Op een dag vertelt mijn baas dat ‘ie niet zonder mij kan, maar dat hij het vanaf 1 december wel gaat proberen: weg leuke baan  als contentbeheerder.
Voor het eerst in deze eeuw kom ik op straat te staan, wat nu? Moet ik nu ook gaan solliciteren 2.0??  Wat is dat dan? En kan ik ook iets met social media?

Het zat er al langer aan te komen, maar kwam toch nog ineens: de organisatie waar ik werk (COA) krimpt zo hard dat ook mijn baan op de tocht staat. Daar zit je dan met je goede gedrag.  Netwerken,  daar heb ik me nooit zo mee bezig gehouden, het deed me teveel denken aan die vrijdagmiddagborrels. Nu zal ik er toch aan moeten.

LinkedIn

Het eerste waar ik bij netwerken (behalve borrels) aan denk is LinkedIn, die applicatie die al heel lang hoog op mijn to do-lijstje staat. ‘LinkedIn-profiel updaten’ staat er dan.
Natuurlijk ben ik er dan nog lang niet: de banen komen immers niet vanzelf naar me toe.  Profiel aanvullen, CV uploaden, valt allemaal nog mee, maar dan de contacten: al die mensen die me in de afgelopen jaren een verzoekje hebben gezonden en waar ik niks mee heb gedaan: moet ik me daar ineens mee verbinden? Het trekt me nog niet erg aan.

Dilemma

Misschien ben ik de enige, maar ik kom ook nog een leuk dilemma tegen: verbind ik me met diegenen waarvan ik denk: die kon wel eens een goede connectie/ingang zijn voor een nieuwe baan of filter ik er eerst de mensen uit waar ik totaal niks mee heb? Op een feestje maak ik toch ook een keuze met wie ik wel of niet ga staan buurten?

Moet ik LinkedIn helemaal niet zien als een soort digitale vrijdagmiddagborrel? Het houdt me wel bezig maar misschien ben ik de enige die zich er druk om maakt. Bij LinkedIn moet ik, ten onrechte overigens, te vaak denken aan mensen die met iedereen vriendjes zijn maar waar je als collega niks aan hebt omdat ze eigenlijk alleen aan het netwerken zijn.

Banenpools

Gelukkig biedt mijn werkgever ook de mogelijkheid om mee te doen in banenpools. Banen zijn er immers genoeg, zo wordt mij verteld.

Ik vergroot dan wel misschien mijn kansen, het lijken me nog het meest op veredelde zoekmachines op het gebied van nieuwe banen. Het komt niet zo 2.0 over. Maar iedere kans  pak je, zie het maar als een soort Olympische spelen.
Gelukkig zijn er verschillende pools waarin ik mee kan liften: IND, mobiliteitsbank….. keuze genoeg, alleen een baan heeft het nog niet opgeleverd.

Internet

Gewoon op het internet zoeken levert in eerste instantie niet veel extra’s op voor mij. Vaak staan er wel vacatures bij bijvoorbeeld Villamedia, maar het is net als met vacatures in de krant: zo’n vacature staat pas op Internet op het moment dat alle interne mogelijkheden en contacten zijn uitgeput, of omdat er afspraken zijn dat er altijd een vacature moet worden gezet, ook al zijn er interne kandidaten (die vaak voorgaan bij sollicitaties).

Nog meer social media…

Natuurlijk denk ik bij het zoeken van een baan natuurlijk ook aan Twitter en aan Facebook. Via Twitter heb ik ook een digitaal boek gelezen ‘Twitter jezelf naar een baan‘ wat me behoorlijk inspireerde. Toen had ik alleen nog geen baan nodig, nu wel. Zoekopdrachten via Twitter brengen me wel bij veel vacatures, maar ook daarbij heb ik het idee: die vacature wordt pas gepubliceerd als alle mogelijkheden voor de werkgever op zijn.

42Bis

Als extra mogelijkheid kan ik natuurlijk een blog hierover schrijven bij 42 Bis, ik ga niet zo ver dat ik het als een advertentie zie, maar het is toch goed om mijn digitale zoektocht aan een gericht publiek te tonen. Misschien levert het tips of herkenning op en misschien brengt het me dichter bij een nieuwe baan?

0 Shares:
Dit artikel is 2.953 keer gelezen