Goed, ik weet dat ik vaak dingen vergeet. Ik weet dat het handig is om iets meer dan 1x aan me te vertellen. Ik weet dat ik echt het geheugen van een zeef heb. Maar is het nou echt nodig om mij 10x van hetzelfde feit op de hoogte te brengen via Facebook? Nee Vrienden Van Facebook, dat is het zeker niet! Waarom herhalen jullie dan toch alles?

Voorbeeld

Een mooi voorbeeld van wat ik in mijn intro bedoel is de tragische dood van Paul Walker afgelopen zaterdag. Echt heel triest en zo, maar na de eerste twee berichtjes over zijn dood wist ik het wel. Waarom moet iedereen zijn of haar zegje er nog over doen? Waarom deelt iedereen exact dezelfde link? Ik snap het niet. Mijn hele tijdlijn stond vol. Drie linkten er naar nu.nl, vijf linkten er naar De Telegraaf (die zijn meteen ontvriend overigens) en de rest was meteen op de ‘Vind ik leuk’-knop gaan rammen toen de eerste R.I.P. Facebookpagina’s over Paul Walker verschenen en deelden alle berichten die hierop werden geplaatst. Elke keer als ik net weer een beetje minder verdrietig was om het treurige feit, werd er wel een bericht van zijn dochter of een foto van de plaats van het ongeluk door mijn strot geduwd. HOU. OP.

Kennisdelen zit in onze genen

Nou ja, misschien snap ik het een beetje. Als er iets belangrijks, gevaarlijks, spannends, onverwachts of [vul hier ieder willekeurig ‘iets’ in] gebeurt, willen we daarover praten. We willen informatie delen. We willen onderwerpen bediscussieren, we willen kennis overdragen. Tot zover kan ik me er zelfs nog in vinden en ben ik het er mee eens. Maar sinds de komst van sociale netwerken overdrijven we misschien wel een beetje. Of is het gewoon een stuk zichtbaarder geworden.

Durf-jij-nog-te-delen-op-Facebook-afb-32

Waar is de ‘Nobody’ optie?!

Hou ermee op

Mijn dwingende verzoek: HOU ERMEE OP. Het is strontirritant. Als je merkt dat er mensen praten over het onderwerp dat jij ook zo interessant vindt, praat dan even mee via de reacties. Maak voor mijn part een aparte Facebookpagina voor het onderwerp aan, zodat iedereen daar over hetzelfde kan praten. Maar laat mij, en mensen die zoals ik denken, met rust. Ik vind eigenlijk ook dat de hele ‘delen’-knop moet worden afgeschaft. Waarom iets delen wat er toch al staat?

Denk goed na

Denk iedere keer als je een berichtje wilt delen of iets op je Facebookpagina wilt plaatsen even na over de volgende dingen:

  • Is het relevant voor mijn vriendenlijst?
  • Is het waardevol om dit te delen en wat levert het mij op?

Als de antwoorden op die vragen respectievelijk ‘nee’ en ‘nee, niets’ zijn, dan zeg ik: doe het niet. Doe. Het. Niet.

En als je het dan toch wilt doen, dan moet je het lekker zelf weten. Maar vraag jezelf dan na een aantal weken niet af hoe het komt dat je een aantal vrienden kwijt bent.

Of kennen jullie een hele goede reden om een bericht dat al minstens vijf keer voorbij is gekomen op de tijdlijn ook zelf nog even te plaatsen? Bring it on. Ik ga graag de discussie aan. Maar dan wel in de reacties, niet in een aparte blog.

0 Shares:
11 comments
  1. En dat terwijl Facebook aan mij vraagt "Wat ben je aan het doen?" en "Wat houdt je bezig?" en dus niet "Wat zouden jouw vrienden fijn vinden om te lezen?". Facebook is dus een soort dagboek en niet een "vermaak mijn vrienden podium". En het mooie is aan een dagboek: het hoeft jou niets op te leveren. Je kan ook puur iets vastleggen omdat je het mooi vindt, omdat het je ontroert.

    Niet iedereen heeft dezelfde statusupdates op zijn timeline, ligt er immers helemaal aan wie jouw vrienden zijn op Facebook.

    Wat ik dan persoonlijk weer wat vervelender vind, zijn de spelletjes en apps updates en uitnodigingen.

    Om heel positief af te sluiten: ik vond je artikel, ondanks dat ik het niet helemaal eens was met de inhoud, erg fijn om te lezen en het nodigde mij uit om er over te denken.

