Een schouderklopje en een box!

Het lijkt me duidelijk dat adverteerders achter de massa aan gaan. Hoe groter het volume, hoe groter de kans dat je boodschap aankomt of converteert. Nu zijn er steeds meer mensen die gebruik maken van de verschillende social media kanalen, die klagen over hun privacy en het herhaaldelijk bestookt worden met advertenties. 

App.net

Ik denk dat zo’n beetje iedereen die deze blog leest, heeft gehoord van App.net. Dalton Caldwell heeft via crowdfunding een leuke som opgehaald om het advertentie-vrije App.net in het leven te roepen. Sommige critici zeggen dat het gedoemd is omdat het te veel lijkt op Twitter en niet voldoende toegevoegde waarde biedt. Anderen zeggen dat het de ultieme nieuwe vorm van social media is waarbij de inhoud ongefilterd en puur blijft (wel enorm grappig veel marketeers te zien op Twitter die dit roepen). Volgens mij is App.net een social media kanaal voor de ‘elite’. Je gaat daar de mensen vinden die in staat zijn en bereid zijn te betalen voor een dergelijke dienst. Ik vraag me alleen af of dit tante Tupperware is.

Open source alternatieven

Er zijn inmiddels diverse open source social media initiatieven beschikbaar zoals Diaspora en Status.net. Toch zie je dat deze niet echt aanslaan. Zoals veel open source initiatieven (uitzonderingen daargelaten) druipt hier de techniek vanaf. Hoewel ik in mijn tijd aardig wat regeltjes code heb geklopt en toch wel een beetje een nerd ben, merk ik dat zelfs mij dat afschrikt. Ik kan me voorstellen dat ome Koos dit al helemaal niet trekt. Het basisprincipe van deze initiatieven vind ik wel heel sterk. Ik kan me erg vinden in wat Albert Wenger zegt in zijn blog:

It would a huge benefit to society if we can get with social networking to where we are with email today: it is fundamentally decentralized with nobody controlling who can email whom about what, anyone can use email essentially for free, there are opensource and commercial implementations available and third parties are offering value added services.  All of that is made possible by the existence of standards such as SMTP and IMAP.

Over de vergelijking met e-mail kun je verhitte discussies voeren, maar de essentie van een decentrale aanpak waarbij niemand echt eigenaar is van een oplossing, lijkt me een zeer goede insteek. Ironisch gezien heb je dan gelijk een gat in de markt voor de Telefoongids: mensen moeten elkaar toch weer kunnen vinden op al die eilandjes ;-)

De gevestigde orde

Facebook, Twitter en de rest hebben een business model waarin inkomsten worden gegenereerd (wellicht niet voldoende :-) door middel van adverteerders. Naast het feit dat het gratis is, weet je zeker dat je daar al je vrienden (of in ieder geval genoeg) gaat vinden. Ideaal voor tante Tupperware en ome Koos dus! Tegenover die gratis dienstverlening staat wel dat je veelal ongemerkt je persoonlijke leven deelt met de bedrijven die graag willen dat je klant wordt. Ik denk alleen dat het aantal met mensen dat hier echt van wakker ligt, niet echt noemenswaardig is.

At the end of the day…

Abraham Maslow stelt dat mensen behoefte hebben aan waardering, erkenning en zelfrespect. De onderliggende reden dat social media zo’n vaart heeft genomen. Uiteindelijk vloeit uit dit principe voort dat mensen die elkaar begrijpen en dus erkenning kunnen geven (en die erkenning daarom ook kunnen waarderen) elkaar opzoeken. Of jij je nu via een App.net kunt laten overspoelen met erkenning en waardering, of het is een andere vorm van social media waarbinnen je jouw zelfrespect kunt opladen. Aan het einde van de dag, waar of hoe maakt niet uit, willen we allemaal een schouderklopje en een box!