Zo kwam ik in aanraking met het boek Media-ethiek van Huub Evers. Die man zat jaren in de Raad voor de Journalistiek zodat enige verontrusting op zijn plaats is. Die bemoeit zich al jaren met ethische kwesties en doet dat voornamelijk vanuit een achtergrond die niet van deze tijd is. Rekening houden met die, denken aan zus en vooral doen alsof men fatsoenlijk is. Media-ethiek is bedoeld als lesboek voor scholen journalistiek, mensen die werken in de communicatie en reclamemakers. En Huub Evers maakt bovendien dankbaar van de gelegenheid gebruik om webloggers als niet ethisch in de hoek te zetten.

Op de cover van het boek wordt de vraag gesteld hoe de media moet omgaan met uitlatingen van extreem-rechts. Dat doet het ergste vermoeden. Want in Nederland heeft men na de Tweede Wereldoorlog meer schade en last ondervonden van extreem-links. Zo herinneren we ons de aanslagen van RaRa, spreken linkse politici hun charme uit over de terroristen van de Rote Armee Fraktion en weten we allemaal dat de kogel die Pim Fortuyn velde van een extreem-linkse activist kwam. Het is een raadsel waarom Huub Evers in zijn boek alleen extreem-rechts noemt. Maar het kan erger.

Pim Fortuyn

In het boek worden de uitlatingen van zowel Geert Wilders als Pim Fortuyn behandeld. Grote gemene deler: is het ethisch als de media veel aandacht besteedt aan die uitspraken, omdat ze op die manier een podium bieden aan lieden wiens gedachtegoed kennelijk abject is? Het is echter niet aan de media om dat te bepalen. Een van de grote voordelen van persvrijheid en vrijheid van meningsuiting is nu eenmaal dat die zaken ons in staat stellen om te vernemen welke idioten we tegenover ons hebben. Huub Evers vergeet gemakshalve de hetze die door grote kranten als NRC, Trouw en de De Volkskrant werd gevoerd tegen Fortuyn. Daarbij kwamen gerespecteerde politici als Paul Rosenmoller, Boris Dittrich en Ad Melkert aan het woord die Fortuyn vergeleken met Hitler. Met Fortuyn zou de Holocaust immers weer beginnen. Ethisch? Welnee. Dat is de wereld beschouwen vanuit een ethiek die norm is in kleine kring en niet van deze wereld is. Al die mensen die Wilders en Fortuyn aanhangen zijn immers niet de nieuwe SS.

Webloggen

Huub Evers vindt de edele kunst van het webloggen maar niets. Een beetje weblogger doet immers wat hij zelf het beste vindt en laat zich niets gelegen liggen in de in het boek heilig verklaarde Raad voor de Journalistiek. Zo komt Evers met een uitputtende lijst die termen bezigt als eerlijkheid, objectiviteit en open vizier. We lazen hierboven al hoe dat geldt voor de oude media. Bovendien onderbouwt Evers zijn ethische problematiek met onderzoeken uit het jaar 2000 en ouder. Dat is prehistorie als het om internet gaat. Het medialandschap is veranderd, de kritische houding van webloggers ook en in de ogen van de burger op straat worden weblogs akelig serieus genomen als het gaat om nieuws en ongezouten meningen. De ethiek presenteert zich als vanzelf. Want het zijn de reaguurders die de weblogger op het rechte pad houden. Daar heeft men in de moderne maatschappij geen Raad voor de Journalistiek voor nodig. Laat staan een Huub Evers.

Selectief

Het boek van Evers is zeer selectief. Niet alleen gezien bovenstaande voorbeelden. Zo pleit Evers voor het herzien van media-ethiek omdat we tegenwoordig leven in een multi-culturele samenleving. We moeten rekening houden met elkaar. Het linkse gedachtegoed waarin men vooral weet wat goed is voor de medemens zonder die medemens een stem te geven kan niet duidelijker worden weergegeven. Want een cartoonist is al zo oud als Rome en een kritische, keiharde column moet gewoon kunnen. Ook al is die onder de gordel en oneerlijk. Fuck daarom de ethiek van Evers. Lang leve de vrijheid van het webloggen. En laten we medelijden hebben met de leerlingen die uit dit boek worden onderwezen.

0 Shares:
9 comments
  1. Leuk stuk om te lezen, ken het boek niet en hoef er ook niet uit te leren maar een goed stuk om te lezen!

