Home

Een goede vraag breekt de week. Althans, daar hoop ik op. Daarom dus elke woensdag een weekbreker. Omdat het weekend nog net té ver weg is en het vorige weekend net iets te lang geleden.

Hoe werkt het? 
Kind, het is supersimpel: wij leggen jou – onze lezers – elke woensdag een vraag of kwestie voor.  Van jou hopen we jouw visie of antwoord te krijgen in de comments/reacties. Je mag zo lang of zo kort als je wilt antwoorden en het mag anoniem of met je Personal Branding Powers helemaal aan. Kortom, vertel ons op jouw manier wat je vindt.

En dan de vraag:

Op Twitter kwam een mooie anekdote voorbij: over een oude dame die een blue screen of death memorydump overschreef en via de ouderwetsche post opstuurde naar degene die het moest fixen (via @rologica). Dat bracht me op het idee voor de weekbreker van deze week. Heb jij mooie verhalen over newbies? Je oma die de muis op de monitor zet. Je vader (mijn vader) die in zijn browser 15 search bars heeft geinstalleerd? Of…heb jij een mooi verhaal? Kom op dan, wij willen het horen! (volgende week weer een serieuze weekbreker)


 

Geschreven door

42bis biedt webkennis en -cultuur voor webprofessionals. Wil je meeschrijven? Meld je dan hier aan. vergeet niet om ons te volgen op Twitter (@42bis). Blogs onder de naam Redactie 42bis worden geschreven door Xaviera Ringeling, Angelique Bemelmans, Claartje Visser en Metta van Straten.

20 Responses

  1. danielle spoelstra

    Ik heb d'r nog wel eentje. Jaren geleden kwam mijn opa voor het eerst in aanraking met het internet. Hij verkeerde in de veronderstelling dat een mannetje achter de computer de mails verzamelde en doorstuurde naar wie 't ook maar naar toe moest. Gelukkig is het mijn opa later duidelijk geworden hoe 't precies werkt en heeft hij afscheid genomen van 't concept digitale postbode. 

  2. Daan

    had ooit een internet account manager, die wilde graag gouden pixels, voor in een banner in het formaar 3×4 pixels, waarschijnlijk omdat gouden pixels duur zijn dat het zo'n kleine banner moest worden.

  3. Roy Tanck

    Mijn ouders organiseerden ooit een buurtfeestje en vroegen mij om in Photoshop een "zoek de 10 verschillen"-puzzle te maken. Dus mailde mijn vader me twee keer dezelfde foto. Eén die onveranderd kon blijven, en één waar ik 10 verschillen in moest aanbrengen :).

  4. Anoniem

    De zus van een vriend van me, die na een jaartje klaar was met internet. Want 'er staat nooit iets op'.   Toen haar browser eens bekeken, die opstartte met het toen hippe Startpagina.nl 

    Zonder adresbalk :-) 

    Na het aanzetten van de adresbalk, en het intypen van google.com, ging er een wereld voor d'r open. Ze zit inmiddels zelfs op facebook.

  6. Maureen

    Mijn vader deed ooit een computercusrus. Hij vertelde trots dat hij leerde werken 'met het programma "De Verkenner".'Of ik dat programma kende. Eiegnlijk niet, dus… Na het doorlopen van de cursus werden de certificaten uitgereikt. Toen hij de zijne in ontvangst nam zei hij: mooi, dat is dan meteen de laatste keer dat ik een computer heb aangeraakt. Hij heeft woord gehouden.

  7. Leny Kocsis

    We waren zelf ooit, heel lang geleden, ook allemaal newbies hè :)

    Ik herinner me mijn eerste computer, ergens in de jaren 80 *kuch* Ach, wat was ik er blij mee! Ik had er ook nog een (matrix!)printer bij gekocht, het hele zwikkie kostte me maar liefst 5.000 gulden!

    Enfin, ik moest voor mijn werk mooie lijstjes leveren, die we normaal gesproken op de ouderwetsche tiepmasjien maakten, en zei stoer dat ik dat thuis wel even zou doen op mijn nieuwe computer. Bewonderende blikken waren mijn deel! Uren en uren, tot diep in de nacht, ben ik bezig geweest. Alle buren wakker gehouden met het lawaai van die matrixprinter. Wel 'n hele doos kettingpapier (jaja …) is eraan gegaan! Maar … geen mooi lijstje! Ik pijnigde mijn hersens: "hoe kan het dat ik het maar niet voor elkaar krijg??" Op de doos van de printer stond immers zo'n mooi plaatje van 'n geweldig lijstje dat eruit kwam rollen!

    Het duurde enkele dagen voordat ik erachter was dat de standaardapplicaties van Windows 3.1 niet erg geschikt waren om mooie lijstjes mee te maken … ;)

  8. Hans Jonkhof

    Klant belde in paniek op en vertelde de telefoniste dat alle medewerkers de melding "server not found" op hun scherm kregen. Het was nog vroeg, de helpdesk nog niet bemand, dus had de niet technisch aangelegde dame een suggestie waar een techneut nooit op was gekomen. "Hebben jullie al gekeken of de server er nog staat?" Zo gezegd, zo gedaan, en wat bleek? Die nacht was er ingebroken, op de plek waar ooit de server stond hingen nu alleen nog wat kabeltjes langs de muur

  9. Jvrossen

    Een klassieker maar blijft leuk. Stond in de jaren negentig naast een helpdeskmedewerker die een thuiszorgmedewerkster aan het helpen was. Zij had een zwart scherm en beweerde bij hoog en laag dat zij de computer aan had gezet. HD-mdw was zeer bekend met zijn doelgroep en vraagt droog, "zit de stekker er in?, nee, nou dan zou ik die eerst in het stopcontact steken"

  10. dmace

    hahahaha, hoeveel wil je er horen?
    Een jaar of 15 terug, toen ineens ieder management-lid een laptop moest hebben, was ik degene die daarvoor moest zorgen, inclusief de bijbehorende training. Uiteraard heeft management dat niet nodig, en die discussie ga ik natuurlijk niet aan. Ze komen vanzelf wel als het niet lukt.
    Op een gegeven moment moest ik bij één van die lieden komen opdraven. 
    Na wat uitleg over wat nou wat was op zo'n laptop, gingen we verder met uitleg over windows.
    "klik maar op dat bovenste icoontje op je scherm" zei ik heel ondoordacht. 
    De manager in kwestie pakt z'n muis op, brengt die naar het scherm, en tikt er 2 maal mee tegen de monitor…

  11. Elroy Keuris

    Dan heb ik wel een recente ;) Mijn moeder besloot laatst haar oude nokia weg te doen (die werkte niet meer) en heeft toen een Samsung Galaxy S+ gekocht. Om de telefoon te testen besloot ik haar even te bellen vanaf mijn kamer. Toen kwam ze in paniek naar boven. De telefoon deed het namelijk niet! Toen ik op het scherm op opnemen drukte keek ze vol verwondering. Had dus niet door dat het een touchscreen was.

  12. Tessa van Zadelhoff

    Begin jaren 90 gaf ik een computercursus aan herintredende huisvrouwen. Gewoon Windows, Word, beetje internet. De eerste les gaf ik de dames een diskette met een los etiket om hun naam op te schrijven en op de diskette te plakken. Daarna moest de diskette natuurlijk in de computer. Bij een van de dames wilde het niet lukken. De diskette werd maar niet zichtbaar op de computer. De bewuste dame bleek het etiket over het schuifje van de diskette geplakt te hebben ;-)