Als nieuwsgierigheid een druppel was, dan was ik de zee: tot de nok toe gevuld met vragen. Eind vorig jaar bereikte mijn drang naar antwoorden en inzichten een hoogtepunt. Er zat niets anders op, ik moest een plannetje verzinnen. En dat deed ik dan ook maar.

Het plan

Naast dat ik dus veel wil weten, van iedereen, ben ik ook nog eens gek op (katten en) internet. Kom je hier vaker, dan is de kans groot dat je dat al wel eens is opgevallen, maar voor First-timers wil ik het toch nog even benadrukken. Mijn plan moest dan ook twee dingen doen

  1. Mijn nieuwsgierige hoofd stil krijgen
  2. Iets met internet te maken hebben.
  3. Ik moest er iets van leren

Een avondje flink voor me uitstaren, gevolgd door een lange douche (beste.denkplek.ever) leverde een idee op:

Wat als ik nou eens bedrijven aanbood om er stage te lopen….

Ja, ik ben de leeftijd van de gemiddelde stagiair al even voorbij, maar why not. Een dag, een paar dagen meelopen op de internetafdeling van bedrijf X of Y en alle eerder genoemde punten waren gefixt.

Quid pro Quo Clarice

Leuk, maar wie wil nou zo’n oude tante als ik over de vloer? Mijn plan moest dus ook een element bevatten wat het voor de organisatie in kwestie interessant zou maken. Nu loop ik al even rond door de digitale wildernis en heb ik daar  – soms ongewild – wel het een en ander opgestoken. Dat zou ik dan dus aanbieden: mijn eigen kennis en ervaring.

Zo moest het dus (hopelijk) gaan: ik een dag (of wat dagjes) meelopen bij een bedrijf en dat bedrijf kan dan van mij een brainstormsessie, workshoppie, adviesje of iets anders waar ik bij kan helpen, verwachten.

De eerste

En toen moest ik natuurlijk wel de een bedrijf vinden dat daar oren naar had. Gelukkig ken ik nog best wat mensen en die werken vaker wel dan niet bij bedrijven. Contact was dan ook zo gelegd.

Volgende week woensdag loop ik een dagje mee bij Oxfam Novib. De keuken gaat voor mij open en ik mag er even rondkijken. Mijn investering: tijdens een Brown bag lunch vertel ik de bloggers van Oxfam wat over mijn blogervaringen en mogen zij alles vragen wat ze ooit wilden weten over bloggen, maar nooit durfden te vragen.

Interessant, een beetje spannend

Ik kijk er dus eindeloos naar uit. Leuk, interessant, nieuwe mensen ontmoeten, leuke gesprekken, andere oplossingen en nieuwe zienswijzen. Ik vind het natuurlijk ook wel een klein beetje spannend (maar vertel het niet door, dan lijk ik minder tof) – maar ach, dat zijn de leukste momenten: die met gezonde spanning.

Binnenkort ga ik op zoek naar een nieuwe toko die bereid is de deuren te openen (en don’t worry, my lips are sealed enzo hoor).

Denk je dat je een leuke plek hebt daarvoor? En weet je ook wat je van mij wilt? Vul dan het formulier hieronder in, dan leggen we contact (mocht ik zomaar heel veel aanmeldingen krijgen, dan zal ik moeten selecteren. Ik kan dit maar 1 keer per maand doen jammer genoeg). Lijkt me leuk je te ontmoeten!

 

 

0 Shares:
19 comments
  1. Leuk idee! Ben wel benieuwd wat het allemaal oplevert en of de verkregen informatie behulpzaam is tijdens je avontuur!

  2. U heeft pech.. hoewel. Ik heb geen leuke stage plek voor u.

    Ik loop stage [leren bloggen] bij u.

    Wat ik inmiddels denk te weten.. is dat u een fantastische cv opbouwt.
    Zou het 'iets' zijn dat iemand met uw ervaring.. die kennis overbrengt aan jongere/oudere mensen die zich soms ernstig fout profileren op het web.

    Stel.. ik ben werkgever, en ik controleer alle FB, Twitter en Blog accounts!
    Dan zou u een heel mooie cv hebben.

    Nou zegt een cv niet alles.. maar toch [misschien wel]. 

    Hmm.. u weet dit allemaal al [denk ik] Ik zit te bazelen. Excusez-moi.

  3. Bij u digitaal-stage lopen op mijn leeftijd? 57 jaar! Why not!

  4. Vind het een briljant idee. Ik vraag vaak om even te kunnen bellen met mensen (een halfuurtje of zo) als ze ergens ervaring mee hebben waar ik weinig van weet, en dat levert vaak erg interessante gesprekken op. Dit is hetzelfde maar dan *42. Nieuwsgierig zijn en blijven leren!

Comments are closed.

Dit artikel is 4.810 keer gelezen