Online privacy en sociale media zijn net als twee treinen op het zelfde spoor die met een behoorlijke snelheid op elkaar inrijden. Bij de botsing raken deze treinen dermate in elkaar verwrongen dat er uiteindelijk van beide treinen weinig herkenbaars overblijft.
Met deze tekst opende ik een jaar of twee geleden een workshop over sociale media, en eerlijk gezegd is er in die tijd weinig verbeterd. Sterker nog, het lijkt wel alsof wij dit massaal accepteren. Nou ja, accepteren? Hebben we een keus? Ja, die hebben we. Daar wil ik in dit artikel graag eens iets meer over vertellen.
Misverstand
Er bestaat een groot misverstand dat als je je aanmeldt op sociale media, zoals Twitter, Facebook, Hyves en LinkedIn, dat je je privacy overboord gooit, en alles over jezelf blootlegt voor het grote publiek. Werkgevers die al actief sollicitanten gaan “googelen” is eigenlijk al de normaalste zaak van de wereld. Dat daarbij soms minder flatteuze foto’s opduiken van de studententijd, en dat sollicitanten hier op afgewezen worden is algemeen bekend. Ook is het tegenwoordig normaal dat als je op vakantie iemand tegenkomt, deze meteen toevoegt aan je Facebook. Ik beken onmiddellijk dat als ik deze persoon een beetje ken mij hier ook schuldig aan maak. Ik heb echter een keuze gemaakt. Deze keus is simpel, namelijk: dat van wát ik op Internet zet, niets te verbergen heb. En daar zit ‘m nu ook gelijk de crux, in dat ene zinnetje: “van wát ik op het internet zet”.
Keuze
Het is belangrijk te beseffen wat voor informatie waardevol is voor anderen, welke informatie absoluut triviaal is en welke informatie je (op de langere termijn) schade kan berokkenen, of erger; welke schade je aan anderen kan veroorzaken. Een goed voorbeeld hiervan was van een jonge vrouw die solliciteerde bij een groot bedrijf, en zoals wel vaker voorkwam ging haar werkgever ook even op zoek naar wat meer informatie. Deze werkgever kwam een foto tegen van deze jonge vrouw, uit haar studententijd, stomdronken, schaars gekleed, voorover op een tafel omringd door geopende (lege) flessen en blikjes bier. De potentiële werkgever heeft hierop de vrouw bedankt voor haar interesse. De jonge vrouw heeft een poging gedaan de foto van Facebook te laten verwijderen, dit is gelukt, maar daar was ze er niet mee. De foto was inmiddels al opgeslagen bij zoekmachines, op sites als dumpert en dergelijke. En dit alles omdat iemand in haar omgeving het “lollig” vond om deze foto online te zetten; compleet met naam en toenaam. Dit verhaal is breed uitgemeten in allerlei media, en is op het moment van schrijven eigenlijk nog net zo relevant als toen het verhaal zich afspeelde. Een dergelijke “geschiedenis” kan elk moment weer gebeuren.
Afweging
Om een dergelijk rampscenario te voorkomen, voor zowel jezelf als voor anderen is het belangrijk om een beeld te vormen van hoe internet werkt. Internet is geen “huis” met een voordeur waar iedereen netjes aanbelt. Internet is als een groot park, alles is vrijelijk toegankelijk, en iedereen negeert de bordjes “niet op het gras lopen”, en klikt er lustig op los. In dit park lopen ook Robots rond, geavanceerde zelfstandig opererende entiteiten die iedereen negeren, en iedereen negeert hen. Maar deze robots kopiëren alles wat ze tegenkomen, dit doen ze in opdracht van hun eigenaren zoals Bing, Google en Yahoo. Dit is mogelijk want alle informatie die op Internet staat en niet achter slot en grendel staat, is vogelvrij verklaard. Of dit ook mág, daar storen die robots zich niet aan, dat is niet hun taak. Dat is (officieel) de verantwoording van de eigenaren van deze robots. Maar omdat het toezicht hierop zeer minimaal is, en veel robots ook de instructies van de eigenaren van de “bloemperken” (oftewel de websites) negeren is het belangrijk een aantal simpele afwegingen te maken voor je iets publiekelijk op internet plaatst.
De afwegingen die je eigenlijk dient te maken zijn de volgende:
- Is hetgeen ik online ga zetten relevant voor anderen? Zo nee; doe het dan niet. Jouw Burgerservicenummer bijvoorbeeld is niet van belang voor anderen. Sterker nog: deze kan gebruikt worden voor meer duistere zaken.