    1. Dank voor je reactie! Je hebt ook helemaal gelijk, en toch, niet zo stiekem, irriteer ik me er mateloos aan. Misschien omdat ik zelf niet erg de behoefte voel om over toch al veelbesproken onderwerpen nog even mijn mening te laten horen. Als ik me nu zo inleef in anderen kan ik het ook wel begrijpen, hoor, maar waarom allemaal als eigen statusupdate? Waarom niet collectief op 1 berichtje dat erover gaat reageren? Of, nog beter: heb het er over, maar dan wel inhoudelijk. En niet alleen maar een linkje delen.

  2. Daar hebben we weer zo'n social media zedenprediker, gij zult niet dit en mag niet dat… Eerlijk gezegd vind ik dat pas irritant! Je kiest toch zelf je fb vrienden? Oh wacht, waarschijnlijk ben jij zo iemand die indruk wil maken met een uber grote en verder inhoudsloze vriendenlijst ;-)

    1. Goh, heftig, zo'n aanname! Ik accepteer op Facebook eigenlijk alleen de vriendschapsverzoeken van mensen die ik in het echte leven ken, mijn profiel staat superbeveiligd en ik heb eigenlijk helemaal geen behoefte aan een grote 'inhoudsloze' vriendenlijst. Toch zitten er een aantal mensen tussen, van intelligent tot minder intelligent en van familie tot oude klasgenoten, die dit doen, maar die ik niet kwijt wil als 'vriend op Facebook'. Dus ja, dan maar pikken en slikken. Maar ik vind het wel irritant. En daarom weerspiegelt bovenstaand artikel mijn mening en mijn frustraties. Je hoeft het er niet mee eens te zijn. En het was ook niet bedoeld als een 'gij zult niet dit en mag niet dat'. Sorry als het zo over kwam. Maar het zou wel fijn zijn als mensen het zo zouden lezen, trouwens ;-).

      1. Overigens erger ik me ook niet snel aan 'vriendjes' die wel meegaan in de grote stroom aan inhoudsloze updates. Dit zegt iets over hun leven en belevingswereld, en vaak vind ik dat ook wel weer schattig. Waar ik mij wel mateloos aan kan irriteren is het zonder checken delen van hoaxes en broodje aap verhalen. Zo wordt een anti islam hoax dat in Kreuzberg openlijk geen kerst meer gevierd mag worden nog steeds gedeeld, dit terwijl ff zoeken op google je kan leren dat dit verhaal een paar maanden geleden al is doorgeprikt. Ook worden berichten over vermissingen van mensen nadat de case al is opgelost vaak nog dagenlang door makke schapen verder verspreid. Of van die volksgerichten tegen vermeende dierenmishandelaars of kinderverkrachters. Vaak is de informatiebron vaag en zijn feiten niet te checken, kortom loop je als deler een groot risico dat je meedoet aan het onterecht beschadigen van iemand.

  3. @Roxaap dank je wel voor dit artikel. Maar ik ben het zo heel erg eens met Walter de Jongh. Daarnaast is het voor mij geen doen (ik heb nog niet eens zo heel groot vriendennetwerk op Facebook) om uit te zoeken hoe vaak mijn 'vrienden' op hun TL al dezelfde boodschap heeft gezien.

    1. Zoals ik al ergens in de reacties aangaf gaat het me dan misschien inderdaad niet zo zeer om het delen van de link, maar meer om het inhoudelijk niets eraan toevoegen. "RIP!" of "Wat erg!" zijn zulke inhoudsloze posts… Ik vraag me dan af: waarom wil je dat delen?!

  4. Het zal een reden zijn dat ik Façadeboek een paar jaar terug de nek heb omgedraaid en voor mezelf compleet ontoegankelijk heb gemaakt (de 3 hoofddomeinen geblokkeerd). De echte reden beschrijft Walter de J. Door Feesboek werd ik steeds gewezen op een spelletjesverslaving van een Canadese nicht. (Of ik ook niet mee wilde doen met haar verslaving.) Ik wens die informatie niet te weten.

    De Paul Walter die je beschrijft in het artikel is me overigens onbekend. Hetzelfde zie ik inmiddels wel over Nelson Mandela op ik weet niet hoeveel weblogs. Veel meer dan wat overschrijven van de TV of uit de krant is het niet, geen van de bloggers heeft met hem geknikkerd. Het is dan ook allemaal hetzelfde en ik vind dat net zo storend. Zelf ga ik trouwens ook iets over Mandela schrijven, maar dan vanuit een geheel andere invalshoek. Alleen doe ik dat pas over een dikke week, zodat de lezers niet meer zo op de teentjes getrapt raken als het voor hen te afwijkend is.

    1. Bedankt voor je reactie. Je haalt hier precies aan wat ik bedoelde: gewoon klakkeloos delen, zonder inhoudelijk iets toe te voegen. Zo jammer! Ben benieuwd naar je blog. Stuur je dan de link? :)

Comments are closed.

Dit artikel is 6.318 keer gelezen