Social Media. Het is allemaal heel verwarrend. En ook vooral heel erg veel. Natuurlijk kiezen we niet, want stel je voor dat je iets mist. Dat er zomaar ineens een ware hype aan je neus voorbij gaat. Dat kan natuurlijk niet. Dus moeten en zullen we o-ver-al accounts hebben. Het liefst een zakelijk en privé account en als het kan daar dan ook per stuk twee van. Minstens. Maar hoe hou je dat nou in hemelsnaam allemaal bij?! In den beginne Het begon zo simpel: je had MSN om te chatten, e-mail voor langere privéberichten en Hyves voor allerlei openbare sociale updates. Eenvoudig en overzichtelijk. Maar toen kwamen daar Facebook, LinkedIn, Twitter, Google+, Pinterest, Instagram, Youtube, Flickr en diverse blogs bij. Al dan niet met hun eigen mail- en chatfuncties. Goed, dat weten we allemaal wel. We waren erbij. Van dagtaak naar Het Antwoord Het bijhouden van alle social media accounts werd ineens een dagtaak. Sommigen dachten slim te zijn en er hun werk van te maken, maar voor de rest van de online bevolking is het een ‘on-the-side’ bezigheid. Eentje die behoorlijk veel tijd kost. Daar moest iets op te vinden zijn. En ja hoor: Eureka! God invented the tools. Tools als Hootsuite en Tweetdeck waren Het Antwoord: je koppelde een aantal accounts aan elkaar, typte één keer een bericht, selecteerde het account waar vandaan je het wilde verzenden en klaar. Gospelkoren en engelengezang alom. Een enkele keer ging het mis. Je wist niet welk account je nou het beste kon selecteren en vinkte ze dus maar allemaal aan. Kan gebeuren, het is je vergeven. Zoals bij iedere fantastische uitvinding dacht een aantal handige programmeurs ‘wat God kan, kunnen wij beter’. En dus kwam het team van LinkedIn met het Vinkje en kreeg je bij Twitter de mogelijkheid om direct op Facebook te posten. Iedereen kon met één muisklik al zijn accounts bedienen en weer verder met de dagelijkse gang van zaken, zoals werk. Het leven was nog nooit zo mooi geweest. Criticasters Helaas zitten er tussen je friends, followers en foes altijd een paar van die zeikerds (zoals ondergetekende) die roet in het eten gooien. Die gaan zeuren dat je op Facebook geen tweets moet zetten en meer van dat soort ongein. Ik ben namelijk van mening dat je je boodschap aanpast aan het medium of aan de ontvanger. In een ideale wereld zelfs aan allebei. Ik snap dan ook niet zo goed waarom we dit niet doen op sociale media. Waarom maken we massaal gebruik van alle vinkjes, koppelingen en integraties tussen verschillende platformen? Onderscheiden vs. onderschijten Misschien ben ik hier heel ouderwetsch in en helemaal niet zo generatie Y als ik zou durven dromen, maar voor mij is Facebook privé en LinkedIn zakelijk. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om op LinkedIn te zetten dat ik ziek van de drank het hele weekend in bed gelegen heb. Ook spam ik mijn Facebook-vrienden het liefst zo min mogelijk met allerlei werk-info. Toch lees ik zo af en toe tweets op LinkedIn over de diarreeperikelen van mijn zakelijke connecties die voor hun werk – dat dan weer wel – naar één of ander exotisch oord met vreemd eten zijn geweest. Hoeft van mij niet. Echt niet. Ja, je valt op en je onderscheidt jezelf door tweets op Facebook en LinkedIn voorbij te laten komen. Maar of dat in positieve zin is, betwijfel ik. Zeker als ze dan ook nog gaan over het feit dat je jezelf onderschijt. ‘Ja, mits’, ‘Nee, tenzij’ of toch gewoon ‘Not done [period]’ Ben ik volledig tegen het koppelen van accounts? Nope. Zeker niet. Ik vind Twitter bij uitstek de lijm tussen allerlei andere platformen. Zet je nieuwe foto’s op Instagram of Flickr, vind je een video leuk op Youtube of plaats je een nieuwe blogpost op Contentgirls? Dan heb ik er niets op tegen als je dit deelt via een ander medium. Sterker nog, hoe moeten mensen anders weten dat er iets nieuws op deze accounts te vinden is? Wanneer het – volgens mij – echt niet kan, is als je op Twitter, Facebook, Google+ en LinkedIn allemaal dezelfde berichten gaat plaatsen. En dat je dan ‘vergeet’ dat je op Twitter maar 140 tekens hebt en de helft van je LinkedIn update daar vervolgens wegvalt en je Facebook post vol hashtags staat. De hamvraag… Dit keer sluit ik niet af met de vraag ‘waarom doe je dat?’, want daar durf je vast geen antwoord meer op te geven ;) Wel het volgende: je ziet bij anderen vast weleens rare dingen voorbij komen: te persoonlijke info, het verkeerde bericht op verkeerde de plek, rare locaties onder een tweet (onder werktijd), dat soort dingen. Deel die! Zonder de persoon in kwestie in verlegenheid te brengen uiteraard, dus alleen de inhoud. Dat wordt lachen. Ps. ‘delen’ en ‘koppelen’ is uiteraard iets héél anders. Dus je mag deze post natuurlijk wel massaal delen via de balk op links (of onder) ;) Gerelateerd Geschreven door Yvonne van der Laak