Binnenkort ga ik op vakantie. Lekker weg uit de maalstroom. Ik ben van plan om het deze vakantie anders aan te pakken. Niks geen stress, niks geen spanning, niks wat me kan afleiden van mijn eindeloze uitzicht op zee. Deze keer, weiger ik pertinent om ook maar één boek mee te nemen. Ja, je leest het goed: ik ben straks 2 weken boekloos.

Het wordt niet makkelijk verwacht ik. Want ik lees elke dag wel. Boeken bieden mij entertainment, leren me van alles en openen een compleet nieuwe wereld voor me. Maar deze vakantie zijn ze niet welkom.

Oké, oké, oké

Oké, even eerlijk, ik ga helemaal niet op vakantie, dat ben ik al geweest. En als ik zou gaan, zou ik zeker mijn boeken niet thuislaten. Maar vervang in het verhaal hierboven boeken door internet en je hebt de start van het type artikel dat ik elk jaar weer zie en me elk jaar weer aan erger: “ik ga een tijdje offline, dat wordt spannend.”

Waarom?

Boeken hebben veel weg van internet. Zoals gezegd openen ze de deur naar een hele nieuwe wereld. In die wereld kun je leren, kun je genieten, beleef je avonturen, doe je nieuwe inzichten op en je kunt er zelfs beter van worden in je werk. Maar als ik met overmatig gevoel voor drama zou vertellen dat ik een week zonder lezen zou gaan, zou je me waarschijnlijk voor gek verklaren. Want kom op, waarom zou ik!

You rule

Het internet is een eindeloze bron van informatie en entertainment, maar ook een bron die jij bestiert. Wil je geen werkmail ontvangen op vakantie? Dan gooi je gewoon je email dicht. Ben je je twitter-followers zat? Dan pleur je een tijdje twitter eraf. Heb je controle over jezelf? Dan kijk je gewoon niet. Ben je nóg gedisciplineerder? Dan maak je je er gewoon niet al te druk over.

Wurm

Er is niks mis met het web. Zoals er niks mis is met boeken. Mis wordt het bij gratie van hoe je er zelf mee omgaat, net zoals met boeken. Zo ben ik een echte boekenwurm. Toen ik nog voor een baas werkte en ik even een rookpauze nam, liep ik de hele weg naar de lift in het boek van de dag te lezen, de 12 etages naar beneden las ik door, in de rokersruimte keek ik niet op of om en pas wanneer ik weer terug was achter mijn pc, ging het boek weer in mijn tas. Niemand die daarover klaagde, maar als ik datzelfde doe via mijn telefoon of tablet, heeft Jan én alleman daar een niet al te positieve mening over.

Raar.

Zonde

Offline gaan voor je vakantie is gewoon niet al te slim. Het web biedt je allerlei moois dat je offline er niet bij kunt hebben. Extra informatie, tips en ideeën voor leuke uitjes, ervaringen van anderen. En nee, ik zeg niet dat je je leven moet leven via Instagrams en nee, ik zeg niet dat elke gedachte moet gaan over hoe je dit avontuur nu weer in 140 karakters samenvat. Maar echt, er zijn maar bar weinig mensen die dat doen. De meeste mensen dénken dat ze dat doen, maar in de praktijk valt dat vreselijk mee. Die 3 picca’s die ze per dag delen van hun bestaan hebben hen niet veroordeeld tot een leven dat alleen nog maar geleefd wordt door de lens van hun smartphone.

Waarde

Uiteraard snap ik het best. Het web is – nog steeds – relatief nieuw. En zoals ouders met de komst van boeken waarschuwden dat je dommer werd van lezen (en potentieel blind), moeten we ook waar het het web betreft door die fase heen. Samen vinden we heus een manier om dit medium volledig en zonder al teveel gevoel voor drama in ons leven te integreren. Maar laten we wat meer haast maken, zodat ik niet elk jaar in élk tijdschrift over die ene week offline hoef te lezen. Want niet alleen is dat saai, maar ook zonde voor de reputatie van een medium dat meer toevoegt dan het afdoet.

