terug worden gemaild. Maar soms moet ik wel met de hand schrijven. En dan besef ik hoezeer de leesbaarheid van mijn handschrift met hanenpoten achteruit holt.
Ik mis het
Ik mis de lessen op de lagere school niet. Met het puntje van mijn tong buiten mijn mond. Geconcentreerd mijn pen binnen de stippellijntjes houdend. Zelfs mijn lichaam helt in de richting waar mijn pen gaat. Minimaal 3 keer per week stond netjes schrijven op het programma. Maar alle oefeningen van alle vakken werden wel op netjes schrijven beoordeeld. Niemand mocht een eigen interpretatie van een letter ontwikkelen. Daar had ik wel moeite mee. Maar ik begrijp het nu wel. Eerst de basis leren en dan je persoonlijkheid erin. Er is later tijd genoeg voor hanenpoten, moeten de meesters en juffen gedacht hebben. En die tijd is gekomen. Ik mis de discipline waarmee ik mijzelf dwong om de letters mooi en leesbaar op het papier te krijgen. En ik heb het gevoel dat anderen dat ook niet meer belangrijk vinden. Jammer.
Hanenpoten vs. Kalligrafie
Het andere uiterste van hanenpoten neerzetten is kalligrafie. De kunst van het schoonschrijven. Waarbij het een lust voor het oog is om de geschreven letters te zien. Ongeacht wat er wordt geschreven. Al zijn het schuttingwoorden. Steeds vaker denk ik erover om lessen te volgen. Om weer meester te worden over het pad dat mijn pen over het papier bewandelt. Om te genieten van mooie letters. Om anderen te laten genieten van mooie letters. Hopelijk inspireer ik ook jou om weer aandacht te schenken aan de kunst van het schoonschrijven. Hoewel klein, is het toch een bijdrage aan een mooier wereld.
Uitkijken
Ik geniet meer van een kaart met een tekst die met zorg is geschreven. Niet alleen de boodschap. Ook het handschrift. Ik lees de boodschap gewoon vaker. Omdat het mooi is. Omdat het voelt alsof mijn ogen worden geaaid. Geliefkoosd. Met zorg en aandacht. De boodschap van de afzender komt dan ook echt binnen. Omdat ik het vele malen met aandacht lees. Omdat de afzender de boodschap met zorg heeft geschreven. Met aandacht. Ik kijk nu al uit naar een wereld zonder hanenpoten.
