De professional. In de jaren 80 van de vorige eeuw had je ze in loondienst. De Young Urban Professional. Die woonden en werkten in de stad en dachten alleen aan geld (net als de foute verkoper). En aan hun carrière. Ze hadden geen scrupules. Ze gingen voor hun persoonlijk doel. Iedereen noemden hen professionals. 

photo (7)

Ontwikkeling

Iemand draagt de titel “professional” omdat hij specialist is in een bepaald vak. Zij zijn deskundig en gedreven in het uitvoeren van hun vak. Vandaar dat ze in die tijd in loondienst zeer goed werden betaald. Het waren juristen, medici, ingenieurs, architecten of bankiers. Maar vooral bankiers.

Het is een ontwikkeling die in de middeleeuwen is begonnen met de gilden en ambachten. Hierin kon je je meesterschap tonen in het ambacht van je keuze. Eenmaal de meesterproef afgelegd en ervoor geslaagd, kon je, als wat wij tegenwoordig professional noemen, aan de slag.

Tegenwoordig is het de zzp’er die als professional wordt bestempeld. Deze mensen zijn kundig in hun vak. Hun vakmanschap varieert van wetenschapper tot IT’er.  Zij verhuren hun deskundigheid aan andere bedrijven voor verschillende projecten.

Maar wat is een professional eigenlijk?

Volgens Wikipedia is dat o.a. een persoon die is verbonden aan een bepaalde activiteit of betrekking met als doel om geld te verdienen of aan de persoonlijke carrière te werken.
En zo wil ik het bekijken. Als iemand die zo goed is op zijn vakgebied dat anderen hem ervoor willen inhuren. Tegen een geldelijke vergoeding. Niet meer en niet minder.

Op twee manieren

In mijn optiek wordt tegenwoordig de term “professional” verkeerd gebruikt. Of althans, niet consequent. Wanneer een professional wordt aanbevolen aan derden, wordt er vaak bij gezegd: “hij is een professional!” Ofwel: je kan niet fout gaan met hem wat hij weet wat hij doet. Aan de andere kant wordt veelal kritiek op de professional uitgeoefend op twee vlakken die niets te maken hebben met het uitvoeren van het vak: gedrag en kwaliteit

Gedrag

Onder ‘gedrag’ versta ik hier “hoe een professional sociaal overkomt”. Wanneer hij te laat komt, zich niet aan zijn afspraken houdt of andere (mondelinge) overeenkomsten niet respecteert, noemen we hem al snel “onprofessioneel”.

Andere voorbeelden van onprofessioneel gedrag zijn niet of te laat op berichten reageren, grof of ongepast taalgebruik. Sommigen vinden dat jargon niet mag ontbreken. Allemaal gedragsredenen waarom een vakman “onprofessioneel” wordt genoemd.

En dit gedrag past niet. Niet binnen de wereld van een professional. Zelf vind ik dat dat gedrag nergens past. Ik noem het gewoon onbeschoft. Onbetrouwbaar. Onwenselijk. Het heeft niets met professionaliteit te maken. Het heeft alles met de persoon in kwestie te maken.

Kwaliteit

Hoe een professional persoonlijk overkomt bepaalt zijn vakinhoudelijke kwaliteit. (Op LinkedIn kan je zelfs de professionals erkennen door hen een zogenaamde endorsement toe te kennen. Als je als vakman goedkoop ogend werkmateriaal hanteert of materiaal dat zelf in elkaar is geknutseld, terwijl je daar de benodigde vaardigheden voor mist.

En wat te denken van het niet (op tijd) leveren van resultaten? Meer tijd nodig hebben dan afgesproken en dan nog de doelen niet halen. Ook in deze gevallen degradeer je jezelf tot  onprofessioneel of amateur. Dat is onterecht. Ik vind het voorbeelden van prutsers. Van niet weten waar je mee bezig bent of hoe je klanten te bedienen.

Professional

Professional ben je en blijf je zolang je betaald wordt voor je werk. Want dat is de ware betekenis van “professional”: beroepshalve. Betrouwbaar of niet. Of je nu cheap stuff gebruikt of niet. Het enige criterium dat geldt om professional te zijn is dat je betaald wordt voor je werk. Maar met prutswerk breng je jezelf wel terug naar de status van amateur.

Waar vind jij dat een professional nog meer op mag worden beoordeeld? Deel je ervaringen en meningen door op dit blog te reageren of via www.antoniorubio.nl.

 

 

 

0 Shares:
Dit artikel is 5.129 keer gelezen