Internet (on)misbaar?

Weken zonder (mobiel) internet, op vakantie bijvoorbeeld, kan dat nog? Vaak is het niet makkelijk, we zijn er zo aan gewend altijd en overal online te zijn. We internetbankieren, googelen bijna alles, bloggen ons suf, luisteren naar online radio, checken buienradar, kijken filmpjes op YouTube, delen ons hele leven op Facebook en Twitter en mailen soms ook nog. Kunnen we nog zonder?

Zelf vond ik het een leuk experiment om twee weken internetloos te zijn tijdens mijn vakantie. Dat was vooral de eerste dagen erg wennen. Geregeld stond ik met mijn smartphone in de hand en bedacht me dat ik daar op dat moment niet zoveel mee kon. Ga je naar een fraai Frans dorp, dan kun je niets opzoeken over de belangrijkste bezienswaardigheden. Wil je gaan barbecueën en vraag je je af of het gaat regenen: geen internet betekent geen actuele weersverwachting.

Verslaafd aan Facebook

En je kunt niet direct foto’s en verhalen delen met thuisblijvers. Als fervent gebruiker van sociale media miste ik dat behoorlijk en ik kon het dan ook niet laten notities te maken van ‘wat ik had willen delen’. Om dit bij thuiskomst alsnog te doen. Ben ik licht verslaafd? Vast. Sta ik daar alleen in? Vast niet. Google maar eens op ‘Verslaafd aan Facebook’ en de ene zelftest na de andere vliegt je om de oren. Eerste hit: De Facebook Addiction Test (FAT). Een lijst met twintig vragen, door Facebook zelf opgesteld en getest (en dus gevalideerd). De resultaten lopen uiteen van gemiddeld (soms iets langer ingelogd dan goed voor je is) tot verslaafd (zoek deskundige hulp).

Liever smartphone dan seks

Als we breder kijken: hoe zit het met mobiel internet? Uit onderzoek blijkt dat 6 op de 10 jongeren zeggen ‘zwaar verslaafd’ te zijn aan hun smartphone. Bij volwassenen is dat 37%. De smartphone heeft dus een serieuze plaats in ons leven. In een ander onderzoek komt naar voren dat 33% van de Amerikanen liever een week seks opgeeft dan dat ze hun smartphone moeten missen. Dit antwoord heeft vooral betrekking op iPhone-gebruikers die echt niet zonder het apparaat kunnen. Zoals ik. Slik.

Internetjunk?

Het woord verslaving doet denken aan een tandeloze junkie. Zo erg kan het toch niet zijn? Natuurlijk moet je een internetverslaving niet onderschatten, maar de meeste mensen zullen niet direct trillend door het leven gaan als ze even niet op internet kunnen. Niet op internet kunnen kan ook rust geven, omdat je niet wordt gestoord door continu binnenkomende mails of (relatief overbodige) informatie. Je wordt teruggeworpen op de basis, in real life. Je hoort nieuws via (ouderwetse) radio en tv, zoekt dingen op in de telefoongids of op een plattegrond, koopt dingen in echte winkels, en hebt alleen contact met vrienden die je ziet of belt.

Dat kan. Maar ik zou het niet meer kunnen. Iets googelen, kopen op een webshop of delen op Facebook is ingesleten in mijn leven. Dat wil overigens niet direct zeggen dat ik verslaafd ben; zolang je het internetgebruik in de hand kunt houden, is er niets aan de hand. Dan biedt (mobiel) internet vooral voordelen.

Nu ben ik wel benieuwd: kunnen jullie nog zonder internet?