Vraagje: Een slim apparaat, wat moet ik er mee?

Hoi Ton!  Ontzettend leuk, handig en interessant allemaal die slimme apparaten. Smartphones en slimme thermostaten. Maar wat moet en kan ik er mee? Helemaal als je ook nog rekening houdt met de big data en privacy discussie… Cheers, Kim

Genieten van voordelen en managen nadelen

Ha goeie vraag! Eentje die gesteld moet worden! We kunnen ons er denk ik niet aan onttrekken dus moeten we er iets mee. Aan de andere kant biedt het ons ook nieuwe mogelijkheden waar we ons voordeel mee kunnen doen. Ik zeg: laten we ons richten op de voordelen en tegelijk kijken hoe we de nadelen kunnen minimaliseren en managen. Wat vind je bijvoorbeeld van een ‘slimme koelkast’?

Verrast mijn koelkast me wel?

Hmm. Op zich is het idee wel aardig natuurlijk. Nooit meer een lege koelkast. Nooit meer te veel (onnodige) dingen kopen. Maar dat betekent natuurlijk ook weer dat je nooit wat anders in je koelkast hebt dan je altijd al had. Geen verrassingen meer. Geen nieuwe producten meer proberen. Dat lijkt me toch wel jammer. Of regelt die slimmerik dat ook voor je? Dat er opeens iets nieuws in je koelkast zit om te proberen. Een verrassing.

Complot(theorie)

Zo slim worden ze vast. En zo is je smartfridge dan handig voor je voorraadpeil èn hij zorgt ervoor dat je af en toe iets anders eet. Gebaseerd op je eerdere keuzes, dat wel. Hij speelt vast op safe. Maar er loert daar wel een gevaar: stap voor stap beweeg je je zo uit ‘jouw’ gebied naar een gebied dat door een ander wordt bepaald. Die ander lijkt eerst je koelkast te zijn maar daarachter kunnen multinationals zitten die jou graag willen sturen naar waar zij willen. Of kom ik nu met een complottheorie?

Zijn slim en privacy wel vrienden?

Tja, complottheorieën genoeg, zeker de laatste tijd. Gemak en privacy zijn ook niet de beste vrienden natuurlijk. Er was toch ook weer gezeur over privacy met de introductie van de nieuwe bonuskaart van Albert Heijn (waar overigens wel weer af en toe een verrassing in zit geloof ik)? En dat artikel laatst in de Correspondent over wat je telefoon allemaal over je verraadt. Maar ik geloof dat ik dat misschien nog niet eens het ergste vind. Erger vind ik dat je een soort kluizenaar wordt, dat je behalve geen verrassingen ook geen nieuwe mensen ontmoet of dingen beleeft hoe klein ook omdat je de deur uit moet voor de boodschappen. Een soort van me, myself en my koelkast. Nee, ik geloof niet dat ik het snel zal doen, zo’n slimme koelkast. Jij?

Ik kies een slimme B2K2…

Ik houd niet van boodschappen doen dus wat dat betreft vind ik ‘m een uitkomst. Misschien is ie voor mannen èn vrouwen aantrekkelijk als je hem kunt gebruiken voor de basisboodschappen: wasmiddel, tandpasta, eieren, kattenvoer enzovoorts. Je staat toch niet in de winkel voor het schap te dubben welk wasmiddel je vandaag weer eens zal kiezen of met welk voer je Fifi vandaag kan verrassen. Met een BasisBoodschappenKoelKast (B2K2) blijf je baas over je eigen impulsaankopen en spontane menu-invallen. Deal?

En ik een gewone koelkast…

Dan zie ik niet zo heel veel verschil met de bestelservices die er al zijn. Behalve dan dat je zelf nog moet nadenken, tikken of bellen. Ik geloof niet dat ik daar mijn privacy voor op ga geven. Dan vind ik het concept van Tesco in Zuid-Korea revolutionairder. Je boodschappen scannen met QR codes op het metrostation en ze brengen het gewoon bij je thuis! Ik houd het voorlopig gewoon bij mijn domme koelkast geloof ik.