Natuurlijk probeer ik verstandige keuzes te maken in mijn leven en me met regelmaat in te zetten voor een (iets) betere wereld. Ik teken petities, ik steek energie in de doelen waar ik achter sta. En natuurlijk probeer ik me via de grootste kennisdatabase ter wereld (the world wide web) te informeren over de dingen die ik belangrijk vind. Alleen zijn er soms van die momenten, dat ik niet meer weet wat ik nu moet geloven.
Het internet geeft jammer genoeg niet altijd helderheid, maar heel veel, soms volledig tegenstrijdige berichten. Om het feest compleet te maken is de bron vaak onbekend, niet te achterhalen of ondoorzichtig. Hoe bepaal ik nou wat waar is?
Een paar voorbeelden van issues die mij bezighouden…
E-nummers zijn niet cool
E-nummers zijn gecontroleerd en prima te eten, dacht ik. Totdat ik in het boekje ‘Wat zit er in uw eten?’ las dat zoetstof bijwerkingen van hoofdpijn tot hersentumoren kan opleveren. En dat was slechts één van de schadelijke e-nummers, er zijn er nog veel meer. Ook het internet staat bol van de artikelen over dit onderwerp. Maar het gaat hier wel over hulpstoffen die door de overheid zijn goedgekeurd, als niet schadelijk zijn aangeduid en die nu zo ongeveer overal in zitten.
Zijn de berichten over de schadelijke gevolgen waar? En zo ja, hoe kan dat, waarom wordt er dan niets aan gedaan? Hoe kan dat?
De V.S. zijn niet cool
Michael Moore claimt in Stupid White Man onder andere dat Bush niet fair tot president van de V.S. werd verkozen. Wat ik toch wel een aardige misstand vind.
En volgens de Bush-doctrine zien de Verenigde Staten zich niet gebonden door internationaal recht en VN-resoluties wanneer de veiligheid van haar burgers in direct gevaar is. Oftewel, they are King of the World op het moment dat zij vinden dat het nodig is. Gaat de wereld daar tegenin? Nee, integendeel, het land van de onbegrensde mogelijkheden krijgt juist nog meer toestemming. Om zich onbegrensd, overal mee te bemoeien, tot aan mijn banktransacties toe.
Is dat de beste oplossing? Mijn gevoel zegt van niet, maar hoe bepaal ik een gevalideerd standpunt met alle informatie die er is?
Plastic is niet cool
Plastic was de uitvinding van de eeuw. En vis is gezond. Maar er drijft wel een enorme plasticsoep in de zee, waar complete ecosystemen aan kapot gaan. Vogels en vissen zitten vol met kleine plasticdeeltjes en er staat nog veel meer ellende op stapel als we zo doorgaan.
Maar je hoort er niet zo heel veel over. Misschien omdat koralen niet zielig kijken, vissen geen stemmetjes hebben en het lastig is om er iets aan te doen? Ik weet het niet. Maar intussen kun je in de gemiddelde supermarkt nog vrijwel geen product kopen wat niet in (minimaal 1 laag) plastic is verpakt. Ook – o ironie – de vis die nog steeds wordt aangeprezen als onmisbaar in een gezond dieet. Moet ik die dan boycotten, of is de vis in de supermarkt gekweekt in een schone vijver? En wat kan ik tegen die plasticsoep doen? De supermarkt links laten liggen? Bij de lokale boer kopen? Iets anders? Waarvan de een beweert dat het de oplossing is, wordt door een ander vaak weer ontkend.
Struisvogelpolitiek
Zo zijn er nog legio voorbeelden van zaken die vragen oproepen die ik niet beantwoord krijg. Dus stop ik ook met enige regelmaat mijn kop in het zand en sla ik het 8 uur journaal, de kranten en alle nieuwssites een paar weken over. Soms wil ik even rust.
