In het weekend zoek ik graag de mooie plekjes van het web voor je op. Van kunst & cultuur tot (flauwe) humor en pracht en praal. 

Met vandaag … horror op Wikipedia

Het is een late zondagavond. Je bent alleen thuis en hangt relaxed op de bank, televisie op onzin en blik op oneindig. In je ooghoek zie je beweging, een schaduw. Je kijkt om: niks. Je draait je weer terug naar het scherm. Dan weer een beweging. Dit keer ben je sneller. Over de muur beweegt een schaduw, in de vorm van een mens. Even snel als het gekomen is verdwijnt het weer. Je hebt dit keer geluk.

De schaduwmensen zijn namelijk niet helemaal onschadelijk. Sommige getuigen claimen dat deze bovennatuurlijke wezens op hun borst sprongen en probeerden hen te kelen. Maar of ze ook echt allemaal zo onaangenaam zijn, daar zijn degenen die erin geloven (of zeggen ze te hebben gezien) nog niet helemaal uit.

Wat zijn die schaduwmensen dan eigenlijk? Wie de aflevering The Shadow man van The Twilight Zone heeft gezien, heeft al een idee. Wie die nog niet heeft gezien kan dat hieronder doen.

Schaduwmensen zijn figuren zonder substantie (waarmee ik overigens niet bedoel dat ze nooit een zinnig gesprek kunnen voeren, al weet ik niet of ze dat feitelijk kunnen) die geen onderscheidende karakteristieken vertonen in hun uiterlijk, maar slechts een schaduw zijn. Ze hebben de vorm van een mens, maar worden in veel gevallen beschreven als wezens met een kwaadaardige uitstraling.

shadowsNiet in alle gevallen. Want er schijnen dus verschillende soorten (of zijn het rassen?) van deze schaduwmensen te bestaan. Zo is er de goedaardige schaduw, de negatieve schaduw, de schaduw met de rode ogen, de schaduw met de kap over zijn hoofd en natuurlijk – wie kan hem ooit vergeten – de schaduw met de hoed.

Ook de theorieën over wat de herkomst van deze wezens is, lopen sterk uiteen: van demonen en geesten tot interdimensionale reizigers en aliens.

Paranormaal onderzoeker (cit) Heidi Hollis maakte de schaduwmensen in één klap populair toen zij tijdens de uitzending van een Amerikaans radioprogramma luisteraars opriep om te bellen over hun ervaringen met schaduwmensen. Honderden mensen deden dat – wat Hollis niet slecht uitkwam, aangezien zij net een boek over het fenomeen had geschreven.

Wat de schaduwmensen van ons willen is niet duidelijk. Maar de volgende keer dat je alleen thuis bent en je ziet in je ooghoek iets bewegen, wees dan voorzichtig. Of doe wat Hollis aanraadt: “gebruik de naam van Jezus!” (hmmmm….dat ís toch de naam van Jezus?), daar schijnen ze erg zenuwachtig van te worden.

BV097-4475

Persoonlijk ben ik meer overtuigd van Maarten Toonders verklaring voor de schaduwmensen. In zijn verhaal De niks is het spook dat je in je ooghoek ziet, de angst en onzekerheid over de toekomst. En hoe meer angst en onzekerheid er is bij een mens, hoe groter het spookje wordt. Da’s toch veel mooier dan demonen en aliens?

Wat natuurlijk allemaal niet wegneemt dat er nog avonden gaan komen waarop dit Wikipedia-artikel mij op een heel nare manier gezelschap gaat houden.

Bronnen:

 

 

0 Shares:
2 comments
  1. In 1994 stond een schaduwmens naast mijn bed, gelukkig wel aan de kant van mijn vriend.
    Ik begon te gillen en probeerde mijn vriend wakker te maken, toen zag mijn vriend hem ook en begon ook te gillen.
    De schaduwfiguur stond er nog steeds ,en pas toen we het licht aan deden lostte de schaduw op in rook.Waar hij stond, zag je allemaal zwarte rook.
    Het jaar erop heb ik slecht geslapen, en ik durf nooit geen kledinghangers met kleding, aan mijn kast te hangen.

Comments are closed.

Dit artikel is 13.276 keer gelezen