Ben je op zoek naar de gemiddelde productleeftijd van een fotocamera, een boekrecensie, de kwaliteit van een sportschool, de grootte van het zwembad bij een hotel of hoe goed dat nieuwe restaurant op de hoek eigenlijk is?

Met onze mobiele telefoons speuren we het internet af op zoek naar online reviews, terwijl we bij de Mediamarkt staan of thuis achter de laptop zitten. Deze lijken ons meer houvast te geven en het gevoel dat we een gewogen beslissing kunnen maken.

Doorgeschoten usergeneratedcontent

Alhoewel ik zelf vol overgave diverse reviewsites als hulplijn inschakel, vraag ik mij vaak af wat eigenlijk de waarde ervan is. Buiten het feit dat ratings regelmatig worden overdreven, mensen scheppen nou eenmaal graag op of hebben zeuren tot een passie gemaakt, is al meerdere malen onderzocht en bewezen dat online reviews op grote schaal worden vervalst.

Zo kan er op sites worden gefraudeerd met het plaatsen van meerdere reviews door het gebruik van diverse hotmail- en/of gmail-accounts. Ideaal om de gemiddelde score op te schroeven of naar beneden te halen. Er bestaan zelfs sites waar je geld kunt verdienen met het schrijven van reviews. Duidelijk een vorm van doorgeschoten usergeneratedcontent. Hoe kunnen wij als sitebezoekers weten of de reviews serieus zijn te nemen?

Review beleid

Om bovenstaande falsiteiten te ondervangen, hebben enkele sites hun beleid aangepast. Zo ook een partij als kieskeurig.nl. Op hun site prijkt de tekst:

“Om de betrouwbaarheid en kwaliteit van reviews te waarborgen, worden deze stuk voor stuk gecheckt door onze productspecialisten nadat deze op onze site worden geplaatst. De productspecialisten kijken naar de inhoud van de review, de onderbouwing van het cijfer en de geloofwaardigheid. Reviews die hier niet aan voldoen, worden van Kieskeurig.nl gehaald en de reviewer ontvangt van ons een bericht met de reden hiervan.”

Maar in hoeverre is dat te achterhalen? Wat maakt een review onbetrouwbaar? Hoe kunnen identiteiten als ‘Loco’ en ‘TheMusketeer’ op echtheid worden gecheckt? Mooi bedacht, minder waardevol in de uitvoering.

We can only trust on ourselves

Blauwe ogen

Bewust, maar ook onbewust zijn we dagelijks bezig met het beoordelen van de betrouwbaarheid van on- en offline berichten. Daarbij beschouwen we berichten betrouwbaarder naarmate de expertfunctie bij de afzender toeneemt. Dit beoordelen we op de voor ons beschikbare kennis en informatie (Gotlieb & Sarel 1991). Maar bij online reviews is de achtergrondinformatie zoals opleidingsniveau en vakkennis minder vaak bekend. De overtuigende kracht van de informatie vormt in dat geval onze beoordeling van de reviewer (Brown et al.2007). Best tricky.

Het credo luidt dan ook: bezint eer gij beslist. Wie kunnen we immers op zijn blauwe ogen vertrouwen? We can only trust  ourselves…

0 Shares:
1 comment
  1. Niet voor niets dat Google zo hard inzet op hun Sociale laag met Google+ en de Real-name policy die ze daarbij hanteren. Reviews gaan inderdaad pas echt wat betekenen als ze uit een betrouwbare bron komen. De next-best-thing om te vertrouwen zijn dan toch de mensen die je ook echt kent.

    Nu al wordt in de zoekresultaten getoond dat een review of artikel van iemand uit je vriendenkring is, tenminste als je voor de gepersonaliseerde resultaten kiest. Als je dan onvoldoende kunt vinden, dan kun je nog altijd switchen naar de reviews van ‘Loco’ en ‘TheMusketeer’.

    Hoe meer gepersonaliseerde content er komt (denk ook aan Google Authorship beste bloggers!) hoe minder de anonieme reviews waard worden. Het is nog even een kwestie van doorbijten.

Comments are closed.

Dit artikel is 3.567 keer gelezen