eReaden of papier readen?

Opgroeien boven een boekenwinkel. Is er een mooiere start in het leven denkbaar? Het was in mijn geval een antiquariaat, waarvan de eigenaar mij altijd in de winkel liet zitten. Ik mocht dan een boek uit de kinderboekensectie uitzoeken, kreeg een eigen tafeltje en zat de hele dag te lezen en pikzwarte thee te drinken. Die thee was vreselijk, maar de geur van oude boeken is voor eeuwig vergroeid met mooie herinneringen aan fantastische avonturen, allemaal tot leven gebracht door de pennenstreken van deze en gene.

Het zal je niet verbazen dat ik als kind een eindeloze boekenwurm was. Lid van de Lemniscaatclub en altijd op z’n minst in drie boeken aan het lezen. Zo diep verzonken in vertellingen over prinsen en prinsessen, dat de laatste pagina me – ongeacht de happy ending – altijd verdrietig stemde: weer een avontuur voorbij.

Echte liefde dus, boeken en ik.

Kringen

Tegenwoordig ben ik natuurlijk webnerd. En een webnerd doet aan het nieuwe werken, heeft een tablet en een smartphone en print zo min mogelijk uit. Papier en webnerds zijn geen vrienden, geen vijanden ook, maar we verkeren gewoon niet in dezelfde kringen.

Dat alles geldt dus ook voor mij. Er is maar één soort papier dat mij nog kan bekoren. Meneer Koriander uit The Never Ending Story zegt het precies goed: “They’re called books. They require a little effort on your part, and make no bee-bee-bee-bee-beeps.”

Een eReader was dan ook aan mij niet besteed. Pdf’s lezen was al een soort marteling. Het meest digitale wat ik met boeken deed, was een bestelling bij bol.com plaatsen.

Vakantie

En toen kwam een tijdje geleden mijn last minute naar Spanje. 5 uur vliegen en 5 dagen strand. Mijn koffer vol met outfits voor elke gelegenheid. En hoe hard ik ook mijn best deed, veel te weinig plek over voor boeken.

Geen boeken? Geen optie! Dat werd dus, voor het eerst, echt lezen op mijn tablet. En dat was zoet en bitter tegelijkertijd.

Dat het internet vol zit met gratis spul, wist ik natuurlijk wel. Dat zowel de kindle app van Amazon als de app die ik van een andere boekenboer (Kobo) had gedownload, overlopen van de gratis boeken, dát was mij nog onbekend. Maar eenmaal ontdekt haalde ik van deze verrassingsboeken in totaal meer dan 300 binnen. Je wilt niet midden in Spanje zonder leesvoer komen te zitten natuurlijk.

Dat begon goed. Zeker omdat gratis absoluut niet slecht betekent in de wereld van het eReaden. En onbekend, betekent niet ongetalenteerd, waar het om schrijvers gaat.

Leeg

Eenmaal in Spanje kwam ik er echter achter waarom eReaden het papierReaden niet verslaat. Want hoe vaak heb jij nou op het spannendste moment in het verhaal, met een leeg boek gezeten? Dát overkomt je alleen met een tablet. Gelukkig was ik niet alleen op vakantie en had mijn zusje in haar eindeloze wijsheid meer dan één boek meegenomen, maar even schrikken was het wel.

Lastig

Ben ik om? Nog niet helemaal. Want laten we eerlijk zijn. Een boek koop je niet alleen om te lezen, een boekenkast zegt ook gewoon iets over jou. Bezoek kan in je kast kijken en een idee krijgen van wie je bent. Dat is op je eReader of tablet lastiger. En een boek dat stroom nodig heeft, is ook niet optimaal. Tel daarbij het gebrek aan boekengeur op en je tablet steekt maar mager af bij het echte werk.

Maar mocht ik ooit eens meer dan 300 boeken in één handtas moeten proppen, dan weet ik nu dat dat helemaal niet vervelend hoeft te zijn. Als er maar een stopcontact in de buurt is of in elk geval een AKO.

Deze column verscheen eerder in Tekstblad