Het is crisis in Nederland. Het is al een tijdje crisis in Nederland. En het lijkt er voorlopig niet op dat die crisis voorbijgaat. Voor ondernemers en werknemers een spannende tijd. Eentje met kansen voor de creatieve geest, maar ook een vol met misplaatste arrogantie van bedrijven die een job te bieden hebben.

Van rare sollicitatieprocedures tot uurtarieven waar de honden geen brood van lusten, de zoektocht naar werk is in ons land sinds lange tijd niet zo’n uitdaging geweest. Maar is dat spelen met sollicitanten (vast of freelance) wel zo slim? Ik denk namelijk van niet.

Doe eens wat werk

Zo reageerde ik recentelijk op een klus. Leek me een leuke klus, die exact paste bij mijn kennis en achtergrond: redacteur voor een online platform voor vrouwen. Nu wás 42Bis voorheen een  ‘vrouwenplatform’ – dus echt wat voor mij. Omdat ik nog vragen had over wat praktische zaken rondom de klus, mailde ik de dame die er de baas over was. Haar reactie was kort maar krachtig: “We willen een pool met hele goede redacteuren en zetten daarom een proefopdracht uit. Ik stuur het je zo toe.”

Prima. In mijn rol als afdelingshoofd bij SNS Bank heb ik met heel wat mensen sollicitatiegesprekken gevoerd. Ook daar gebruikten we een proefopdracht om vast te kunnen stellen of iemand kon schrijven. Maar dan wel in combinatie met het gesprek, het CV en de portfolio.

Even later ontving ik die proefopdracht. Let wel: de kans om mijn CV en portfolio te sturen had ik nog niet gehad en bleek ook niet relevant. De proefopdracht luidde als volgt:

  • Bedenk een rubriek die je met een wekelijkse frequentie kunt vullen, en werk hiervan twee voorbeelden uit.
  • Welke vijf pijlers/domeinen zijn volgens jou onmisbaar op on platform  en waarom?
  • Bedenk 3 vorm-variaties op de listicle.
  •  Werk drie artikelen uit waarmee je minstens 100 likes op FB gaat scoren.

Als extraatje meldde de baas-dame nog dat zij van zins waren de inzendingen voor de opdracht op het platform te gebruiken – tenzij ik geen toestemming gaf en in dat geval moest ik het zo snel mogelijk laten weten (zou het meewegen bij de beslissing?).

Laten we elkaar geen mietje noemen: dit is geen proefopdracht, dit is gratis werk dat sollicitanten moeten doen, waar deze grote toko dan daarna nog gebruik van maakt ook. I am not amused.

Ervaring: de lastige kostenpost

Dat de tijden bar zijn is steeds duidelijker te merken. Een freelance klus voor een webredacteur die een bak skills moet hebben waar Mandela nog van onder de indruk zou zijn, moet die skills inzetten voor € 30,- per uur. Een SEO-loog die bakken ervaring moet meebrengen, moet dat doen voor € 25,- per uur. Social media wordt uitgevoerd door stagiaires die dan – net 18 jr. oud – de grote multi-national mogen vertegenwoordigen op Facebook en Twitter.

Ervaring is niet langer een plus, maar een kostenpost en kennis niet langer nodig, maar mooi meegenomen.

Barre tijden gaan ook weer over

Slim is het niet van deze bedrijven. Want ook aan de crisis komt een einde. Tel daarbij de gevolgen van de vergrijzing op en over een paar jaar zijn de rollen weer omgedraaid.

Volgens het  rapport vergrijzing en krapte van het UWV – dat ik vorig jaar doorakkerde voor een marketingplan dat ik schreef – zullen we de eerste gevolgen van de vergrijzing in 2015 voelen (ik zou graag naar dat rapport linken, maar inmiddels heeft het UWV de link alweer verwijderd). Dan pas omdat er nu nog een bak mensen langer aan het werk is, maar ook door een verhoogde arbeidsparticipatie van allochtonen en vrouwen (yeah voor allochtonen en vrouwen…ga zo door). Maar in ’15 – zo stelt het rapport, zeggen mijn aantekeningen van toen – neemt de beroepsbevolking wel gestaag af en wordt het voor werkgevers steeds moeilijker om (het juiste) personeel te werven.

Strategie: duurzame ambassadeurs

Nu stel ik me zo voor dat ik over het personeelsbeleid ga bij een of andere grote of kleinere toko. En ik stel me voor dat ik al die arbeidsmarktrapporten van het UWV en van ABN en Rabo lees – omdat ik natuurlijk voorbereid wil zijn op wat er komen gaat. Zou ik dan niet nu al moeten investeren in die goede mensen die ik in 2015 lastig binnenhaal? Niet door ze – zoals in mijn tijd – te paaien met leasebakken en laptops van de zaak (manmanman, wie wil er nog een laptop van de zaak? Ik niet!), maar door een duurzaam werving en selectie én personeelsbeleid in te richten.