  2. Iemand die Evers heet, moet haast ook wel heel veel goede dingen in zich hebben. Dat kan bijna niet anders

  3. Laat ik eens bij het begin beginnen. Daar doe je meteen al een aanname die nergens op gebaseerd is. Want ik vind het nogal getuigen van vooringenomenheid als je iemand wantrouwt om reden van deelname in de Raad voor de Journalistiek. Boem! Veroordeeld zonder proces, want de Raad voor de Journalistiek is fouter dan fout, blijkbaar. Daarbij vind ik dat het rekening houden met anderen nou niet bepaald een slechte eigenschap is. Integendeel zelfs.

    De ‘extreem-links’ alinea lijkt op een copy/paste van een willekeurig grijsgedraaid praatje van een PVV-politicus. Bovendien lijkt het me dat een auteur (in dit geval Huub Evers) zelf bepaalt waaraan hij aandacht besteedt. De zin “spreken politici hun charme uit” is overigens belabberd Nederlands.

    In de ‘Pim Fortuyn’ alinea heb je het over ‘Hans Melkert’. Ik neem aan dat je Ad Melkert bedoelt.

    Uit je laatste alinea blijkt een enorme vooringenomenheid jegens ‘links’, en lijk je wederom een willekeurige PVV-er die in ‘links’ het ultieme kwaad ziet te parafraseren. Niet bepaald een realistische blik op de maatschappij, lijkt me zo. Bovendien is het zo dat zowel CDA als VVD sinds WOII langer en vaker in de regering hebben gezeten dan de ‘linkse’ PvdA. Dus hoe het dan kan dat het door het ‘linkse gedachtengoed’ komt dat er sprake is van een multi-culturele samenleving, is mij dan ook een raadsel.

    Verder zet je je wederom af tegen het rekening houden met elkaar. Wat is daar eigenlijk zo erg aan? Moet alles en iedereen maar wijken zodat jij oneerlijk en onder de gordel kan zijn? Welk belang is daar dan mee gediend? Alleen het jouwe, dunkt me. Dat is nogal een egoïstische benadering van de wereld, waar zoals je weet zo’n zeven miljard andere mensen leven.

    Uiteraard mag je helemaal zelf weten of je je egoïstisch wenst op te stellen. Maar wees dan ook consequent en reageer niet op de mening van anderen. Want de mening van anderen doet er per definitie niet toe, toch? Het gaat toch om de vrijheid van JOUW meningsuiting?

    Tenslotte: Voor een stuk dat blijkens de titel en de toonzetting de bedoeling heeft prikkelend te zijn, staan er knap weinig inhoudelijke reacties onder. Je zou je eens af kunnen vragen hoe dat komt. Mijn vermoeden: Je laat geen enkele ruimte voor discussie, je doet allerlei aannames ‘out of the blue’ en verklaart jouw eigen mening en niets dan jouw eigen mening heilig en onaantastbaar. Dat doet bij mij de vraag rijzen waarom je eigenlijk blogt. Is dat louter en alleen om jezelf af te reageren? Of doe je het omdat je graag gelijk wil krijgen? 

    1. Die Robert en Robert. Behalve hun naam niets gemeen. Als er ooit een 42bis borrel is waar ze allebei zijn, kom ik ook. Lijkt me zeer interessant.

    2. Jij blogt toch ook voor deze site? Dan lijkt het mij tegenover de hoofdredactrice die zich in een ander artikel erg kwetsbaar niet fair om haar met nog een probleem op te zadelen. Dergelijke aanvallen horen niet tussen bloggers van eenzelfde site. Die vechten het achter de schermen uit.

      Hoe graag je ook zou willen: ik doe niet mee met je ruzie zoeken. Dat getuigt namelijk van weinig respect naar de mensen die hier bloggen en Xaviera die ons hier een podium gunt. 

  4. Robert Keizer,

    In een andere reactie noemde jij jezelf een gemiddelde internetter. Een constatering die juist is. Helaas leven we in een land waar het gemiddelde tot norm verheven is, waar het gemiddelde een luide stem heeft. En dan krijg je van die reacties die jij schrijft, dan krijg je het gezeur van de PVV'er enerzijds en de SP'er anderzijds. Laat ik mij verduidelijken, want ik hoor dat je hier niet meer blogt. Enige collegiale politesse kan ik dus laten varen.

    Een meer dan gemiddeld lezer zou weten dat ik mijn stelling over de Raad voor de Journalistiek in de eerste alinea later in het stuk onderbouw. En het veroordelen zonder proces is niet bepaald een groot nadeel als iemand zich een mening veroorlooft. Of ben jij eerst naar de rechter geweest voordat jij je een mening over mij formuleerde? Ik mag toch hopen dat zulks niet het geval is.