- Is hetgeen ik online wil zetten voor misinterpretatie vatbaar? Zo ja, formuleer het dan anders of in ieder geval zo dat het niets aan de verbeelding overlaat.
- Is datgene wat ik online ga zetten interessant voor spammers of identiteitsdieven? Zo ja, plaats het dan niet, vul het niet in of vul dit in met iets wat er op lijkt, maar wat het zeker niet is. Noem het een leugentje om bestwil.
- Is datgene wat ik online plaats te misbruiken? Zo ja, plaats het dan niet, of probeer misbruik te voorkomen door bijvoorbeeld op een foto de gezichten onherkenbaar te maken.
- Is hetgeen ik online wil zetten schadelijk voor mijzelf of anderen, nu of in de toekomst? Als het antwoord niet direct een volmondig “nee” is, dan is het misschien de moeite waard om dit toch maar niet te doen.
Een portie gezond verstand en een nodige dosis argwaan (waarom willen ze dat weten?) beschermen je, en anderen om je heen, voor een hoop ellende. Niet in de laatste plaats omdat je dit, over een aantal jaar, nogal eens gemeen in de billen kan bijten.
Gevolgen
De gevolgen voor jouw privacy in de sociale media zijn dus niet zozeer afhankelijk van óf je meedoet, maar wát je er mee doet, en ook wat anderen er mee doen. Wat een “grappige” foto of filmpje had moeten zijn van de vakantie of studentenfeest, kan vaak verstrekkende gevolgen hebben. Zelfs al heb je dit niet direct in de gaten. De gevolgen zijn vaak niet te overzien, en daarom vind ik bewustwording en voorlichting de belangrijkste taak van de online privacy voorvechters en niet het lopen afzeiken van de Sociale Media. Laat de gebruikers zélf verantwoording dragen voor wat ze doen, posten, filmen of fotograferen. Stel niet de sociale media aansprakelijk voor een lek in de privacy als je het in eerste instantie zélf hebt geplaatst. Stel diegene verantwoordelijk die het geplaatst heeft, die zo dom is geweest om deze informatie beschikbaar te stellen. Dan kunnen de sociale media zich richten op hun core business: Het faciliteren van diegene die er wel verantwoordelijk mee om kunnen gaan.
De clue van dit verhaal: Online privacy gaat niet zozeer over wat je deelt, maar vooral over wat je NIET deelt.
11 comments
Goed verhaal. Ik heb ook nog wel een tip: zet nooit iets online als je onder invloed bent van alcohol. De kans dat je er in beschonken toestand iets opzet waar je spijt van krijgt is veel groter dan als je nuchter bent.
Natuurlijk, maar dat valt natuurlijk een beetje onder het kopje "Is hetgeen ik online wil zetten schadelijk voor mijzelf of anderen, nu of in de toekomst?"… Alleen geef ik toe dat het beoordelingsvermogen in beschonken toestand vaak te wensen over laat.
Goed stuk. Maar dit is alleen van toepassing voor volwassenen. Op social media zijn ook minderjarige te vinden die en in een andere levensfase verkeren en er niet aan denken dat ze later ook bij een werkgever willen werken. Dat vind ik zelf een bron van zorg.
Interessant stuk! Misschien ook iets om alert op te zijn: wees je ook bewust van jouw volgers op bijv. Twitter. Laatst twitterde iemand dat hij beschikbaar was voor een baan. Dit werd door zijn volgers Bordeliner.., Councellor.. en ADHD… geretweet. Dan haak ik als recruiter toch echt af.
Goed verhaal, helemaal mee eens ook! Het blijkt dat de stelregel 'gebruik je boerenverstand' af en toe wel uitgelegd moet worden.
In het Engels zou ik gezegd hebben: "Common sense ain't as common as you'd like". Met andere woorden: Boerenverstand is helaas niet zo vanzelfsprekend in veel gevallen.
Ik denk ook zeker dat hier een rol is weggelegd voor goede voorlichting en Wikiwijsheid.
Maar kan je een twitteraar verantwoordelijk houden voor zijn/haar volgers? Ik vind van niet. Ik denk niet dat het reëel is een twitteraar af te rekenen op goedbedoelde retweets van bedenkelijke origine. Je weet tenslotte niet of de twitteraar zich bewust is van zijn/haar volgers. Ik denk dat je daar doorheen moet prikken, zeker als recruiter.
dan is het voor jou bjorn heel interessant om eens te kijken naar http://www.scrambls.com ik gebruik deze plug in ook voor facebook etc
Comments are closed.