Een beleid dat zich niet alleen richt op hier en nu, maar ook op straks. Vergeet niet dat ook sollicitanten (en werknemers, maar ook freelancers) potentiële ambassadeurs zijn. De meeste jobs vinden hun weg via via naar de juiste persoon. Dat ambassadeurschap is dus niet geheel irrelevant.

En weet je, werken doe je niet voor een ander, werken doe je mét een ander. De sollicitant of freelancer is niet de vijand die je moet proberen voor zo min mogelijk duiten zoveel mogelijk te laten doen. Nee, hij of zij is van toegevoegde waarde voor jouw bedrijfsvoering en levert als je het goed doet, meer op dan dat hij kost.

Stahp

stahpMaar goed, ik kan de wereld niet veranderen. En de korte termijn is nou eenmaal gemakkelijker dan de lange termijn – voor veel mensen. Hier en nu, minder gedoe dan duurzaam. En dat je speciaal dat menu-item hebt over MVO en de CEO People, profit, planet leest, zegt jammer genoeg niet zoveel over hoe bedrijven feitelijk opereren.

Gelukkig zijn er nog partijen die de mensen die ze in dienst hebben (op wat voor manier dan ook), wel serieus nemen. Die de waarde van deze mensen juist inschatten. En dat gaat niet alleen over geld, laat ik dat nog maar even benadrukken. Het gaat over het hele proces en de manier waarop het wordt ingestoken (werken vóór iemand, werken mét iemand: er is een verschil).

Straks moeten ze allemaal weer om. En dan heeft iedereen weer de mond vol over duurzaam ondernemen en een duurzame bedrijfsvoering. Sommige hebben hun ware aard dan al getoond en krijgen – karmisch als deze wereld bij vlagen is – precies wat ze verdienen.

Jouw verhaal

In deze tijd hebben wel meer mensen een mooi verhaal over wat ze meemaken op die arbeidsmarkt. Wij zijn heel benieuwd naar jouw verhaal. Je mag die – ook anoniem – bij ons aanmelden. De mooiste, grappigste, meest belachelijke, meest boos makende, schunnige, irritante verhalen, krijgen een plekje op de site. Deel je verhaal zodat we er in elk geval samen om kunnen lachen of met je mee kunnen leven. Het formulier hieronder is speciaal voor jou.

 

0 Shares:
14 comments
  1. Hmm, stuurde het per ongeluk als verhaal in. Maar, hoe loopt jouw verhaal af? Heb je nog gereageerd op die opdracht? En wat vond die dame daarvan?

    1. Ik heb eerlijk en netjes aangegeven dat ik niet enthousiast werd van deze procedure en dat ik om die reden had besloten om niet mee te doen. Ook dat ik bereid was alsnog mijn gegevens te sturen. Verder heb ik natuurlijk ook verteld dat ik dit artikel had geschreven :) De reactie was erg vriendelijk: de dame in kwestie begreep mijn overwegingen en vroeg of ze mijn gegevens mocht doorzetten naar collega's voor eventuele andere klussen.

  2. Mensen die graag gratis willen werken krijgen zo jammer genoeg steeds meer concurrentie. Straks moet je nog hoge tarieven rekenen om jezelf te onderscheiden.

        1. nee, die kat kijkt gestresst. Wanneer ik mijn kat optil kijkt hij SUPERstress. Miauwt hij alsof ik stiekem in z'n ballen knijp. Zodra ik hem loslaat…doet hij niks…en blijft hij gewoon staan. Maw…hij overdrijft. Je zou denken dat katten dat niet kunnen, maar dat kunnen ze UITgebreid :)

          1. Mwah, dacht even anders als ik afga op het gezicht van de dame en het gedraaide pootje ;-) Heb geen kat (meer), wel een hond. Bij haar moet je zoiets niet doen. Bij een hond weet je meteen waar je aan toe bent!

              1. ze hèbben ook voordelen (je komt nog eens buiten, je wordt bewaakt, beweging) ;-)

  3. Toch jammer dat ik mijn verhaal een week geleden heb ingestuurd, maar er verder niks mee wordt gedaan..

    1. ik heb geen internet (behalve marginaal mobiel). Het zal dan ook zelfs nog langer duren. Geloof me als ik je zeg dat ik daar meer onder lijd dan jij :)

      1. Whaaa! Geen internet, dat je het nog tot dusver hebt overleefd!! ;)
        Ik snap het dus helemaal! :)

Comments are closed.

Dit artikel is 11.862 keer gelezen