Het is vandaag internationale vrouwendag, een dag waarop thema’s zoals emancipatie en feminisme plotseling van schimmen uit het verleden veranderen in actualiteit. Geloof me, ik heb de internationale vrouwendag ook niet uitgevonden, maar het feit dat het thema nog altijd actueel is blijkt wel uit de enorme discussies die er nog altijd over bestaan én het boek van Facebook-topvrouw Sheryl Sandberg, dat vooral kritisch kijkt naar wat vrouwen zelf kunnen veranderen.

Sheryl Sandberg

Sheryl Sandberg (43) is als uitvoerend directeur bij Facebook tot een duizelingwekkende hoogte geklommen, in haar boek deelt ze haar ervaringen én biedt ze vrouwen een aantal inzichten die in ieder geval de moeite van het overdenken waard zijn. Zo stelt ze in NRC.next keihard dat vrouwen niet moeten piepen. Ik geef het eerlijk toe, het is een nogal ongenuanceerde uitspraak, evenals mijn inzending voor de lezerscolumn van Metro.

Sheryl Sandberg vindt dat vrouwen zelf verantwoordelijk zijn voor hun succes en precies dat vind ik een goede insteek: niet steeds blijven wijzen naar omstandigheden en allerlei anderen, maar kritisch in de spiegel kijken. Je zal me niet horen zeggen dat er verder geen problemen zijn, natuurlijk is het ook in deze moderne tijd helaas ook nog altijd een feit dat er miljoenen vrouwen zijn die geen enkel recht lijken te hebben, natuurlijk moeten er nog altijd heldhaftige vrouwen zijn zoals Malala die vechten voor zaken die we in de Westerse wereld inmiddels als vanzelfsprekend kunnen beschouwen en natuurlijk hebben we ook in ons kleine landje nog genoeg te verbeteren.

Professionele elite

Volgens critici zou het verhaal van Sheryl echter alleen gelden voor de professionele elite, vrouwen met een onderhandelingspositie. Overigens zijn opvallend veel van deze critici vrouw, maar dat even terzijde. Volgens dezelfde critici heeft Sandberg makkelijk praten met maar liefst twee diploma’s van Harvard, een privé-vliegtuig, een superhippe nanny én geëmancipeerde man. Het is minstens zo ongenuanceerd als de kop boven het artikel in NRC.next (“Vrouwen moeten niet piepen” d.d. 6 maart 2012). Voor het gemak neem ik maar even aan dat Sheryl in ruil voor haar Harvard-diploma’s keihard heeft moeten studeren en dat ook het privé-vliegtuig en de hippe nanny haar niet zomaar aan zijn komen waaien. Vrouwen met een onderhandelingspositie zullen die onderhandelingspositie immers ook zélf moeten creëren.

Stereotype

We zijn als vrouwen vooral opgevoed met het beeld van allerhande stereotype opvattingen dat we verantwoordelijk zijn voor het huishouden, dat mannen de kostwinners zijn en dat we onszelf moeten wegcijferen voor anderen. Ik ben dan ook niet de enige die zich kapot kan ergeren aan de reclames van een zeker merk smeerbare troep. Alweer een fantastische reeks clichés in slechts enkele duurbetaalde reclame-minuten. Wonderlijk genoeg waren de reclamemakers wél nog hip genoeg om de vrouw een baan te geven in deze commercial. Welkom in de echte wereld collega-marketeers! Hier hebben vrouwen een drukke baan, een sociaal leven en kunnen mannen echt wel een lekkere maaltijd op tafel zetten. Ook zonder jullie smeerbare rommel trouwens.

Probleem

Het probleem wordt dan ook meteen duidelijk. Zelfs in deze moderne tijd leven nog wezens uit het stenen tijdperk die liever een cliché trouwen dan een echte vrouw. Hele volksstammen voeden hun dochters nog steeds op met het idee dat het belangrijk is om een zorgzame vrouw te zijn, die thuis blijft voor de kinderen en voor wie zaken als een opleiding en carrière niet zo belangrijk zijn. Slechte voorbereiding op een leven als zelfstandige powervrouw. Sheryl Sandberg probeert vrouwen dan ook vooral wakker te schudden en aan te moedigen hun houding te veranderen.

Attitude

We hebben simpelweg niet de juiste attitude om écht succesvol te worden en onze talenten maximaal te benutten. Zo vindt een man het alleen maar logisch een geweldig functie aangeboden te krijgen, hij is immers gewoon heel erg goed en verdient dus niet anders. Vrouwen hebben volgens Sandberg veel meer de neiging om anderen de credits te geven voor hun succes, vertellen over hoe ze door anderen zijn geholpen op weg naar hun succes. Klinkt plausibel. Met als mooie bonus dat we absoluut zelf de macht hebben over onze attitude, gedachten én we deze dus kunnen veranderen.

Conclusie

Zonder te willen beweren dat alle problemen opgelost kunnen worden met het veranderen van de attitude van alleen vrouwen, denk ik dat we nog een hoop te winnen hebben op dit gebied. Sandberg spreekt over de noodzaak een geëmancipeerde man te hebben, iemand die kan begrijpen dat ook vrouwlief een carrière wenst te hebben. Wel weer een beetje jammer, want dat klinkt dan alweer als een soort ‘geluks-factor’ en niet als het in eigen hand nemen van zaken.

Wellicht moeten vrouwen gewoon weerbaarder worden gemaakt in discussies over bijvoorbeeld het thuisblijven voor kinderen, zich sterk maken voor hun eigen wensen en geloven in hun eigen talenten en kansen. Het wordt natuurlijk nooit meer zo praktisch als in de periode van het klassieke rolmodel, maar was dat niet precies waar we vanaf wilden?

We leven nu eenmaal in een ander tijdperk, waarin ook vrouwen een carrière willen hebben. Met alle praktische gevolgen van dien. Misschien is het huishouden soms een beetje rommelig wanneer je elkaar ‘s avonds laat in de keuken treft na een lange werkdag en kom je er inderdaad wel achter dat het eigenlijk niet eens zo’n ramp is. Misschien moeten we een volgende Sheryl Sandberg niet zo ontzettend afkraken, beweren dat haar succes eigenlijk alleen maar te danken is aan de babysitter en het privé-vliegtuig. Beseffen dat we zelf een hoop kunnen doen om onze dromen te verwezenlijken en patronen te doorbreken, dat we zelf voor een deel de clichés in stand houden en als eerste de baas moeten worden in onze eigen gedachten.

 

0 Shares:
Dit artikel is 3.832 keer gelezen