Voel je je nu aangesproken? Dan heb ik een filmpje voor je, van iemand die ook nogal wat overdrijft :)

0 Shares:
4 comments
  1. Niet helemaal eens. Een boek gaat over 1 onderwerp. Er gebeurt wat, er is even spanning, en als het uit is, is het klaar. Internet gaat altijd door, en gaat over 100-en onderwerpen en over 100-en personen. Er komt geen einde aan. Daarom hebben mensen last van information overload. Ik weet uit ervaring dat jezelf een beetje (en ik zeg niet 'offline') aan banden leggen qua internetten op vakantie, een heleboel rust in je hoofd geeft. Dan zie je je omgeving weer echt, de mensen met wie je samen bent en dat vind ik bijzonder prettig. Tijdens mijn weekje vakantie heb ik een paar foto's geüpload, maar alleen naar Facebook en Path, ben 2 keer ingecheckt en heb alleen Facebook-updates gelezen. Twitter met al die informatie miste ik geeneens en ook na mijn vakantie heeft het zeker drie weken geduurd voordat ik Twitter weer net zo vaak open had als voorheen. En de rust is geweldig. Maar het gebrek aan een snelle uitlaatklep is ook geweldig, dus daarom zit ik er nu weer aan de lopende band op ;-). De vakantie is gewoon even 'mijn' tijd, en daar hoef ik behalve degene met wie ik er ben, geen anderen bij.
    En met een boek ben je net zo asociaal als met een mobieltje of ipad, niet op of om kijken, nergens op reageren, of maar half, en ik ken genoeg mensen die dat sowieso irritant vinden, of het nou een boek, mobieltje, of iets anders is wat afleidt van communicatie.

    1. ik lees eigenlijk altijd minimaal 3 boeken tegelijkertijd. Het liefst zo dik mogelijk. Vaak met tientallen personages per boek. Van relevant tot niet.

      Ook binnen de boeken filter ik. Net zoals ik dat op internet doe. Zo dacht ik jarenlang dat de gyronef (suske en wiske) de grionef heette….gewoon omdat die naam verder niet zo relevant was voor het verhaal. Skippen die hap dus.

      Maar mijn punt is niet dat er veel of weinig op het web staat. Mijn punt is vooral dat mensen niet zo dramatisch moeten doen. De mensheid gaat niet naar de verdoemenis door internet en dat je even offline bent is geen reden voor een blog/artikel/drama. That's all :)

  2. Net een dagje terug uit Venetië waar ik internetloos was. Op een internetcafé na waar ik een kwartiertje ben geweest om alleen even de mail te checken en mijn mentions op twitter en facebook.

    Ik heb daar 3 dagen alleen maar rond gelopen en gekeken en genoten. Helemaal alleen met mijn gedachten. Foto's gemaakt om de mooie beelden te bewaren die ik zag. Soms met de geachte dat ik het jammer vond ze niet te kunnen delen, maar met de wetenschap ze te kunnen laten zien als ik weer thuis was. Dat hielp om de "verslaving" te kunnen trotseren en opzij te zetten.
    Ik heb heel veel kunnen genieten van alles en heel veel kunnen denken. Dan merk je pas hoeveel er in je hoofd omgaat en krijg je de tijd er ook echt over na te denken. Of soms gewoon helemaal niet denken en alleen maar voor je uit staren naar het moois wat je ziet. Het heeft mij geholpen om mezelf weer te ontdekken, het mooie in mezelf. En ik heb gejankt en gelachen. Weer ontdekt dat de aanblik van iets moois me gelukkig maakt en de tranen gewoon laten komen daarom.

    Ik had geen boek en geen internet, ik heb mezelf weer gevonden!

    1. prima. En zolang je er geen dramatische aankondigingen van maakt en artikelen over schrijft, vind ík dat ook prima :) Reageren mag natuurlijk altijd, want da's topical :)

Comments are closed.

Dit artikel is 5.534 keer gelezen