    Het punt over extreem-links en extreem-rechts ontgaat je volledig. Natuurlijk mag Huub Evers zelf bepalen waaraan hij aandacht besteedt. Ik mag er vervolgens iets van vinden waarom hij dat doet. Dat is nu eenmaal de taak van een columnist. Dingen vinden, en constateren waarom er aan het een wel aandacht wordt besteed en aan het ander niet. Maar, mijn beste Robert Keizer, jij gaf toch in een andere discussie aan dat je bovenstaand stuk waardeloos vond, ZONDER dat je het gelezen had? Dat lijkt toch haast op veroordelen zonder proces.

    Uit mijn laatste alinea blijkt inderdaad een enorme vooringenomenheid jegens links. En waarom ook niet? We leven in een vrij land, ik heb niks met die mensen en schrijf dat vervolgens op. Niks mis mee. En als dat op een willekeurige PVV'er lijkt, dan is dat maar zo. Ook met PVV'ers heb ik niks. Toch deel ik kennelijk iets met die mensen. Wat dat verder met met het CDA en VVD te maken heeft ontgaat mij volledig. Door die stelling klink je overigens als een willekeurige SP'er, die in de PVV het ultieme kwaad ziet. Mag best. Maar zeur dan niet over mij. Dat maakt je kritiek wederom wat gemiddeld.

    Waarom zou ik rekening houden met jou? Doe jij toch ook niet met mij? Of moet ik constateren dat de tweet die jij verzond met de tekst Fuck het gezeik van Robert Jengel bedoeld was om rekening met mij te houden? Dat die tweet een toonbeeld is van empathie, beschaving en fatsoen? Dat je zegt van die Engel is ook maar een mens, die zorgt goed voor zijn kat, is lief voor zijn vriendin en houdt van Feyenoord, daar kan ik als gemiddelde man best rekening mee houden? Dat kun je kennelijk niet. Want in jouw gemiddelde hoofd beoordeel ook jij elk mens anders. Niks mis mee, want geen mens is gelijk. Maar dan moet je niet zeuren als mensen hetzelfde doen als jij.

    Het gaat in het leven om de vrijheid van meningsuiting van iedereen. Ik belet dan ook niemand het spreken, ik vind er iets van. Geen reden om boos te worden. Maar het is inderdaad niet mijn gewoonte om zomaar op de mening van iedereen te reageren. Je mag je gelukkig prijzen dat ik dat nu wel doe. Sommige meningen zijn nu eenmaal minder waard. Komt in de regel door het gemiddelde brein van waaruit ze ontsproten zijn. En het is wat vermoeiend om op de gemiddelde mens te reageren.

    Ik laat inderdaad weinig ruimte voor discussie. Waarom zou ik ruimte laten? Omdat elke tekst die ik schrijf een discussiestuk moet zijn? Dan ik beter een carriere in de politiek kunnen zoeken. Maar dat is niks voor mij. Dan moet je praten met gemiddelde mensen. Mensen met een mening, en vooral mensen met een gemiddelde mening. Zeurpieten. En aan jouw reactie zie je waar dat toe leidt. Niks. Want want wat is er mis met je gelijk te debiteren? Dat doe jij nu toch ook al een jaar lang bij mij, door steeds op mijn teksten over die Varkenoordgroep terug te komen? Toen had ik gelijk, en dat heb ik nu ook. Toon jij als gemiddelde internetter maar eens aan dat het niet zo is. Laat ik je helpen: dat doe je vooral met argumenten. Niet door mij namen te noemen of door aansluiting te zoeken met die gemiddelde vriendjes van je. Ook niet door reacties te posten waar de frustratie vanaf druipt, die verbanden leggen die er niet zijn, en daarom qua inhoud niet boven het gemiddelde uitkomen. Ga eens lekker van het weer genieten. Dat is veel beter dan je aan mij te ergeren.

    Doe dus wat beter je best. Of nog beter: laat het uit je hoofd om mij op andere gedachten te brengen, of om mij een andere stijl van schrijven aan te meten. Dat probeert men nu al een jaar of zes en het is nog nooit iemand gelukt. Integendeel, ik vermaak mij prima met lulletjes rozenwater die iets van mij vinden. Mijn verschillende manieren van schrijven doen het zo goed dat ik er een prima baan als weblogger aan over heb gehouden. Probeer dat ook eens. Word je misschien ook wat vaker gelezen, en heb je als vanzelf gelijk. Want gemiddeld zijn is aardig, veel levensvreugde levert jou dat ook niet op.

    1. Weet je wat?
      Ik heb hier helemaal niks aan toe te voegen. Sommige mensen hebben nou eenmaal een bovenmatig talent om zichzelf compleet belachelijk te maken.

      1. Dat zou ik ook zeggen, Keizer, als ik jou was. Je staat in de hoek. En daar moet je gewoon blijven. 

Comments are closed.

Dit artikel is 4.588 keer gelezen