Vakantie: hét moment om los te komen van internet. Maar met wifi tot in elke stoffige uithoek van de aarde, wordt het ons als smartphone- en tabletbezitters niet gemakkelijk gemaakt. Het enige land waar ik geen seconde online was, is Cuba. Heerlijk rustig voor mij. Maar hoe zit het met internettoegang voor de Cubanen?

Drie jaar geleden bezocht ik Cuba voor een vakantie. Het perfecte land om jezelf een paar weken los te koppelen van internet. Wifi was er nergens. En dat enkele internetcafé liep ik zonder enige aandrang voorbij. Heerlijk.

Zeer achtergesteld

De Cubanen ervaren dat anders, leek mij. Ik besloot een klein online onderzoekje te doen naar de internettoegang voor de lokale bevolking. Het eiland blijkt hierin één van de meest achtergestelde gebieden ter wereld. Slechts twee procent van de inwoners heeft een verbinding met het zeer trage internet, dat vanwege het embargo van de VS alleen via satelliet beschikbaar is. Inloggen in een café of hotel is voor Cubanen verboden en kost bovendien een flink deel van een gemiddeld maandsalaris. Als ze al online zijn, mogen de meeste Cubanen alleen op een door de staat gecontroleerd intranet.

Social communist media

Dit nationale intranet, vergelijkbaar met wat ze in Noord-Korea gebruiken, bevat een gecontroleerd e-mailsysteem, een eigen versie van Wikipedia: EcuRed en een eveneens Cubaanse kopie van Facebook: Red Social – niet toegankelijk van buiten het eiland. Met deze navelstaarderij probeert de regering de inwoners weg te houden van het democratische internet. Alleen toeristen en overheidsmedewerkers mogen op het wereldwijde web.

Onbetaalbaar

De overheid laat de teugels de laatste jaren wel wat vieren. ‘Gewone’ Cubanen mogen sinds 2007 een computer aanschaffen – al kunnen de meesten dat zeker niet betalen. En buitenlandse websites zijn over het algemeen niet geblokkeerd, zoals in bijvoorbeeld China vaak wel het geval is. Toch zijn deze websites vanwege de enorm trage verbinding en hoge kosten alsnog moeilijk toegankelijk. En nogmaals: de meeste Cubanen mogen ze officieel niet bezoeken.

Zwarte markt voor accounts

Ondanks de restricties en obstakels weten vele Cubanen toch gebruik te maken van internet. Er is een zwarte markt waar overheidsmedewerkers wachtwoorden en accounts verkopen. Bloggers geven hun stukjes aan mensen die wél gemakkelijk toegang hebben tot internet, of verzenden ze via een mobiele telefoon, soms met buitenlandse simkaart.

Bloggen via e-mail

Een bekende Cubaanse blogger is Yoani Sanchez (1975), in 2008 door Time uitgeroepen tot één van de invloedrijkste personen ter wereld. Op haar blog Generación Y schrijft ze kritisch over het dagelijks leven onder het Castroregime. Omdat haar website sinds 2008 niet meer toegankelijk is in Cuba, is Sanchéz afhankelijk van vrienden in het buitenland voor het posten van haar blogs, die ze via e-mail verstuurt. ‘Blind blogging’ noemt ze het zelf.

Luxeprobleem

Zo zie je: Cubanen kunnen alleen maar dromen van wifi op elke straathoek. Voor hen is even een tweetje of blog posten een privilege. En dan hebben we het nog niet gehad over China, Saoedi Arabië, Sudan, Noord-Korea, Syrië en andere landen waar het slecht gesteld is met de vrije toegang tot het web. Je druk maken over té veel internet en social media is dus duidelijk een luxeprobleem.

(Bronnen: www.wikipedia.com, www.fastcompany.com, www.huffingtonpost.com)

0 Shares:
7 comments
  1. Interessant om te lezen! Ik was op Aruba dit jaar en verbaasde me juist over het feit dat daar op zoveel plekken wifi mogelijk is, en dat zij zo up to date zijn. Nouja misschien wel lekker rustig voor die Cubanen ;-) Ik probeer het af en toe, even niet op internet of social media, maar de nieuwsgierigheid wint het meestal toch!

  2. Hoi Joyce,

    ben wel meteen nieuwsgierig naar waarom je je daarover verbaasde?

    @Marieke: ben ook in Cuba geweest en ik kan me vaag herinneren dat ik in het hotel wel internet had. Maar ik heb er niet heel veel gebruik van gemaakt eigenlijk > te druk bezig met strandhangen eerst en Havana verkennen later :)

    1. Nouja noem me maar wereldvreemd denk ik ;-) Ik denk dat ik het niet verwachtte omdat snelheid in alle andere gevallen niet het toverwoord is op Aruba. Niet negatief bedoeld, maar veel werkzaamheden gaan vooral heel relaxed. Moderne voorzieningen als wifi op elke mogelijke plek en supersnel internet paste daar voor mijn gevoel niet in. Alleen nu ik erover nadenk is internet natuurlijk de ideale manier om gemakkelijk in contact te blijven met bijvoorbeeld familieleden in Nederland, dus een belangrijke voorziening voor Arubanen.

      1. Ha, ja op Aruba gaan veel dingen wat langzamer – zoals in wel meer landen waar het 30+ graden is :) – maar de meeste technologie is daar eerder dan hier > Amerika zit dichterbij. Internet was wel lange tijd héél erg duur (kleine markt, kleine schaal, hoge prijzen) – maar inmiddels wel beter betaalbaar. Op Curacao vond ik een paar jaar terug meer hotspots, inmiddels is Aruba ook bezig met inhaalslag. De huidige premier wilde van Aruba een Tech-eiland maken, maar hoe de plannen ervoor staan op dat gebied weet ik niet. Met de economische crisis is dat natuurlijk wat lastiger geworden.

        1. Bedankt voor jullie reacties. Ik was even een paar dagen 'unplugged' :), vandaar dat ik nu pas reageer.
          Toen ik naar Cuba ging, wist ik van tevoren dat er weinig te internetten viel, en had ik me er op ingesteld dat ook vooral niet te doen.
          Een paar maanden terug was ik in Mexico, en daar was wel overal wifi. Handig, maar moeilijker om te iPhone weg te leggen. In Mexico is journalistiek en twitteren trouwens weer gevaarlijk vanwege de drugscartels. Er zijn al meerdere journalisten vermoord, die zich via social media uitspraken tegen de praktijken van de drugsbendes. Ook daar dus minder vrijheid dan in Nederland.
          Zo zet vakantie je toch aan het denken over zaken als internetvrijheid.

        2. Ik vond dat er al op veel plekken wifi mogelijk was, dus dat idee van een 'Tech eiland' krijgt al aardig vorm! Bij de meeste hotels en (modernere) restaurants was de mogelijkheid tot gratis wifi, ideaal.

  3. Ik kan me wel vinden in je conclusie: teveel internet is een luxeprobleem. Decadentie ten top.
    Dan: een overheid die bepaald wat je wel en niet mag zien op het internet: verfoeilijk. Alleen is dat in nl wel aan de orde (gelukkig niet zo erg als op cuba).

    Ik kijk nu al uit naar mijn vakantie, dan gaat de iphone uit en kan de hele wereld me gestolen worden. Voor twee weken mag dat een verrijking van mijn leven heten. Al gaan bij deze mijn gedachten wel uit naar cuba en soortgelijke landen.

Comments are closed.

Dit artikel is 5.426 keer gelezen