Bangalijsten bestaan al eeuwen en als het in Auschwitz naar karamel ruikt dan verbranden ze suikerzieke joden. Een zin met twee stellingen die sterk genoeg zijn om het hele Nederlandse internet op zijn kop te zetten. Volkswoede, de politie arresteert iemand en de democratie wankelt. Toch is er niks mis met die stellingen. De eerste is een waarheid als een koe en de tweede is een door het Europese Hof voor de Rechten van de Mens goedgekeurde uitspraak van Theo van Gogh. Toen vorige week een meisje zelfmoord pleegde en iemand op Twitter riep dat ze op een bangalijst stond ging het mis. Een tornado van fatsoen, normen en waarden brak los. Dodelijker bestaat niet.
Ademnood
Het is erg als een meisje zelfmoord pleegt. Ze was ongelukkig, zag geen uitweg en had nog een heel leven voor de boeg. Het kind stierf geen fijne dood. Ophangen is een kunst die je aan echte beulen moet overlaten, want die maken een strop die de nek breekt met een snelle dood als gevolg. Het meisje in kwestie had die skills niet, want ze spartelde lang in ademnood aan een boom om in het ziekenhuis te overlijden. Vreselijk. Maar het wordt erger als de moderne inquisitie die Twitter heet zich ermee bemoeit.
Bangalijsten
Vlak voordat het meisje zelfmoord pleegde waren bangalijsten in het nieuws. Media als De Telegraaf en Algemeen Dagblad willen gelezen worden en bereiken dat met verhalen als deze. Ook als het probleem nauwelijks iets voorstelt. Dat het inderdaad niks voorstelt bleek later. Bangalijsten verschenen vooral op internet nadat het nieuws was. Nadat. Want voor die tijd bestonden ze nauwelijks. Tot dat meisje zelfmoord pleegde. Toen maakte Twitter de bangalijsten groot.
Opruiing
Want er riep er daar eentje dat het arme kind op een bangalijst stond. Twitter nam dat over. Want men denkt liever niet na. Wat door één gek wordt geroepen wordt herhaald. Zolang dat maar in het straatje van goed fatsoen en normen en waarden past. En toen maakte @oostblokhoofd een grap. “Even mijn bangalijstje bijwerken, want er is iemand vanaf gevallen.” Zoiets. Voor wie dat niet snapt: dit is een grap. En grappen zijn noodzakelijk in onze vrije samenleving. Ter relativering, ter beschouwing van de maatschappij en vooral om de regerende macht aan te pakken. Dat is niet nieuw. Dat deden de Romeinen al. En het dient een doel. Vrijheid. Zaken aan de kaak stellen. Protesteren. Hoe onsmakelijk de grap ook is, de grap moet gemaakt kunnen worden. Maar Twitter oordeelt anders.
Politie
Want op Twitter weten fatsoenlijke mensen precies wat wel en niet mag. Volgens hun eigen gecorrumpeerde normen en waarden. Zoals de Spaanse Inquisitie dat ook deed. Zoals de NSB dat principe prima begreep. De tweet van @oostblokhoofd ging de hele wereld over. Men sprak schande en de grappenmaker ontving meer dan duizend doodsbedreigingen. De politie uit Pijnacker pikte het op een aarzelde geen moment. De verzender werd opgepakt. Volgens hen had @oostblokhoofd aan opruiing gedaan. Zijn tweet had alle commotie op de school in Pijnacker veroorzaakt. Hij was de schuldige. Zes uur in een cel en met een heuse aanklacht weer naar huis. Ondertussen gaf de politie aan dat de bedreigingen die via Twitter zijn kant opkwamen logisch waren. Had hij maar niet zo’n grote bek moeten hebben. Boontje komt om zijn loontje. Twitter heeft haar fatsoenlijke werk gedaan. Dodelijker dan een kerel met een mitrailleur in een vol winkelcentrum.
Nabestaanden
Bangalijsten bestonden niet op grote schaal voordat het meisje zelfmoord pleegde. Omdat iemand op Twitter het verband tussen die lijsten en dat meisje legde werden bangalijsten groot. Dankzij mensen die de mond vol hebben over de gevaren van internet, maar zelf dat internet niet kennen. Domme, fatsoenlijke Twitteraars. De politie interpreteerde de zaak fout en pakte iemand ten onrechte op. Het liet de bedreigers lopen. Ondertussen hebben de nabestaanden van het meisje meer aan hun hoofd dan alleen de dood van hun kind. Die zien elke dag haar kind in het nieuws voorbij komen, vanwege de stompzinnige reactie van Twitteraars en een enorme fout van de politie.
Suikerzieke joden
Rest ons de grap. Want grappen moeten altijd gemaakt kunnen worden. Hoe onsmakelijk ook. Theo van Gogh zag dat al eerder in en vocht het uit tot het Europese Hof. Want als we morgen geen suikerzieke Joden meer kunnen verbranden om karamel te ruiken dan is het gedaan met de vrijheid. Dan hebben fatsoenlijke mensen de macht. Fatsoenlijke mensen die veilig meelopen met de massa, en de politie die op hun aangeven rotte appels uit de maatschappij snijdt. Met dank aan Twitter. Met dank aan normen, waarden en moraal. Om af te sluiten in de stijl van Theo van Gogh: als we toestaan dat grappen worden verboden dan rijden morgen de treinen weer. En reken maar dat ze dan met al die fatsoenlijke Twitteraars akelig op tijd rijden.
Comments are closed.