We hebben er allemaal wel eens last van. En als wij er geen last van hebben, dan toch zeker een ander wel. Jawel, ook in 2013 is de mening een bron van vermaak en irritatie, verpakt in een vrolijk laagje triomfantelijkheid, dat bij elkaar wordt gehouden door de lijm van het eigen gelijk.
En laat 2013 nou net een excellent jaar zijn voor de gemiddelde mening. Niet alleen is onze maatschappij inmiddels voldoende opgeleid om een mening te hebben, maar het internet heeft ervoor gezorgd dat iedereen met een internetverbinding zijn of haar mening met bakken mensen kan delen. De mening doet het dan ook goed.
Zonder pardon
Wie wel eens de wat onaangenamere hoekjes van het web bezoekt – waaronder de reactie-sectie op de digitale versie van de Telegraaf – weet dat niet alle meningen even prettig zijn om kennis van te nemen. Wie teveel in deze hoekjes vertoeft vraagt zich na enige tijd vertwijfeld af of heel Nederland is veranderd in een extreem-rechtse bende, die links en rechts doodstraffen uitdeelt en deze en gene zonder (kinder)pardon met spoed het land uitzet.
Maar misschien ben je inmiddels slimmer dan dat en laat je die hoekjes voor wat ze zijn. Misschien hang je zoals velen inmiddels rond op Twitter. Een veel beschaafder hoekje van het web, waar bij vlagen natuurlijk ook wel scherpe woorden worden gewisseld, maar waar de beperking van slechts 140 karakters noopt tot zuinigheid, ook wanneer het gaat om het uitzetten van ‘ongewensten’.
Op Twitter, met Twitter, óver Twitter
Ja Twitter is best beschaafd, maar dat is dan ook meteen de makke van het medium. De bak met journalisten, PR-mensen, marketinglui en communicatie-miepjes die met elkaar, over elkaar praten maken het een gezapige bedoening. Personal branding is tot kunst verheven op Twitter en daarbij hoort een conformistische houding die weinig ruimte toelaat voor een eigen geluid. Jawel, ook op Twitter is de collectieve verontwaardiging groot bij een gebeurtenis waarbij dieren of kinderen het slachtoffer zijn. Maar het is dan ook wel de bedoeling dat je meegaat in díe verontwaardiging, op het moment dát er verontwaardigd wordt getweet. Niet opeens je eigen dingen gaan doen, daar op dat Twitter.
OMG wtf FB
En dan is er natuurlijk nog Facebook. Meningen alom in al die timelines van al je oude schoolvrienden, je achternicht en de verre neef van vaders kant. Eindelijk ben je volledig op de hoogte. Niet alleen van wat al deze mensen die je al jaren niet meer in de ogen hebt gekeken doen, hoeveel kinderen ze hebben, wat die doen en hoe schattig hun kat kijkt, maar je leert via Facebook ook opeens hoe zij denken over maatschappelijke thema’s, persoonlijke voorvallen, ziekte en dood en de politiek.
Waar je op Twitter die – vaak – volstrekte vreemden nog wel eens betrapt op een mening die je doet gruwelen, maar dat van je af kunt zetten, is dat op Facebook bij mensen die je op een volgende verjaardag misschien weer de hand moet schudden veel lastiger.
Suizende ogen
Meningen tieren zo welig op het digitale dat je ogen er af en toe van gaan suizen, als ogen konden suizen. Meningen zijn het voordeligste betaalmiddel voor je aanwezigheid op het social web. Meningen zijn aan inflatie onderhevig omdat er gewoonweg teveel van zijn.
ik vind….volgens mij…weet je wat ik denk…
Nee, dat weet ik niet. En ik word er moe van om het wel te weten. Maar vertel beste lezer, wat vind jij van al die meningen? Oh wacht…..dat wil ik helemaal niet weten. Houd ‘m lekker voor je!
6 comments
Beste Xaviera,
Wat ik vind, doet er niet toe….maar "Er zijn nog geen reacties geplaatst" nodigt toch uit, dus hier kom ik …; -)
Er wordt flink wat geleuterd op social, dat staat vast. Prive kan dat verder niet zo'n kwaad wat mij betreft. Wat ik fascinerend blijf vinden, is dat er in bedrijven nog steeds belangrijke beslissingen worden genomen op basis van aannames en veronderstellingen. In deze context zouden we dat ook geleuter kunnen noemen.
Die aannames en veronderstellingen moeten we willen challengen. Altijd. Ook al kunnen de uitkomsten confronterend zijn. Laten we met z'n allen nog meer ons voordeel doen met de feiten. We zitten op grote bergen data, die tegenwoordig zonder al te veel inspanning informatie kan zijn. Sterker nog, belangrijke (stuur)informatie zelfs.
Maar goed, 't is maar een mening…
Groeten,
Robin
maar nu heb je het dus over hoe bedrijven die data in kúnnen zetten, maar niet inzetten? Toch? Eensch dan :)
Juist! we hebben nog een hoop werk te doen… ;-)
Ik vind meningen op social media wel interessant en ik haal er toch de info vandaan die me aanspreekt. Op tv word je heel vaak geconfronteerd met 'de man van de straat' van wie zijn mening me niet boeit. Op social media kies je veel eenvoudiger welke meningen je wilt horen.
En je kunt in veel kortere tijd veel meer meningen verzamelen. Op tv interviewen ze drie man en een paardenkop, op sociale media vind je het hele spectrum aan meningen over een bepaald onderwerp (en ook op Twitter is echt niet iedereen altijd dezelfde mening toegedaan). Handig voor je eigen beeld- en oordeelsvorming.
Helemaal mee eens! Vooral meningen die onderbouwd worden met data zijn voor mij bruikbaar om mijn eigen mening te vormen of aan te scherpen. Want het is zo dat je om mee te doen in de samenleving (en dat wil ik, niet aan de zijlijn staan) over voor jou belangrijke dingen een mening moet hebben.
Comments are closed.