Het was weer IPON, de jaarlijkse beurs voor iedereen die geïnteresseerd is in het gebruik van ICT in het onderwijs. Niet alleen belangstellend, maar ook genegen om te kopen natuurlijk, want waar organiseer je anders een beurs voor? Ik heb er een ochtend rondgelopen en wat viel me daar in de Jaarbeurs eigenlijk op? Waren er trends te ontdekken, of juist niet?

1. Onderwijsmethodes komen na jaren eindelijk volledig online

Jarenlang wordt al geroepen dat educatieve content in papieren vorm achterhaald is en dat de toekomst is aan digitale vormen daarvan. Maar het wilde maar niet van de grond komen. Uitgevers bleven op grote schaal boeken (of cd-roms) produceren want die kun je gewoon lekker ouderwets verkopen, terwijl het online plaatsen van je leerstof gelijk stond aan het springen in een onmetelijk diep zwart gat met een rechtopstaand zwaard op de bodem.

Nu lieten twee uitgevers me zien hoe ze nieuwe wereldoriëntatiemethoden op de markt gingen brengen die eigenlijk volledig online te benaderen waren. Alles was te doen op het digibord of door de leerlingen aan de computer. En die content was rijk voorzien van filmpjes, animaties, tekst en afbeeldingen, en spelletjes. Voorbeelden zijn deze Wereld-, Tijd- en Natuurzaken en verder dit blinkend materiaal .

2. Digiborden worden mainstream

Digitale schoolborden overheersten enkele jaren geleden de onderwijsbeurzen volledig. Overal liep je tegen de borden op en stonden de verkopers te demonstreren hoe fantastisch ze waren als je instructie wilde geven, leerlingen aan het werk wilde zetten of antwoorden en meningen van leerlingen verzamelen met stemkastjes. Felle vetes werden uitgevochten over wat nu beter was: hard of zacht, bedienen met de vinger of een speciale pen, en uitgebreide software erbij of juist niet.

Twee jaar geleden werd dat circus nog eens dunnetjes overgedaan met touch screens, maar de beurs van dit jaar gaf een compleet ander beeld. Wilde je een leverancier spreken van een digibord of touch screen, dan moest je er echt naar op zoek. Niets is tegenwoordig zo gewoon meer als een Nederlandse schoolklas met een digitaal schoolbord.

3. Samenwerken en kennis delen

Ze waren er al langer: online platforms voor communicatie tussen ouders en school of voor kennisdeling tussen leraren. Nu kon je er als bezoekende schoolvertegenwoordiger niet meer omheen dat je toch echt zoiets moest hebben om er nog bij te horen.

Uitgebreide platforms zijn er tegenwoordig met allerlei toeters en bellen; mooi bedacht, maar de meeste kracht zit misschien nog wel in de eenvoud. En daar lijkt de twitterachtige app Klasbord, bedoeld voor leraren om met ouders te communiceren en nieuwtjes te delen, misschien wel aan te voldoen.

4. Meer onderwijs?

Dit soort beurzen krijgt nogal eens het verwijt dat het vooral om techniek gaat en niet om onderwijs. Zo’n imago wil de IPON natuurlijk niet hebben en dus bieden ze al vanaf de eerste aflevering key notes, lezingen en workshops aan die ICT en nieuwe media met onderwijs moeten verbinden. Daar slagen ze steeds beter in. Er is een uitgebreid programma van presentaties en wat daar dit jaar vooral heel prettig bleek, waren de verbeterde geluidsfaciliteiten: het was niet meer zoals vorig jaar dat het geluid van de workshop naast de onze zo hard was dat we onze eigen spreker niet konden verstaan.

Op het grote podium waren onder andere de onderwijsverbeteraars (as in ‘wereldverbeteraars’) Claire Boonstra en Maurice de Hond te zien, met hun eigen visie op onderwijs. Zij zijn er voor de prikkelende outside-the-boxverhalen, maar je kunt je afvragen of er tegenwoordig niet zo vaak outside the box over onderwijs wordt gesproken dat zelfs dit soort verhalen slaapverwekkend wordt.

5. Eindelijk wifi

Al verschillende jaren kom ik in de Jaarbeurs en wordt me daar meegedeeld dat ik wifi kan gebruiken. Pogingen dat te doen liepen altijd uit op frustrerende ervaringen met veel te zwakke signalen of de noodzaak steeds opnieuw verbinding te maken. Ik weet dat ook anderen die ervaring hadden en blijkbaar is het besef bij de Jaarbeurs doorgedrongen dat er toch eens iets aan moest gebeuren. Het is waar, mijn eerste poging tot wifi-verbinding had geen succes (‘Please wait…’) maar daarna kreeg ik overal een prima verbinding.

Trouwens, ik had zo’n idee dat ook de Jaarbeurskoffie sterk aan kwaliteit had gewonnen. Maar dat zal ik volgend jaar eens goed testen. En als de IPON-site dan in alle browsers goed werkt en niet alleen in Internet Explorer wordt het helemaal mooi.

0 Shares:
Dit artikel is 5.548 keer gelezen