Foute straling
Maar ik hoor toch altijd wel iets nieuws, wat dan blijft hangen en regelmatig voorbij komt. Op dit moment is dat de discussie over straling van wifi en mobiele telefoons. Je hoort er in Nederland wederom niet zo veel over – of misschien heb ik het gemist omdat ik het journaal te weinig zie – maar als je deze aflevering van Zembla ziet, is het allemaal niet best. En dus zou ik me best wel zorgen moeten maken, want ik zit er de hele dag middenin. Met een draadloze glasvezel verbinding voor telefoon, internet en televisie en dan nog mijn smartphone. Maar de gezondheidsraad spreekt alle risico’s tegen. Iets wat ik enerzijds natuurlijk graag wil geloven, maar anderzijds ook helemaal niet vertrouw.
Hoe bepaal je betrouwbaarheid
Uiteraard is – net als bij de andere voorbeelden – over dit onderwerp ook weer veel informatie te vinden op internet. We nemen de proef op de som en slaan aan het Googelen. Wat blijkt? Er zijn inmiddels apparaatjes op de markt die straling omzetten in een ‘lichaamseigen frequentie’. Dat beschermt volgens de (ervarings)deskundigen niet alleen, maar je krijgt er ook nog extra energie van. Klinkt geweldig, alleen, hoe bepaal ik nu of die informatie betrouwbaar is? Ga ik op mijn gevoel af?
Dan is toch de vraag waar dat gevoel op gebaseerd is. Design van de site, de info, een combinatie hiervan?
Is mooier beter?
De ene site ziet er nog best aardig uit, met veel statements van experts en medische grootheden. Mijn vraag is dan wel: ‘Wie zijn die experts? Zijn de uitspraken die genoemd worden op de site niet uit hun verband gerukt ten faveure van het product?’ Toch neigt mijn gevoel er naar de informatie toch wel enigszins te vertrouwen.
Of toch niet?
Als ik verder Google over het onderwerp, kom ik nog andere sites tegen, met voor mij vooral een hoog ‘Tell Sell gehalte‘. Brrr. Wegwezen. Toch staan ook daar testimonials, F.A.Q.’s en dat soort zaken. Ligt dat onbetrouwbare gevoel dan niet vooral aan het design, wat vrij Amerikaans is en anders dan wat ik gewend ben? En ben ik dus makkelijker om de tuin te leiden met iets wat er mooi uit ziet?
Zoveel mensen, zoveel meningen
Nu kom ik er, als het gaat om het kopen van een product meestal nog wel uit en soms neem ik gewoon de gok. Maar als het gaat om het vormen van een standpunt vind ik het lastiger. Zoveel mensen, zoveel meningen en die staan nu dus ook allemaal online, binnen je bereik. Had je eerst slechts 10 standpunten om mee te dealen, tegenwoordig zijn het er vele malen meer. Vroegûh, wist je nog wie het zei, maar online is dat vaak moeilijker te bepalen.
Zelfs als de afzender een officiële bron is met van oudsher autoriteit, zoals een overheid. Gezien bovenstaande voorbeelden en sinds (o.a.) Wiki Leaks de beerput open heeft getrokken, zit voor mij aan die informatie met regelmaat een luchtje.
Zoek je validatie voor het ene standpunt, dan kun je het vinden. Zoek je onderbouwing van het tegenovergestelde standpunt, dan is dat meestal ook te vinden. Bevestiging zoeken bij wat anderen om je heen doen, is niet altijd de oplossing. Want de mens is een kuddedier en loopt soms domweg mee met de massa, zonder de feiten te checken.
Hoe achterhaal jij de ‘waarheid’?
Hoe dol ik ook op internet ben, dit vind ik soms knap ingewikkeld. Misschien ben ik te bang het bij het verkeerde eind te hebben of (online) iets doms te roepen. Maar ik denk toch niet dat ik de enige ben die hiermee te maken heeft. Dus, hoe achterhaal jij de waarheid? Bestaan er goede bronnen of niet? Heb jij je weleens – dik of minder dik – vergist in informatie? Of overkomt jou dat niet omdat…[please fill in the gap]? Ervaringen, tips en trucs zijn welkom.
Comments are closed.