Dag Contentgirls, hoi 42bis

Nou, vanavond gaan we dus live. En aangezien ik op dat exacte moment aan het borrelen ben in het Utregse, is de kans zeer aanwezig dat ik niet onwijs zit te bloggen wanneer de knop omgaat.

En nu kan ik natuurlijk een blog klaarzetten en die klokslag 7 geautomagiseerd op  publish gooien, maar ach…da’s ook zo nep.

Daarom dus maar een blogje van mij vóór dat magische moment van livegang. De kans dat iemand dit helemaal leest is bijzonder klein, maar het valt altijd te proberen!

Hoe het begon

Ik werd geboren in 1975. Althans, dat vertelt men mij – en dat moet ik dan maar aannemen. Relevant voor jou werd het pas weer in 2008. Op een terrasje, zo tegen het einde van augustus, zat ik te borrelen met wat webredacteuren. Allemaal dames, allemaal internetschrijvers en allemaal al een tijdje met hun vak bezig.

“Weet je wat me opvalt,” vroeg ik aan niemand in het bijzonder. “De meeste webredacteuren zijn vrouwen. Maar als ik op podia bij congressen kijk en op blogs, zijn de meeste mensen die over het vak praten, mannen. “ Van alle kanten werd ik door de dames bijgevallen. “We zouden dat beter moeten doen. Als we willen dat het vakgebied zich ontwikkelt moeten we ook onze mond opentrekken.” Vervolgde ik, met het idee om van al dat enthousiasme gebruik te maken.

Maar de groep viel direct stil. “Hmm, ja daar heb je gelijk in. Doe JIJ  dat dan maar,” was de consensus van de borrelende webschrijfmevrouwen. Grrrrrrrr! Kom op zeg….be a (wo)man!

Geïrriteerde plannen

Dat was op een donderdag. Die vrijdag en zaterdag, maar ook een groot deel van mijn zondag, hakte ik van irritatie een WordPressje met wat roze in elkaar, registreerde een domeinnaam en Contentgirls.nl was geboren.

Die eerste maanden waren álle artikelen van mijn hand. Gelukkig had ik veel te klagen, dus dat ging prima. Met wat doorzettingsvermogen wist ik nog wat collega’s zo ver te krijgen dat ze af en toe ook een stukje meededen. En voor ik het wist kwamen er bloggersaanmeldingen binnen van volkomen vreemden. Rond oktober van 2008 begon de site al best een beetje te rollen.

Redesigns

In 2009 was het tijd voor de eerste “redesign”. Ik kocht een theme van een redelijk goede thememaker en hakte er weer eens wat in rond, verzon een onooglijk logo en versie 2 was geboren. Ongeveer een jaar later deed ik datzelfde. Niet al teveel poeha. Gewoon een weekend bloed, zweet en tranen.. (ja tranen toen ik ook besloot van hoster te veranderen en ik de dbase totaal niet gekopieerd kreeg naar de nieuwe VPS) en de site had een nieuw jasje.

Koers

Naast de nieuwe jasjes waar ik de site af en toe in stak, veranderde er door de jaren heen wel meer. Zo was Contentgirls nooit een site voor alleen maar vrouwen. Vanaf dat eerste jaar schreven er al mannen mee (hele mannelijke met baard en alles dus hé) en ook de bezoekers bestonden niet alleen uit vrouwen. En al vanaf het begin hanteerde ik voor content een brede definitie:

Alles wat je aan de voorkant van een site ziet, tot aan het Gebruik van het CMS. Waaronder dus teksten, design, interactie ontwerp, online marketing etc etc. valt.

Naarmate de tijd verstreek merkte ik dat ik redelijk alleen stond in die definitie (niet helemaal alleen trouwens) en het uitleggen ging me meer tijd kosten dan het runnen van de site zelf.

Eind 2011 nam ik een grote beslissing. Althans, zo voelt dat, wanneer je je liefdesbaby (want dat is contentgirls) een andere naam geeft. Maandenlang had ik erover nagedacht en elke dag ging de naam Contentgirls me meer tegenstaan. Klaar is Clara is daar de enige remedie tegen: gewoon doen!

Een avondje brainstormen met mezelf op de bank en de nieuwe naam was geboren (het was trouwens nog bijna route42 geworden). Pfffff, wat een bevalling.

Redesign anno 2012

Dit keer was het dus niet alleen een nieuw jasje, maar een hele nieuwe identiteit. Een weekendje hakken in een bestaande theme leek me niet helemaal gepast voor deze transformatie. Na wat gesprekken met verschillende partijen werden de mensen van Pippali en ik het met elkaar eens: zij gingen van het meisje Contentgirls de vrouw 42bis maken.

Wat. Een. Stress.

Een nieuwe ervaring voor mij dit “het door iemand anders laten doen.” Gewend als ik ben om met mijn handen aan alle knoppen, verscheidene schuifjes en 1 of 2 hendels te zitten, was het maar lastig om een ander aan mijn spullen te laten zitten en er ook nog ideeën over te laten hebben. #wtf man.

Maar het kwam goed – althans op de testserver, the proof is in the pudding – en met wat ik nu heb gezien ben ik blij. Niet dat het al helemaal is wat het moet gaan worden, want we blijven de komende weken nog even bezig en de komende maanden blijf ik tweaken en de komende jaren blijven we ontwikkelen. Maar dat is het web: blijven bewegen!

En Contentgirls

Zoals dat gaat wanneer je iemand een nieuwe identiteit geeft (zoals we allemaal wel weten van Special victims unit, wanneer iemand under cover gaat…uiteraard) raak je de oude nooit helemaal kwijt. De livegang van 42bis betekent niet de ondergang van contentgirls. Het betekent dat de ontwikkelingen niet stilstaan en dat we met deze stap – waarbij wat mij betreft de naamsverandering van een redelijk letterlijke naam, naar een meer conceptuele naam  een belangrijke rol speelt – veel meer toekomstvast zijn en onszelf in staat stellen om de koers bij te stellen zonder dat de gekozen naam daar grenzen aan stelt.

Of jullie er wat aan vinden? Ik weet het niet mens, maar ik hoop het gewoon wel. Wat ik in elk geval kan beloven is dat alle 90 mensen die inmiddels bij Contentg…uhm, 42bis betrokken zijn hun best gaan doen, zoals ze tot nu toe ook deden. Dus ik zou zeggen, blijven komen, blijven lezen, blijven delen dan doen wij dat laatste ook: onze kennis, humor en inzichten delen.

Wat is er anders

Er zijn natuurlijk wel wat zaken veranderd. Binnenkort vind je op de site een FAQ met de meest in het oog springende zaken. Want als ik dat nu nog hierbij probeer te proppen is de kans dat je het leest zó minimaal, dat het ongezellig is. Het enige wat ik nu even wil noemen is dat wij ons nog nadrukkelijker niet alleen willen richten op webkennis voor webprofessionals, maar ook op webcultuur, voor webnatives. Omdat ik geloof dat je niet met het web kunt werken als je de cultuur die het web inmiddels eigen is niet kent, een recipe for disaster durf ik dat zelfs te noemen.

Dus

Over een paar uur is het dan zover. Dan gaan we live en dan vinden jullie er wat van. Be gentle, dan doe ik dat ook. Maar wees ook gewoon kritisch. De kans dat ik je kritiek negeer is aanwezig, maar het risico dat ik er wat mee doe ook. Ik bereid me alvast mentaal voor (someone’s wrongggg on the internet). Tot aan de andere kant!

Xaviera